Στις αρχές Ιανουαρίου του 2007 ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ κ. Κ. Μητσοτάκης νοσηλευόταν στην εντατική του «Ωνασείου», έπειτα από τη χειρουργική επέμβαση ανοικτής καρδιάς στην οποία είχε υποβληθεί. Την ίδια χρονική στιγμή άρχιζε ουσιαστικά η επιστροφή του νυν προέδρου της ΝΔ κ. Αντ.Σαμαρά στην κεντρική πολιτική σκηνή, με την απόφαση του τότε πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή να του ανακοινώσει ότι θα είναι ξανά υποψήφιος με το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο στη Μεσσηνία στις βουλευτικές εκλογές. Πού να φανταζόταν ο πρώην πρωθυπουργός ότι περίπου έπειτα από τριάμισι χρόνια ο κ. Σαμαράς- για τον οποίο πολλοί στη ΝΔ μέχρι το 1992 ήταν πεπεισμένοι πως τον προόριζε για διάδοχό του- θα του έδειχνε την πόρτα της εξόδου και επί της ουσίας θα τον διέγραφε πολιτικά.
Ο χαρακτηρισμός «λαϊκιστής» που χρησιμοποίησε ο κ. Μητσοτάκης για τον κ. Σαμαρά επανέφερε τη βεντέτα του 1993 και ενεργοποιήθηκε και πάλι το ρήγμα στη σχέση τους.
Η φράση «Καλή σας νύχτα,κύριε Μητσοτάκη» με την οποία απάντησε η Ρηγίλλης στη συνέντευξη του επιτίμου προέδρου, ήταν η ενίσχυση της πολυετούς προσωπικής βεντέτας, σε μια χρονική στιγμή που είναι σε εξέλιξη έντονες διεργασίες στη «γαλάζια»… πολυκατοικία, ενώ ετοιμάζεται και το νέο κόμμα της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη.
Οι σχέσεις των κκ. Σαμαρά και Μητσοτάκη οδηγήθηκαν στα άκρα μετά τη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού στο Μega ότι ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ είναι λαϊκιστής όταν ισχυρίζεται ότι μπορεί να μηδενίσει το έλλειμμα μέσα σε ενάμιση χρόνο. Ο κ. Σαμαράς ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από την επισήμανση του κ. Μητσοτάκη πως έχει τόσο δίκιο ο κ. Σαμαράς όσο και ο Παπανδρέου όταν έλεγε ότι λεφτά υπάρχουν, αλλά και με την πρόβλεψη ότι δεν θα γίνει πρωθυπουργός. Στην άλλη… όχθη, η κατηγορία της Ρηγίλλης ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι «ναυαγοσώστης του Παπανδρέου» και ειδικά η «καληνύχτα» εξόργισαν τον πρώην πρωθυπουργό που δεν θα μείνει με… «σταυρωμένα τα χέρια» και ετοιμάζει και άλλες ρουκέτες, οι οποίες θα τορπιλίσουν την αντιπολιτευτική προσπάθεια του προέδρου της ΝΔ.
Στο επιτελείο του κ. Σαμαρά αποδίδουν στον κ. Μητσοτάκη σαφή πρόθεση να πληγεί το κόμμα, λίγες ημέρες πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ώστε να ενισχυθεί το πολιτικό εγχείρημα της κόρης του. Μάλιστα, αναφέρουν με έμφαση τη σπουδή τού πρώην πρωθυπουργού να δηλώσει, χωρίς να ερωτηθεί, ότι στηρίζει τον «αντάρτη» υποψήφιο περιφερειάρχη Κρήτης κ. Δ.Γιαννουλάκη, εν αντιθέσει με τον επίσημο υποψήφιο της ΝΔ κ. Ι.Πλακιωτάκη.
Οι «διαρροές» της Ρηγίλλης ήταν απαξιωτικές με αναφορές όπως ότι «ο αποστάτης καλεί τους νεοδημοκράτες σε αποστασία στο νησί», ενώ η οργή των πολιτικών φίλων του κ. Μητσοτάκη περίσσευε. «Είναι υβριστές, γιατί δεν έχουν απαντήσεις επί της ουσίας.Καταφεύγουν σε ακρότητες και δεν σέβονται έναν πολιτικό με την ιστορία του κ. Μητσοτάκη. Ντροπή τους» σημείωναν και υπενθύμιζαν ότι «ο Μητσοτάκης τα ίδια έλεγε και όταν πρωθυπουργός ήταν ο Καραμανλής και δικαιώθηκε».
Η στάση του κ. Μητσοτάκη δίχασε τη ΝΔ. Από τη μια πλευρά υπάρχουν βουλευτές και στελέχη που αναφέρουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν συμβιβάστηκε με την ιδέα ότι ο κ. Σαμαράς έγινε πρόεδρος του κόμματος και καταβάλλει προσπάθεια να τον αποδυναμώσει εν όψει των εκλογών προκειμένου να διευκολυνθεί η κυρία Μπακογιάννη στο δικό της πολιτικό- εκλογικό σχεδιασμό. Από την άλλη πλευρά υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια για την απόφαση του κ. Σαμαρά να εκδοθεί η απαξιωτική, όπως τη χαρακτηρίζουν, ανακοίνωση του γραφείου Τύπου.
Παρά την επισημοποίηση του πολιτικού διαζυγίου και την οριστική ρήξη, καθώς και την επιμονή αρκετών «σκληροπυρηνικών» συνομιλητών του κ. Σαμαρά να αφαιρεθεί ο τίτλος του επιτίμου από τον κ. Μητσοτάκη, ο κ. Σαμαράς δεν πρόκειται να προχωρήσει σε τέτοια ενέργεια. «Η Ιστορία δεν αλλάζει» είναι η γραμμή της Ρηγίλλης και όπως λένε χαρακτηριστικά… «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά».
Οι «μητσοτακικοί» κατηγορούν τον κ. Σαμαρά ότι αυτός «έριξε» την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993, κατηγορία που έχει απορρίψει ο νυν αρχηγός του κόμματος, ενώ πολιτικοί του φίλοι υπενθυμίζουν την παλαιότερη συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη στην εφημερίδα «Τα Νέα», στις 5 Μαΐου του 1999, με τίτλο: «Εχω μετανιώσει που παραιτήθηκα από πρωθυπουργός». Στη συνέντευξη, μεταξύ άλλων, αναφέρει ο κ. Μητσοτάκης: «Δεν έπεσα απότομα. Εγώ δεν έχασα την πλειοψηφία το 1993. Εκανα εκλογές με 150 βουλευτές από υπερβολική ευαισθησία». Πρόσφατα ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Κ. Αϊβαλιώτης, στην εξέταση της κυρίας Μπακογιάννη από τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens, επιχείρησε να αναζωπυρώσει τη βεντέτα Σαμαρά- Μητσοτάκη. «Καλέστε τον ίδιο να σας πει. Υπάρχουν σχετικά δημοσιεύματα, υπάρχουν βιβλία, υπάρχουν ονόματα και εταιρείες» είπε η κυρία Μπακογιάννη όταν ο κ. Αϊβαλιώτης τη ρώτησε εάν ξέρει ποιος έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1993. Η ίδια βέβαια κινήθηκε σε άλλη γραμμή το καλοκαίρι του 2000, όταν απείλησε ότι θα φύγει από τη ΝΔ εάν επιστρέψει στο κόμμα ο κ. Σαμαράς, τον οποίο και συνέδεσε με τα «διαπλεκόμενα συμφέροντα». «Ολοι εκείνοι που διαχρονικά ευνοήθηκαν και ευνοούνται από τα διαπλεκόμενα κατηγορούν εκείνον που συνειδητά βρίσκεται έξω απ΄ το παιχνίδι της διαπλοκής» ανέφερε στο «Βήμα της Κυριακής» ο κ. Σαμαράς την ίδια περίοδο.
Σχέση «αγάπης» και «οργής»
Oκ.Σαμαράς πρωταγωνίστησε το 1984 στη μετάβαση της κομματικής ηγεσίας στον κ. Μητσοτάκη και εξελίχθηκε στον ισχυρότερο υπουργό του,ενώ γρήγορα εμφανίστηκε ως βασικός διάδοχός του,αν και πολλά άλλαξαν μόλις εισήλθε στην πολιτική η κυρία Μπακογιάννη για τον ευρύτερο σχεδιασμό της οικογενείας.Στη διάρκεια της τριετούς κυβερνητικής θητείας της ΝΔ (1990-1993),ο κ.Σαμαράς συγκρούστηκε ανοικτά με τον κ.Μητσοτάκη,με αποκορύφωμα τη διαφωνία του πρώτου στο Σκοπιανό.Η ρήξη δυναμίτισε τα θεμέλια της ΝΔ,μετά και την ίδρυση της Πολιτικής Ανοιξης από τον κ.Σαμαρά,η οποία συνέτεινε στην πρόωρη διεξαγωγή των εκλογών,όταν το κυβερνών κόμμα από τους 152 βουλευτές που διέθετε περιορίστηκε στους 150.Ο τότε πρωθυπουργός κατήγγειλε τη στάση του κ.Σαμαρά ως συνωμοσία υπαγορευόμενη από μεγάλα και άνομα συμφέροντα, προσέφυγε σε πρόωρες εκλογές και η ΝΔ έχασε τον Οκτώβρη του 1993,με 39% έναντι 47% του ΠαΣοΚ, ενώ η Πολιτική Ανοιξη εξέλεξε 10 βουλευτές με ποσοστό περίπου 5%.Ο κ.Σαμαράς,λόγω της απώλειας της εξουσίας,έγινε «κόκκινο πανί»,αν και πάντα είχε αποδοχή από μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων της ΝΔ, αφού πολλοί αναγνώριζαν ότι η υπονόμευση της κυβέρνησης Μητσοτάκη είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα με κορυφαία στελέχη να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.Βέβαια,επί πολλά χρόνιακάθε δημόσια ή παρασκηνιακή προσπάθεια να επιστρέψει o κ.Σαμαράς στη ΝΔ σταματούσε στον κ.Μητσοτάκη,αλλά ο κ. Καραμανλής τελικά αποφάσισε το 2004- μη θέλοντας άλλο να ακούσει τα περί «εμπάργκο»- να του ανοίξει την πόρτα,τοποθετώντας τον στην εκλόγιμη λίστα των ευρωβουλευτών και το 2009 του έδωσε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Πολιτισμού.
