Σε 103.771 «γαλάζια ρουσφέτια», σε μισθούς, επιδόματα και οδοιπορικά, σε επιδοτήσεις αγροτών, στη σπατάλη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ στις ΔΕΚΟ, στις περιφέρειες και στους δήμους και στο μεγάλο «φαγοπότι» στον χώρο της Υγείας πήγαν 89,5 δισ. ευρώ το 2009. Τόσα ξόδεψε η Νέα Δημοκρατία από τον προϋπολογισμό τη χρονιά των δύο εκλογικών αναμετρήσεων φέρνοντας τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.
Παρ΄ ότι οι περισσότεροι πολιτικοί δείχνουν σήμερα χαμένοι στη… στατιστική, τα ταμειακά στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τα οποία πιστοποιούνται από τα αντίστοιχα της Τράπεζας της Ελλάδος, δείχνουν ότι το 2009 σημειώθηκε ρεκόρ όλων των εποχών στις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού. Την περασμένη χρονιά που έγιναν δύο εκλογικές αναμετρήσεις- τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο- οι δαπάνες εκτοξεύτηκαν στα 89,5 δισ. ευρώ(!) όταν το 2004, χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων, ήταν 59,7 δισ. ευρώ.
Βεβαίως, η εξέλιξη που οδηγούσε τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στο χείλος της χρεοκοπίας είχε διαφανεί από το 2008, όταν οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού είχαν διαμορφωθεί στα 75,6 δισ. ευρώ. Ισως αυτή να ήταν και η τελευταία χρονιά που η κατάσταση μπορούσε να ελεγχθεί, καθώς τα έσοδα του Δημοσίου ανήλθαν σε 57,2 δισ. ευρώ αφού η οικονομία βρισκόταν ακόμη σε ανοδική τροχιά.
«Επανίδρυση» με «κρατισμό»
Πίσω από τους αριθμούς και τις δραματικές αυτές εξελίξεις όσοι έχουν ζήσει την εποχή της Νέας Δημοκρατίας θα θυμούνται τις συγκρούσεις που υπήρχαν στην τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή για το μείγμα της οικονομικής πολιτικής και την πολιτική σκοπιμότητα που εξυπηρέτησε η «χαλαρή» οικονομική πολιτική που εισηγήθηκε ο «αντιπρόεδρος» κ. Γ. Σουφλιάς και κλήθηκε να υλοποιήσει από τη θέση του υπουργού Οικονομίας ο κ. Ι. Παπαθανασίου.
Αυτό που αποκαλύπτεται όμως από τη σε βάθος πέντε ετών εξέταση των ταμειακών στοιχείων που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση είναι ο «κρατισμός» της Νέας Δημοκρατίας, η αναβλητικότητα του πρώην πρωθυπουργού σε δύσκολες αποφάσεις, με πρώτη την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, και τα χιλιάδες «γαλάζια ρουσφέτια» που πληρώνει ακριβά ο φορολογούμενος. Τον Ιούνιο του 2004 ο αριθμός των υπαλλήλων της κεντρικής κυβέρνησης, δηλαδή των υπουργείων, των νοσοκομείων, της Αστυνομίας, των νομαρχιών και των περιφερειών, ήταν 447.520 άτομα εκ των οποίων μόνο 2.600 συμβασιούχοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Τον Ιούνιο του 2009 ο αριθμός των υπαλλήλων του στενού δημόσιου τομέα- όπως είθισται να λέγεται- ανέβηκε σε 511.913 άτομα, εκ των οποίων 36.823 ήταν συμβασιούχοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Δηλαδή στα χρόνια της δεξιάς διακυβέρνησης της χώρας και της πολιτικής της «επανίδρυσης του κράτους», όπως έλεγε το κεντρικό σύνθημα της ΝΔ στις εκλογές του 2004, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκε κατά 15% ή κατά 64.393 άτομα. Ο αριθμός των συμβασιούχων, ανάμεσά τους και οι σταζιέρ, αυξήθηκε κατά 34.223 άτομα(!). Στα στοιχεία αυτά δεν περιλαμβάνονται βέβαια οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ που ανέρχονται σε 23.000 άτομα, στα ασφαλιστικά ταμεία, στα εκατοντάδες Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και στις περίπου 6.000 δημοτικές επιχειρήσεις που στήθηκαν δίπλα από τους δήμους και τις κοινότητες σε όλη την Ελλάδα και πλέον με τον «Καλλικράτη» θα περιοριστούν στο ένα τρίτο. Αυτή την πραγματικότητα αποκάλυψε η απογραφή προσωπικού στο Δημόσιο που απαίτησε η τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ) και ανέβασε τον αριθμό των εργαζομένων που πληρώνονται από το κράτος σε 768.009 υπαλλήλους.
Στρατιές συνταξιούχων του Δημοσίου
Πέραν των ρουσφετιών, η Νέα Δημοκρατία με τις συνεχείς αναβολές στις αλλαγές του ασφαλιστικού συστήματος, θέμα που προκαλούσε πάντοτε έντονες αντιδράσεις, οδήγησε μέσα σε πέντε χρόνια στην αύξηση του αριθμού των συνταξιοδοτηθέντων από το Δημόσιο κατά 39.378 άτομα. Με αυτό το δεδομένο, τα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας συνολικά διορίστηκαν 103.771 άτομα, καθώς καλύφθηκαν όλες οι θέσεις των συνταξιοδοτηθέντων και ο συνολικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκε κατά 64.393 άτομα.
Ο συνολικός αριθμός συνταξιούχων του Δημοσίου πέρυσι τον Ιούνιο ήταν 403.033 άτομα από 363.655 άτομα τον Ιούνιο του 2004 και πλέον λόγω του κύματος φυγής που προκάλεσε η ασφαλιστική μεταρρύθμιση έχει ξεπεράσει τα 450.000 άτομα.
Η «καυτή πατάτα» έμεινε στα χέρια της κυβέρνησης Παπανδρέου η οποία, παρά τις περικοπές, θα πρέπει να εξασφαλίσει το 2011 πάνω από 8 δισ. ευρώ για να καταβάλει τις συντάξεις. Η τραγική πραγματικότητα είναι ότι περισσότεροι από 1.200.000 άνθρωποι στην Ελλάδα αμείβονται από το Δημόσιο και για τη μισθοδοσία τους απαιτείται μαζί με τις επιδοτήσεις αγροτών περίπου το 50% των πόρων – των εσόδων- του προϋπολογισμού. ΔΝΤ: ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ
Η συνταγή που ακολουθήθηκε εφέτος και προέβλεπε σε κάθε πέντε αποχωρήσεις να προσλαμβάνεται μόνο ένας υπάλληλος φαίνεται ότι δεν αρκεί. Ηδη για τις ΔΕΚΟ συζητείται η καθιέρωση της αναλογίας μία πρόσληψη σε κάθε 10 αποχωρήσεις, αρχή που προβλέπεται να εφαρμοστεί σε όλο το Δημόσιο, τουλάχιστον για όσο διάστημα συνεχίζεται η σημερινή δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση.
Βεβαίως από τον κανόνα εξαιρούνται οι προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στον τομέα της Υγείας, εκπαιδευτικού προσωπικού (καθηγητές, δάσκαλοι) όπου οι ανάγκες είναι μεγάλες λόγω των μαζικών συνταξιοδοτήσεων και ένστολου προσωπικού στην ΕΛ.ΑΣ. όπου επίσης υπάρχει πρόβλημα αποχωρήσεων. Επίσης, εξαιρούνται οι διορισμοί που αφορούν αποφοίτους των Εθνικών Σχολών Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και αυτοί των δικαστικών. Στους συμβασιούχους, προβλέπεται να συνεχιστούν οι απολύσεις που αφορούν προσωπικό με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου ιδιωτικού δικαίου, καθώς η προσπάθεια που θα γίνει είναι να καλυφθούν τα κενά και οι ανάγκες με μετατάξεις μόνιμου προσωπικού από τους οργανισμούς που καταργούνται ή αναδιαρθρώνονται.
Εφέτος το προσωπικό μειώθηκε κατά 30% σε σχέση με τις θέσεις του 2009. Το ίδιο θα γίνει και το 2011.
