Η πρόκριση του νεαρού Λευτέρη Κοσμίδη στον τελικό του εδάφους του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ενόργανης γυμναστικής στο Ρότερνταμ, και μάλιστα με την καλύτερη βαθμολογία (15,466 β.), δεν ήταν αρκετή για να κρύψει την απογοήτευση από τον καταποντισμό της ελληνικής ομάδας στο σύνθετο ομαδικό. Παρά τις οποιεσδήποτε δικαιολογίες (απουσία Τσολακίδη λόγω ασθένειας την τελευταία στιγμή, τραυματισμός Δουλκερίδη στη διάρκεια του αγώνα), η 25η θέση για την Εθνική ανδρών αποτελεί ιστορική αποτυχία και γυρίζει την ελληνική γυμναστική στα πέτρινα χρόνια. Ακόμη και όταν η ελληνική ομάδα δεν είχε καλή παρουσία κατάφερνε να πλασάρεται σε υψηλότερες θέσεις, όπως το 2006 στο Παγκόσμιο του Ααρχους όπου κατετάγη 17η ή το 2007 στη Στουτγάρδη, όταν ήταν 18η.
Η αποτυχία στο Ρότερνταμ δεν έκρουσε μόνο το καμπανάκι του κινδύνου για την ελληνική ενόργανη γυμναστική αλλά άναψε και «κόκκινο» για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Η αποτυχία της Εθνικής ανδρών να καταταγεί μέσα στις 24 πρώτες ομάδες τής αφαιρεί το δικαίωμα να διεκδικήσει την πρόκρισή της ως ομάδας στους Αγώνες του 2012, ενώ δυσκολεύει αφάνταστα την πρόκριση σε ατομικό επίπεδο των κορυφαίων αθλητών της.
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2011 στο Τόκιο η Ελλάδα θα συμμετάσχει με τρεις αθλητές. Για να πάρει όμως κάποιος εξ αυτών την ολυμπιακή πρόκριση θα πρέπει να κατακτήσει μετάλλιο σε ένα όργανο, αλλά ταυτόχρονα να αγωνισθεί σε τέσσερα όργανα συγκεντρώνοντας όμως ένα μίνιμουμ βαθμολογίας. Σχολιάζοντας την αποτυχία της Ελλάδας στο Ρότερνταμ, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής και της Ελληνικής Ομοσπονδίας κ. Δημήτρης Δημητρόπουλος αναρωτήθηκε: «Τι άλλο κακό πρέπει να κάνουν ώστε να καταλάβουν η διοικητική και η προπονητική ηγεσία της ομοσπονδίας ότι πρέπει να παραιτηθούν;».
