Το μεγαλύτερο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων στη Ρωσία ενέκρινε χθες η κυβέρνηση της Μόσχας. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν προτίθεται να βάλει πωλητήριο σε… 900 δημόσιες επιχειρήσεις ως το 2015, με στόχο να εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία περί τα 60 δισ. δολάρια (42 δισ. ευρώ). Οπως εξήγησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ιγκορ Σουβάλοφ, θα ιδιωτικοποιηθούν επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (συγκοινωνίες, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες).
Δηλαδή πωλητήριο θα μπει σε ενεργειακούς κολοσσούς όπως είναι η Rosneft, σε εταιρείες υδρεύσεως όπως είναι η RusΗydro, στην ιστορική αεροπορική εταιρεία Αeroflot, όπως επίσης και στο «διαμάντι του στέμματος» των μεταφορών της χώρας, τους Ρωσικούς Σιδηροδρόμους- σημειωτέον ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δίκτυο παγκοσμίως. Η έναρξη της εφαρμογής του προγράμματος είναι ζήτημα ολίγου χρόνου- τόσου όσος απαιτείται για να προσυπογράψει το σχέδιο ο πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Α υτή είναι η τρίτη αναγγελία μεγάλων ιδιωτικοποιήσεων που κάνει η ρωσική κυβέρνηση από πέρυσι το φθινόπωρο. Τη φορά αυτή ο Πούτιν ενέταξε στο πρόγραμμα τον πετρελαιοπαραγωγό Rosneft και τους ρωσικούς σιδηροδρόμους, εταιρείες πάντως τις οποίες η Μόσχα θα εξακολουθήσει να ελέγχει. Διότι οι χθεσινές εξαγγελίες αφορούν την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει το 15% της Rosneft και το 25% των Ρωσικών Σιδηροδρόμων. Εκτός από τις δύο σημαντικές προσθήκες, το πρόγραμμα αποκρατικοποίησης του Πούτιν έχει και μια σημαντική απόσυρση: την Τransneft, την εταιρεία δηλαδή που διαχειρίζεται όλο το δίκτυο μεταφοράς πετρελαίου από τη Σιβηρία ως τις αγορές της Ευρώπης και της Ασίας. Παρ΄ όλο που οι «επενδυτές» επιμένουν ότι μια ιδιωτικοποίησή της θα βελτίωνε τη διαχείριση της εταιρείας, ο Σουβάλοφ ξεκαθάρισε ότι πώληση μετοχών της εταιρείας αυτής «δεν συζητείται». Πιθανώς το σβήσιμο της Τransneft από τον κατάλογο των υπό (έστω και μερική) εκποίηση εταιρειών συνδέεται με το ζήτημα της τρομοκρατίας.
Η επιτάχυνση των προγραμμάτων ιδιωτικοποίησης από τη Ρωσία γίνεται με τη δικαιολογία των δημοσίων ελλειμμάτων, που έφθασαν στο κόκκινο πέρυσι λόγω της οικονομικής κρίσης. Σημειωτέον ότι προ διετίας (τον Μάιο του 2008, για την ακρίβεια) ο Πούτιν είχε εγκρίνει ως πρωθυπουργός το μεγαλύτερο αναπτυξιακό σχέδιο της μετασοβιετικής Ρωσίας που είχε σχεδιάσει ο ίδιος ως… πρόεδρος.
Επρόκειτο για ένα πρόγραμμα-μαμούθ με χρονικό ορίζοντα το 2015, που στόχο έχει να εκσυγχρονίσει τις ρωσικές υποδομές- με έμφαση στις συγκοινωνίες. Το κόστος του προγράμματος ήταν 570 δισ.
δολάρια και επρόκειτο να καλυφθεί κατά το ένα τρίτο από τον προϋπολογισμό της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το υπόλοιπο θα καλυφθεί από «μη κρατικά» funds και εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως των υπό κρατικό έλεγχο Ρωσικών Σιδηροδρόμων. Γιατί ραχοκοκαλιά του κολοσσιαίου επενδυτικού προγράμματος, «του μεγαλύτερου που έχει εκπονήσει ποτέ ρωσική κυβέρνηση», όπως σημείωσε ο Πούτιν, είναι οι σιδηρόδρομοι.
Η διαλυμένη το 1991 σοβιετική υπερδύναμη είχε την ατυχία να ταλαιπωρηθεί επί εννέα συναπτά έτη από τον Μπορίς Γέλτσιν, στα χρόνια του οποίου έλαβε χώρα μια απίστευτη καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ρωσίας από έναν εσμό τυχοδιωκτών (αυτές ήταν οι περίφημες «ιδιωτικοποιήσεις Γέλτσιν»). Την οκταετία 2000-2008 η βούληση του Πούτιν να εντάξει τη χώρα του στον σύγχρονο κόσμο αποδείχθηκε ισχυρή και η μεθοδικότητά του αδιαφιλονίκητη. Ο ισχυρός άνδρας της χώρας στάθηκε βεβαίως και τυχερός! Γιατί η κούρσα των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου γέμισαν τα κρατικά ταμεία με δολάρια. Ξαφνικά όμως προέκυψε η κρίση. Και αντί για δημόσιες επενδύσεις σχεδόν 600 δισ. δολαρίων ο, πρωθυπουργός πλέον, Πούτιν βγάζει στο σφυρί δημόσιες εταιρείες για να μαζέψει 60 δισ. και να περιορίσει (όσο γίνεται…)
το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας που πέρυσι ήταν 5,9% του ΑΕΠ, εφέτος αναμένεται να υποχωρήσει στο 5,3% και το 2011 στο 3,6%.
