Αλλοι περιμένουν την Κυριακή για να κοιμηθούν ως αργά και άλλοι για να πάνε στο γήπεδο. Αλλοι για να ζεστάνουν τα κάρβουνα για το κυριακάτικο μπάρμπεκιου και κάποιοι για να «ζεστάνουν» τις μηχανές από τα τετρακίνητα θηρία που ασφυκτιούν καθ΄ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας στους στενούς, ασφάλτινους δρόμους της πρωτεύουσας. « Δ εν μπορούμε να πούμε ότι είναι μια καλή εποχή για την τετρακίνηση» δηλώνει ο κ. Στέφανος Αττάρτ, παλαιός πρωταθλητής αγώνων 4×4. « Ερχεται συνέχεια κόσμος που ψάχνει να βρει πωλητή για το τζιπ του. Τουλάχιστον όμως σε ό,τι αφορά τις εκδρομές και τους αγώνες γύρω από την Αττικήυπάρχει αρκετός κόσμος που ενδιαφέρεται » σημειώνει ο ίδιος, ο οποίος σήμερα διατηρεί ένα πάρκο στο οποίο μπορεί κάποιος να δοκιμάσει καινούργια τετρακίνητα μοντέλα, αλλά και να μετρήσει τις δυνατότητες του αυτοκινήτου του ξεπερνώντας τεχνητά εμπόδια.
«Ο κόσμος, ιδιαίτερα οι οικογένειες, περιμένει το Σαββατοκύριακο για να ξεφύγει από την πόλη. Απλώς θέλει να το κάνει κάπου κοντά. Ετσιέχει ατονήσει το ενδιαφέρον κατοίκων της Αττικής για βόλτες μακρινές, στην Πίνδο για παράδειγμα» μας λέει.
Φυσικά δεν είναι μόνον οι οικογένειες που έλκονται από τις εκδρομές με τζιπ, αλλά κυρίως οι λάτρεις της τετρακίνησης. Αυτή την Κυριακή διοργανώνεται στο Κρυονέρι το Αthens Τrail, ένας αγώνας στον οποίο θα συμμετάσχουν περισσότερα από 100 οχήματα και μοτοσικλέτες με οδηγούς λάτρεις των ειδικών αποστολών.
«Πρόκειται πιο πολύ για αγώνα πλοήγησης παρά ταχύτητας, αφού η διαδρομή δίνεται στους συμμετέχοντεςσε ένα βιβλίοπέντε λεπτά πριν από την εκκίνηση. Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να μη χαθείς » λέει ο κ. Γιάννης Αθανασίου, διευθυντής σύνταξης του περιοδικού «Τετρακίνηση», ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια συμμετέχει σε παρόμοιους αγώνες και εξορμήσεις.
Τα περιστατικά που θυμάται είναι άπειρα. «Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι ένα περιστατικό στην περιοχή του Μαραθώνα. Βρισκόμασταν πάνω στον αγωγό του νερού, άνοιξε το αντλιοστάσιο και η στάθμη του νερού από τους 20 πόντους έφτασε το 1,5 μέτρο» θυμάται σήμερα γελώντας.
Για πολλούς βέβαια τα 4×4 και τα τζιπ συνειρμικά παραπέμπουν σε οικονομικά ευκατάστατους πολίτες. Για τους συνομιλητές μας όμως δεν ισχύει ο ισχυρισμός ότι η συμμετοχή σε τέτοιες δραστηριότητες είναι ένα ελιτίστικο χόμπι. «Πλέον στην αγορά βρίσκει κάποιος πολύ καλά και οικονομικά στη χρήση τους μεταχειρισμένα μοντέλα με 5.000 και 6 χιλιάδες ευρώ» επισημαίνει ο κ. Αττάρτ, ενώ ο κ. Αθανασίου τονίζει ότι «στα βουνά και στους αγώνες δεν θα δείτε ούτε Καγιέν ούτε ακριβά πολυτελή τζιπ, τα οποίαπροφανώς οι ιδιοκτήτες τους δεν τα έχουν γι΄ αυτές τις δουλειές. Στο βουνό κυριαρχούν τ΄ άλλα, τα μικρά τζιπάκια. Και μην ξεχνάτε πως αυτά τα αυτοκίνητα δεν χρειάζονται σχεδόν ποτέ συνεργείο, διότι πλην της ετήσιας συντήρησης δεν παθαίνουν τίποτ ε».
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν το τζιπ τους όχι μόνο για εκδρομές «τουριστικού χαρακτήρα» αλλά και για την ενασχόλησή τους με τη φύση και τη γνωριμία τους με μέρη στα οποία δεν φτάνει εύκολα άλλο μέσο.
«Αλλος το κάνει επειδή είναι φυσιολάτρης καιάλλος γιατί του αρέσουν ούτως ή άλλως οι δοκιμασίες. Αυτό που ενώνει πάντως όλους τους χομπίστες της τετρακίνησης είναι η συντροφικότητα που αναπτύσσεται μέσα στο τζιπ. Σε σχέση με όλα τα μηχανοκίνητα σπορσε τέτοιες διαδρομές είναι που πάνω απ΄ όλα μετρά το ομαδικό πνεύμα και η συνεργασία» καταλήγει ο κ. Αττάρτ.
«Γιατί δεν μας αφήνουν στον Υμηττό;»
Ε να μεγάλο παράπονο των φίλων της τετρακίνησης είναι ότι πανέμορφες και προσιτές διαδρομές εντός της Αττικής, όπως στην Πάρνηθα και στον Υμηττό, μένουν κλειστές για το κοινό και τους οδηγούς υπό τον φόβο των εμπρησμών. «Δεν πιστεύω ότι το να αποκλείσεις ένα μέρος από τα αυτοκίνητα και τον κόσμοτο κάνει πιο απρόσιτο για τους εμπρηστές. Οποιος θέλει να κάψει δεν θα πάει εκεί ούτε με τζιπ ούτε με αγροτικό αυτοκίνητο. Ισα ίσα, όταν ο κόσμος δεν έχει πρόσβαση κάπου, σταματάει να ενδιαφέρεται για το μέρος» σημειώνει ο κ. Γιάννης Αθανασίου. Αλλωστε οι τρεις λέσχες τετρακίνησης της Αθήνας έχουν αποδείξει τη δασοφιλία τους αφού συμμετέχουν κάθε καλοκαίρι στην εθελοντική δασοπροστασία της Αττικής.
