ΛΟΝΔΙΝΟ Τα άτομα που κοιμούνται λίγες ώρες κάθε νύχτα και παρ΄ όλα αυτά βρίσκονται σε πλήρη εγρήγορση την ημέρα χωρίς να… ρίχνουν έναν υπνάκο επάνω στο γραφείο, πρέπει να ευχαριστούν το DΝΑ τους, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Μπιλ Κλίντον αποτελούν παραδείγματα δραστήριων ανθρώπων για τους οποίους πέντε- έξι ώρες ύπνου κάθε νύχτα ήταν αρκετές, αντί για οκτώ όπως συνιστούν οι ειδικοί. Υπήρχαν όμως και άλλα, ακόμη πιο ακραία, διάσημα παραδείγματα όπως αυτά του Ναπολέοντα, του Μιχαήλ Αγγελου και της Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ: όλοι τους κοιμούνταν μόλις τέσσερις ώρες κάθε βράδυ, μια «συνταγή» που ακολουθεί σήμερα και η Μαντόνα.
Οι ερευνητές σε θέματα ύπνου γνωρίζουν ότι διαφορετικοί άνθρωποι έχουν και διαφορετικά μοτίβα σε ό,τι αφορά τον ύπνο: υπάρχουν οι αποκαλούμενες «κουκουβάγιες» που αποδίδουν καλύτερα τη νύχτα, καθώς και οι «κορυδαλλοί» που ξυπνούν νωρίς και είναι πιο αποδοτικοί την ημέρα. Είναι επίσης γνωστό στους ειδικούς ότι καθώς το άτομο γερνά, αποκτά διαφορετικό μοτίβο ύπνου σε σύγκριση με τη νεαρή ηλικία του. Στην πραγματικότητα τα ηλικιωμένα άτομα χρειάζονται αντίστοιχες ώρες ύπνου με τα νεαρά, απλώς κοιμούνται με «διαλείμματα» μέσα στην ημέρα και όχι επί ένα συνεχές οκτάωρο κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Προκειμένου να κατανοήσουν τις διαφορές στο θέμα του ύπνου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας μελέτησαν 37 υγιείς ενηλίκους που έφεραν μια παραλλαγή στο DΝΑ, γνωστή ως DQΒ1*0602, η οποία έχει ήδη συνδεθεί με τις διαταραχές του ύπνου. Τα άτομα με τη συγκεκριμένη παραλλαγή συγκρίθηκαν με 92 επίσης υγιείς ενηλίκους οι οποίοι όμως δεν εμφάνιζαν την DQΒ1*0602. Ολοι οι εθελοντές συμμετείχαν σε τεστ που έγιναν σε εργαστήριο ύπνου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας.
Τις πρώτες δύο νύχτες πέρασαν 10 ώρες στο κρεβάτι και ήταν εντελώς ξεκούραστοι το πρωί. Τις επόμενες πέντε νύχτες όμως οι ερευνητές τούς ανάγκασαν να κοιμούνται τέσσερις ώρες κάθε νύχτα.
Οπως προέκυψε, τα άτομα που έφεραν τη γονιδιακή παραλλαγή ένιωθαν περισσότερη νύστα και κούραση όταν στερήθηκαν τον ύπνο σε σύγκριση με όσα δεν έφεραν τη συγκεκριμένη παραλλαγή. «Το γονίδιο αυτό πιθανότατα αποτελεί βιοδείκτη σχετικά με το πώς ένα άτομο θα ανταποκριθεί στην έλλειψη ύπνου» ανέφεραν οι ερευνητές.
