Με επιτυχία εκτυλισσόταν ως τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδος) σήμερα η επιχείρηση διάσωσης των 33 χιλιανών μεταλλωρύχων που πέρασαν 69 αγωνιώδεις ημέρες σε βάθος 700 μέτρων. Ο διασώστης που θα βοηθούσε τους εγκλωβισμένους να προσδεθούν στην ειδική κάψουλα έκανε τα ξημερώματα της Τετάρτης τον σταυρό του και καταδύθηκε στο φρεάτιο. Επειτα από μία ώρα και ένας κάθε περίπου 40 λεπτά, συνολικά 22 ως αργά χθες, είχαν μεταφερθεί στην επιφάνεια για να πάρουν ύστερα από καιρό την πρώτη ανάσα καθαρού αέρα.
«Ο Θεός και ο διάβολος πάλεψαν για μένα. Και νίκησε ο Θεός» δήλωσε ο δεύτερος κατά σειρά διασωθείς Μάριο Σεπούλβεδα, ο οποίος, όπως και οι περισσότεροι απεγκλωβισμένοι μεταλλωρύχοι, εμφανίστηκε πιο υγιής και πιο «μαχητικός» από ό,τι θα περίμενε κανείς. Αγκάλιασε τρεις φορές τον πρόεδρο της Χιλής Σεμπαστιάν Πινιέρα, ο οποίος περίμενε μεταξύ άλλων για να τον προϋπαντήσει, και με υψωμένη τη γροθιά φώναξε: «Είμαστε δυνατοί άνθρωποι, είμαστε μεταλλωρύχοι!».
Τεχνικοί, ιατρικό προσωπικό, δημοσιογράφοι, οι οικογένειες και τα αγαπημένα πρόσωπα των εγκλωβισμένων και κρατικοί αξιωματούχοι κρατούσαν την ανάσα τους ώσπου να ολοκληρωθεί άλλη μία ανάβαση στο «φως», ξεσπούσαν συγκινημένοι σε χειροκροτήματα και ζητωκραυγές κάθε φορά που ένας από τους εγκλωβισμένους έφθανε με ασφάλεια επάνω και επικαλούνταν συνεχώς τον Θεό για την ευτυχή έκβαση των πραγμάτων. Πολλές φορές παιδιά και σύζυγοι σχεδόν τραβούσαν τον άνθρωπό τους αμέσως μόλις φαινόταν για να τον σφίξουν στην αγκαλιά τους.
«Δώσαμε μια υπόσχεση:να μην παραιτηθούμε ποτέ. Και την κρατήσαμε.Παρ΄ ότι η επιχείρηση διάσωσης δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη και έχουμε πολλή και δύσκολη δουλειά ακόμη, προσευχόμαστε ότι με τη χάρη του Θεού θα μπορέσουν όλοι να επιστρέψουν με ασφάλεια στις οικογένειές τους» είπε ο πρόεδρος Πινιέρα.
Ειδικά μέτρα προστασίας είχαν ληφθεί πριν από την έναρξη της επιχείρησης. Ολοι έπρεπε να φορούν ειδικά σκούρα γυαλιά για να προστατεύσουν τα μάτια τους μετά τη μακρόχρονη παραμονή τους στο σκοτάδι, πουλόβερ για να αντιμετωπίσουν το ψύχος της επιφάνειας, μάσκες οξυγόνου και συσκευή ενδοσυνεννόησης με τους τεχνικούς διάσωσης. Αμέσως μετά την άφιξή τους στην επιφάνεια, και οι 33 ανεξαιρέτως θα περάσουν προληπτικά 48 ώρες σε κοντινό νοσοκομείο όπου θα μεταφερθούν με ελικόπτερο. Στη διάθεσή τους θα βρίσκονται δύο ολόκληροι όροφοι όπου θα επικρατεί ημίφως.
Κανείς στα ως τώρα χρονικά δεν επέζησε ενός τόσο μακροχρόνιου εγκλωβισμού σε ορυχείο όσο οι χιλιανοί μεταλλωρύχοι. Τις πρώτες 17 ημέρες κανείς δεν γνώριζε αν ήταν ζωντανοί. Τα κατάφεραν επιδεικνύοντας εξαιρετική αντοχή και ενότητα. Ο Λουίς Ουρσούα, ο μεταλλωρύχος στην ηγεσία του οποίου φαίνεται πως οφείλουν το γεγονός ότι δεν «έσπασαν» οι υπόλοιποι 32 στο διάστημα που δεν είχαν επαφή με τον έξω κόσμο, επρόκειτο να παραμείνει «κάτω» για να βεβαιωθεί ότι όλα θα πήγαιναν κατ΄ ευχήν και θα απεγκλωβιζόταν τελευταίος.
Μιντιακή φρενίτιδα μετέτρεψε σε ριάλιτι την επιχείρηση
1.300 ρεπόρτερ και 1 δισεκατομμύριο τηλεθεατές και χρήστες του Ιnternet συγκέντρωσε η «ανάβαση» των εγκλείστων του Σαν Χοσέ
ΣΑΝΤΙΑΓΟ Δ ιαστάσεις κολοσσιαίου τηλεοπτικού ριάλιτι έλαβε η επιχείρηση διάσωσης στη Χιλή. Τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο τηλεθεατές και χρήστες του Ιnternet παρακολουθούσαν για ώρες στις οθόνες τους- πολύ συχνά σε ζωντανή μετάδοση- την αγωνιώδη προσπάθεια για να νικήσει η ζωή τον θάνατο.
Στην έρημο Ατακάμα έχουν συρρεύσει πάνω από 1.300 (!) ρεπόρτερ από 34 διαφορετικές χώρες, εκπροσωπώντας 200 διεθνή και 50 χιλιανά μέσα ενημέρωσης. Μαζί τους σέρνουν έναν ολόκληρο «θίασο» από τεχνικούς, οδηγούς και βοηθούς παραγωγής. Οι Αρχές αναγκάστηκαν να εφοδιάσουν με πρόχειρες, χειρόγραφες κονκάρδες διαπίστευσης τους δημοσιογράφους αφού η μιντιακή φρενίτιδα ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Πολύωρες ζωντανές συνδέσεις έκαναν όλα τα μεγάλα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα, όπως το αμερικανικό CΝΝ, το βρετανικό Sky Νews, τα γαλλικά iΤele και ΒΜF, το Εuronews και από τα μεγαλύτερα ιαπωνικά δίκτυα. Ακόμη και η δημόσια τηλεόραση της Κίνας «ήταν εκεί» ενώ οι κινεζικές διαδικτυακές πύλες ενημέρωσης Sohu και Sina μετέδιδαν τις εξελίξεις λεπτό προς λεπτό. Το ίδιο και το γνωστό αραβόφωνο δορυφορικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα.
«Επιτέλους, να και μία ιστορία με χαρούμενο τέλος!» έσπευσε να προεξοφλήσει ο 34χρονος Χοσέ Τόρα, κάτοικος Λονδίνου, ο οποίος παρακολουθούσε επί ώρες το Ιnternet την επιχείρηση. Η αίσθηση του «παγκόσμιου χωριού» και μάλιστα όχι για έναν σεισμό, μια αεροπορική τραγωδία ή ένα τσουνάμι, ήταν εξαιρετικά ισχυρή.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες χρησιμοποίησε το Τwitter για να εκφράσει τη χαρά του και να χαιρετίσει τους μεταλλωρύχους και τους διασώστες τους, γράφοντας στο προφίλ του: «Είμαστε στο πλευρό της Χιλής. Ο Θεός ας είναι μαζί σας».
Ενα ιδιότυπο «χρηματιστήριο» έχει στηθεί εδώ και εβδομάδες στη Χιλή, καθώς πολλά μέσα ενημέρωσης προσφέρουν χρηματικά ποσά στις οικογένειες των 33 παγιδευμένων ώστε να διασφαλίσουν «την πρώτη» ή έστω μία αποκλειστική συνέντευξη και φωτογράφιση. Τα ποσά που έχουν ακουστεί φτάνουν τα 20.000
δολάρια για μία ολιγόλεπτη αποκλειστική συνέντευξη σε τηλεοπτικό σταθμό. Επίσης έχουν ήδη γίνει προσφορές για να μεταφερθούν οι προσωπικές ιστορίες των μεταλλωρύχων στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη, καθώς και σε βιβλία.
