Η κοινή γνώμη μοιάζει να την «έχει στημένη» στη νομενκλατούρα της εξουσίας, εν προκειμένω στο ΠαΣοΚ. Κακώς είχαν εντυπωσιαστεί εγχώριοι και ξένοι σχολιαστές από την «ωριμότητα» και τη «σύνεση» που επέδειξε ο λαός αποδεχόμενος αγόγγυστα περικοπές συντάξεων και μισθών- υποτίθεται ως ένα δείγμα «μετάνοιας» για το γεγονός ότι «τα φάγαμε όλοι μαζί». Η μαζική σιωπή, προφανώς δεν ήταν ειλικρινής. Ο «ώριμος και συνετός» λαός ετοιμάζεται να κάνει «μικρό πρωθυπουργό» (για να θυμηθούμε άλλον έναν χαρακτηρισμό του κ. Πάγκαλου…) τον κ. Ι. Δημαρά, τον βουλευτή που καταψήφισε το μνημόνιο, και όσο περισσότερο ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί σπεύδουν να διασώσουν την υποψηφιότητα του κ. Ι. Σγουρού, τόσο περισσότερο μοιάζει να επιχαίρει η κοινή γνώμη και να πείθεται ότι έχει αποφασίσει σωστά, ότι πράγματι έχει κατορθώσει να ταράξει μια κυβέρνηση που ακόμη και αν έσωσε τη χώρα από την κατάρρευση, εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει την «εξουσία», εκείνους που έχουν λυμένο το πρόβλημά τους και ποτέ δεν πληρώνουν για τα λάθη τους.
Η τάση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στην Αττική, αλλά απλώνεται σε ολόκληρη την Ελλάδα, αφού αρκετοί κυβερνητικοί υποψήφιοι περιφερειάρχες διαπιστώνουν ότι κινδυνεύουν να τους καταπιεί η κλεψύδρα της 7ης Νοεμβρίου, ενώ οι ρεαλιστές ήδη προεξοφλούν ότι υπολογίσιμο κομμάτι του χάρτη θα βαφτεί «μπλε», το χρώμα του κόμματος που έκανε αρκετά για να σύρει τη χώρα στη χρεοκοπία και στη συνέχεια καταψήφισε τη μοναδική διαθέσιμη λύση για τη διάσωσή της. Ασφαλώς, σχεδόν κανείς δεν εκτιμά ότι το αποτέλεσμα θα είναι «καταλυτικό» για τις πολιτικές εξελίξεις και ότι η χώρα είναι έτοιμη να αλλάξει κυβέρνηση. Ωστόσο μια κυβέρνηση που έχει υποστεί βαριά ήττα στις τοπικές εκλογές γρήγορα βυθίζεται σε κλίμα εσωστρέφειας, πολύ περισσότερο όταν κουβαλάει στην πλάτη της το «επαχθές» μνημόνιο.
Γι΄ αυτό όλο και περισσότεροι εκτιμούν ότι η πιθανότητα προκήρυξης πρόωρων εθνικών εκλογών είναι αντιστρόφως ανάλογη των επιδόσεων του ΠαΣοΚ την πρώτη Κυριακή των προσεχών εκλογών. Αν κατορθώσει να εκλεγεί ο κ. Σγουρός απέναντι στον κ. Δημαρά, πράγμα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο, τότε η κυβέρνηση θα προχωρήσει με βήμα σταθερό. Σε αντίθετη περίπτωση η άμεση προσφυγή στις κάλπες θα υποστηριχθεί από πολλούς ως η μοναδική επιλογή του Πρωθυπουργού για να προλάβει τη φθορά και να θέσει δίλημμα διακυβέρνησης, όταν ακόμη θα είναι ισχυρός απέναντι στην (ήδη αφυπνισμένη…) εσωκομματική αντιπολίτευση και προτού η ΝΔ ανακτήσει πλήρως τις αισθήσεις της.
