Προτού στεγνώσει το μελάνι στις υπογραφές του μνημονίου ξεκίνησε η κουβέντα για επιμήκυνση του χρόνου πληρωμής των δανείων της τρόικας. Και ορθώς, διότι απλούστατα «τα νούμερα δεν βγαίνουν».
Η επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του χρέους είναι απαραίτητη. Και αν οι πιστωτές μας δεν θέλουν να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους μας, τότε θα έπρεπε να μας δώσουν παράταση για να πληρώσουμε τα νέα δάνεια διότι αλλιώς η οικονομία μας θα καταρρεύσει και τελικά εκείνοι είναι που θα έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Ποιοι; Οι Ευρωπαίοι, που θα υποστούν το μεγαλύτερο πλήγμα, οικονομικό αλλά και πολιτικό.
Διότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πάψει να θεωρείται μια ισχυρή ένωση και θα αποκαλυφθεί ότι είναι μια χαλαρή συνομοσπονδία τραπεζιτών.
Προσοχή: Δεν λέω να μην πληρώσουμε τα χρέη μας ούτε να αλλάξουμε τους όρους για τους ιδιώτες ή θεσμικούς επενδυτές που αγόρασαν τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίουαν και κανονικά αυτοί πήραν ρίσκο αγοράζοντας όπως παίρνουν ρίσκο αγοράζοντας οποιοδήποτε ομόλογο ευρωπαϊκής ή άλλης χώρας και θα μπορούσαν κάλλιστα να χάσουν- αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είναι ώρα για αυτή τη συζήτηση.
Είναι όμως ώρα να αναλογιστούν αυτοί που μας δανείζουν ότι τα χρήματά τους χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για πληρωμές τόκων των ομολόγων που οι ίδιοι κατέχουν. Γνωρίζουν επίσης ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα κλείνουν και ότι οι Ελληνες έχουν χάσει μεγάλο μέρος της αγοραστικής τους δύναμης, γνωρίζουν ότι εφέτος δεν θα υπάρξουν κέρδη για να φορολογηθούν και ότι ούτε η αύξηση του ΦΠΑ θα καταφέρει να αυξήσει τα δημόσια έσοδα λόγω του περιορισμού της κατανάλωσης.
Το πακέτο αυτό δεν είναι- με τους όρους που έχει σήμερα- πακέτο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας αλλά διάσωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών. Μπορεί όμως να αποδειχθεί σωτήριο αν αλλάξουν οι όροι και αν μας επιτρέψουν οι πιστωτές να χρησιμοποιήσουμε ένα μέρος των δανείων για να φρενάρει ο ρυθμός της ύφεσης. Και αυτό μπορεί να γίνει- το ΔΝΤ το βρίσκει εφικτό- αν συμφωνήσει η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Φυσικά αμέσως μόλις έγινε γνωστή η θέση του ΔΝΤ έσπευσε η Γερμανία να δηλώσει ότι διαφωνεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα. Η κυβέρνηση ελπίζουμε να έχει μάθει κάτι από τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις και τις αρνήσεις της Γερμανίας και να χειριστεί το θέμα καταλλήλως.
Να πει, δηλαδή, στους Γερμανούς τι θα πάθουν αν εμείς δεν μπορούμε να πληρώσουμε. Διότι το αστείο παρατράβηξε…
