Την ανακοπή της αναπτυξιακής ορμής της παγκόσμιας οικονομίας επιβεβαιώνουν οι πρώιμοι δείκτες οικονομικής συγκυρίας που δημοσιοποίησε χθες ο ΟΟΣΑπρόκειται για δείκτες που προδιαγράφουν την πορεία των οικονομικών εξελίξεων σε ορίζοντα εξαμήνου. Ο σύνθετος δείκτης, που από τον Ιούλιο κιόλας είχε αποκαλύψει ενδείξεις επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας, μειώθηκε περαιτέρω τον Αύγουστο κατά 0,1 ποσοστιαία μονάδα. «Πρόκειται για τον τέταρτο διαδοχικό μήνα που ο δείκτης καταγράφει αρνητική ή μηδενική αύξηση» επισημαίνει ο διεθνής οργανισμός. Επιπλέον, η αρνητική πορεία του δείκτη δεν αφορά μόνο συνολικά και κατά μέσον όρο την περιοχή του ΟΟΣΑ. Αφορά τις 30 από τις 33 χώρες-μέλη του οργανισμού. Οι εξαιρούμενες αναπτυξιακές οάσεις βρίσκονται στη Γερμανία, στην Ιαπωνία και στη Ρωσία.
Συνολικά ο ΟΟΣΑ, οι ΗΠΑ και η ευρωζώνη φαίνεται να εξαντλούν την ανάπτυξή τους και να μπαίνουν σε καθοδική τροχιά του οικονομικού κύκλου. Στην τροχιά αυτή εισέρχονται και οι αλματωδώς αναπτυσσόμενες Κίνα, Ινδία, αλλά και η μέχρι πρότινος καλπάζουσα Βραζιλία, που κινδυνεύει να καταγράψει αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Επίσης πτωτικός είναι ο οικονομικός κύκλος στον Καναδά, στη Βρετανία, στην Ιταλία και στη Γαλλία. Οι πρώιμοι δείκτες του ΟΟΣΑ επιβεβαιώνουν τις τελευταίες προβλέψεις και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) που εκτιμούν ότι η ανάκαμψη από την περυσινή κρίση στην πραγματικότητα βασίστηκαν στα «πακέτα» μέτρων των κυβερνήσεων. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, τόσο στις μεγαλύτερες οικονομίες μεμονωμένα όσο και συνολικά στον κόσμο το 2011 αναμένεται να καταγραφούν χαμηλότεροι αναπτυξιακοί ρυθμοί από το 2010.
Ωστόσο ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ αισιοδοξούν ότι η «ανακοπή» της διαδικασίας εξόδου της παγκόσμιας οικονομίας από την κρίση δεν θα παραταθεί πέραν του χειμώνα. Το ΔΝΤ στην έκθεσή του άλλωστε σημειώνει ότι οι τρέχουσες προβλέψεις ενέχουν «πολλούς κινδύνους» και ότι οι περισσότεροι από αυτούς είναι «κυρίως καθοδικοί». Και αυτό λόγω διαφόρων «ανισορροπιών», όπως είναι για παράδειγμα το ότι οι «αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες χώρες», κυρίως της Ασίας, που ως ένα σημείο διέσωσαν την παγκόσμια συγκυρία στην κρίση, «εξακολουθούν να εξαρτώνται από τη ζήτηση των ανεπτυγμένων χωρών».
