ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Λίγες μόλις ώρες πριν από την αυριανή σύνοδο κορυφής της ΕΕ, που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα πρέπει να καταλήξει σε συγκεκριμένες αποφάσεις ως προς τη μελλοντική «οικονομική διακυβέρνηση» στην Ευρώπη, το ερώτημα που πλανιόταν χθες, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ήταν « πού τελικώς το πάει η Γερμανία». Μια Γερμανία που δείχνει όλο και πιο απρόθυμη για συμβιβασμούς με τους εταίρους της στην ΕΕ και η οποία, με βάση τα δείγματα γραφής των τελευταίων μηνών, επιθυμεί διακαώς τη δημιουργία ενός ισχυρού πλέγματος κυρώσεων κατά των « αμαρτωλών δημοσιονομικώς κρατών ». Ενα πλέγμα το οποίο θα αποκλείει άπαξ διά παντός την επανάληψη κρίσεων ανάλογων προς αυτήν που δημιουργήθηκε εφέτος στην ΕΕ λόγω της Ελλάδας. Προς τον σκοπό αυτόν η γερμανική πλευρά έχει εισηγηθεί κατά καιρούς ένα ευρύτατο φάσμα κυρώσεων ικανών, κατά την άποψή της, να συνετίσουν τις χώρες του ευρώ που ρέπουν προς τη δημοσιονομική χαλαρότητα. Σε πρώτη φάση η Γερμανία πρότεινε ένα σύστημα «οργανωμένης πτώχευσης» των υπερχρεωμένων κρατών του ευρώ, που επί της ουσίας δεν είναι παρά ένα σύστημα εξαναγκασμού των «αμαρτωλών» κρατών σε εθελουσία αποχώρηση από τη ζώνη του ευρώ. Η ιδέα αυτή, σαφώς αντίθετη προς τη φιλοσοφία της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης της Ευρώπης, απερρίφθη χωρίς δεύτερη κουβέντα από την πλειονότητα των χωρών του ευρώ.
Στη συνέχεια η Γερμανία πρότεινε τη θέσπιση ενός συστήματος αυτόματων οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων κατά των απείθαρχων δημοσιονομικώς κρατών. Η πρόταση αυτή επίσης απερρίφθη από πολλές χώρες, αφού επί της ουσίας ανέθετε την οικονομική διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ σε αυτόματο πιλότο.
Κατόπιν τούτου ακολούθησε σειρά νέων γερμανικών ιδεών και προτάσεων, εκ των οποίων άλλες απερρίφθησαν μετ΄ επαίνων και άλλες ασυζητητί. Κεντρική ιδέα όλων αυτών των προτάσεων ήταν ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας που διέπει τις χώρες του ευρώ είναι εξαιρετικά ελαστικό και συνεπώς θα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν αυστηρότερο.
Πριν από μία εβδομάδα ωστόσο η γερμανίδα καγκελάριος κυρία Ανγκελα Μέρκελ παρουσίασε μία ακόμη δέσμη ιδεών τις οποίες- ως έναν βαθμό παραδόξως- εμφανίστηκε να συνυπογράφει και ο γάλλος πρόεδρος κ. Νικολά Σαρκοζί. Κατά τη διάρκεια συνάντησής τους στην Ντοβίλ της Γαλλίας οι επικεφαλής του γαλλογερμανικού άξονα δημοσιοποίησαν μια κοινή και εν πολλοίς συμβιβαστική πλατφόρμα η οποία μεταξύ άλλων προ βλέπει ότι τα απείθαρχα δημοσιονομικώς κράτη θα υπόκεινται σε οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις (όπως π.χ. η επιβολή προστίμων και η στέρηση του δικαιώματος ψήφου στις συνεδριάσεις της ΕΕ), οι οποίες ωστόσο δεν θα είναι αυτόματες αλλά θα αποτελούν αντικείμενο πολιτικών διαβουλεύσεων. Ετσι η μεν κυρία Μέρκελ δήλωσε ικανοποιημένη διότι θα υπάρχουν όντως αυστηρές κυρώσεις σε βάρος των «αμαρτωλών κρατών», ο δε κ. Νικολά Σαρκοζί δήλωσε επίσης ικανοποιημένος διότι οι κυρώσεις δεν θα επιβάλλονται αυτόματα και θα έχει το Συμβούλιο των Υπουργών Οικονομίας τη δικαιοδοσία να εκδίδει «συγχωροχάρτια». Γαλλικές διπλωματικές πηγές βεβαίωναν χθες από τις Βρυξέλλες ότι οι προτάσεις αυτές ήταν οι πλέον ελαστικές στις οποίες μπορούσε να συμφωνήσει το Βερολίνο και εμμέσως πλην σαφώς άφηναν να εννοηθεί ότι, αν η Γαλλία αποφάσιζε μόνη της, οι προτάσεις αυτές θα ήταν σαφώς ελαστικότερες.
Ωστόσο, παρά τις γαλλικές επισημάνσεις, οι αντιδράσεις των άλλων κρατών-μελών του ευρώ ήταν πιο έντονες παρά ποτέ. Και αυτό για έναν κυρίως λόγο:
– Διότι διείδαν μέσω αυτής της πρωτοβουλίας την προσπάθεια δημιουργίας ενός Διευθυντηρίου το οποίο αναμφίβολα φιλοδοξεί να ποδηγετήσει στο σύνολό της τη ζώνη του ευρώ.
Ιδιαίτερη ενόχληση έχει εξάλλου προκαλέσει και το ότι η Γερμανία θέτει πλέον ευθέως το ζήτημα της αναθεώρησης της Συνθήκης της Λισαβόνας ούτως ώστε το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή δεσμευτικότητα.
Το γεγονός δε ότι η Γερμανία έχει εξαρτήσει τη δημιουργία του μόνιμου ευρωπαϊκού οργανισμού οικονομικής αρωγής προς τις χώρες του ευρώ με την αναθεώρηση της Συνθήκης έχει προκαλέσει μύριες όσες αντιδράσεις, οι οποίες δεν αποκλείεται να δυναμιτίσουν την αυριανή σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Από την άλλη πλευρά, όμως, το Βερολίνο θυμίζει ότι, αν δημιουργηθεί αυτός ο μηχανισμός, σχεδόν το 30% των πόρων του θα είναι γερμανικής προέλευσης και τονίζει ότι δεν είναι διατεθειμένο να υπογράψει κανενός είδους λευκή επιταγή για κανέναν.
Εισηγήσεις για… 45ωρο στη Γερμανία!
Την αύξηση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας στη Γερμανία για να καλυφθεί η έλλειψη εργατικών χεριών εισηγείται ο επικεφαλής του ανεξάρτητου οικονομικού ινστιτούτου ΚΙW Κλάους Τσίμερμαν. «Οι 37,5 ώρες ή οι 38 ώρες εβδομαδιαίως τέλειωσαν. O χρόνος εργασίας θα μπορούσε να αυξηθεί στις 45 ώρες εβδομαδιαίως» υποστηρίζει συγκεκριμένα ο Τσίμερμαν. Ετσι, στη χώρα που από τη δεκαετία του 1980 εισήγαγε το 35ωρο, έστω και μόνο στη μεταλλουργία, τώρα συζητείται η επέκταση του ωραρίου.
