Χρειάζεται προσπάθεια για να συνειδητοποιήσεις ότι η ρωσίδα πόρνη στους «Κλέφτες» (2007), την πρώτη ταινία του Μάκη Παπαδημητράτου, είναι το ίδιο πρόσωπο με τη γυναικεία οπτασία των «Οπωροφόρων της Αθήνας» (2010), τη δέκατη τέταρτη ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου , η οποία προβάλλεται στις αίθουσες από την περασμένη Πέμπτη. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που θα μπορούσες να κάνεις στην Ελευθερία Γεροφωκά, την ηθοποιό που υποδύεται τις δύο ηρωίδες. « Σε όλες τις δουλειές που αναλαμβάνω» μας είπε η ίδια «είτε είναι ταινίαείτε σίριαλείτε θέατρο, στόχος μου είναι η μεταμόρφωση. Να μην είμαι ποτέ ίδια. Είναι κάτι που επιδιώκω ακόμη και στις μικρού μήκους ταινίες. Γι΄ αυτό και θέλω πάντα οι ρόλοι μου να είναι κάπως “λοξοί”».
Η Ελευθερία Γεροφωκά γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια, έξω από τα Ιωάννινα, πριν από 32 χρόνια. Παιδί αγροτικής οικογένειας, αποφάσισε πολύ σύντομα να ασχοληθεί με την Τέχνη. Κάνει θέατρο εδώ και περίπου 10 χρόνια. Ξεκίνησε από τα ΔΗΠΕΘΕ (Καβάλας, Ιωαννίνων, Σερρών) και κατόπιν ήρθε στην Αθήνα όπου άρχισε να εργάζεται με τον Γιώργο Κοτανίδη . Ως ηθοποιός στο θέατρο τελευταία δουλειά της ήταν δίπλα στην Ελλη Παπακωνσταντίνου στις «Τρεις γυναίκες, ένα ποίημα για τρεις φωνές» της Σίλβια Πλαθ στο Συνεργείο, ενώ έχει ασχοληθεί πολύ με το κουκλοθέατρο- με ανθρωπίνων διαστάσεων κούκλες. Διετέλεσε επίσης βοηθός σκηνοθέτη του Βασίλη Νικολαΐδη στη «Σελεστίνα». « Ενας ηθοποιός πρέπει να ξέρει τα πάντα στον χώρο του θεάτρου, γιατί όσο περισσότερα γνωρίζεις τόσο πιο ασφαλής νιώθεις » λέει για την εμπειρία της. « Επίσης μπορείς να λύνεις προβλήματα σε πολύ σύντομο χρόνο ».
Δεν έχει κάνει πολύ σινεμά και το θέλει. Επειτα από ένα πέρασμα στην «Καντίνα» του Σταύρου Καπλανίδη , ο Παναγιωτόπουλος την επέλεξε για τα «Οπωροφόρα». «Θεωρώ πολύ μεγάλη στιγμή στην καριέρα μου τη συνάντηση με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, γιατί είναι ένας σκηνοθέτης που εκτιμώ πολύ» λέει η ηθοποιός. «Εχω δει όλες τις ταινίες του και τις ξέρω πολύ καλά. Ο συνδυασμός ονείρου- πραγματικότητας και ατμόσφαιρας στις ταινίες του είναι μοναδικός».
Η δύσκολη οικονομική περίοδος που διανύουμε έχει σταθεί πάντως αρκετά γουρλίδικη για τη Γεροφωκά. « Αυτή την εποχή συναντώ ανθρώπους που ανέκαθεν ήθελα να συναντήσω και ο Παναγιωτόπουλος ανήκει σε αυτούς που δεν με απογοήτευσαν. Συνάντησα τον άνθρωπο που περίμενα ότι θα συναντήσω. Είναι έντιμος σε αυτό που κάνει και αυτό είναι σπάνιο ». Οσο για την κρίση, η ηθοποιός θεωρεί ότι «θα μας βγει σε καλό. Εχω μια πολύ θετική διάθεση. Θα καταφέρει να διώξει τα πράγματα που ήταν αρνητικά στον χώρο του θεάτρου. Και είναι καλό αυτό, γιατί θα αρχίσουμε να μοιραζόμαστε πράγματα και δεν θα κοιτάζει ο καθένας τον εαυτούλη του. Ετσι κι αλλιώς κρίση στο θέατρο υπήρχε πάντα».
Στο επερχόμενο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα προβληθούν οι «Θετικές ιστορίες», μια συρραφή από πέντε μικρού μήκους ταινίες μυθοπλασίας, που είναι γυρισμένες από διαφορετικούς σκηνοθέτες, με κοινό θεματικό άξονα το ΑΙDS. Το δικό της επεισόδιο, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαθανάση, τιτλοφορείται «Δωμάτιο μηδέν» και παίζει δίπλα στον Κώστα Ξυκομηνό.
Η ταινία «Τα οπωροφόρα της Αθήνας» του Νίκου Παναγιωτόπουλου προβάλλεται στον κινηματογράφους Αστυ και Αθήναιον. Ντρέπομαι για κάποια σίριαλ που έπαιξα
Οσο γενναιόδωρη ακούγεται όταν σχολιάζει άλλους, τόσο αυστηρή θέλει να είναι με τον εαυτό της. « Οταν τελειώνει μια δουλειά, κλείνω τα μάτια και λέω “πάμε στο επόμενο”. Εχει τύχει να παίξω σε κάποια σίριαλ, αυτοτελείς ιστορίες, και ντρεπόμουν να πω ότι έχω παίξει. Απλώς με έπαιρναν τηλέφωνο οι γονείς μου. Καμιά φορά, όταν μιλάμε για τον εαυτό μας, λέμε ψέματα. Προτιμότερο να τα ανακαλύπτουν οι άλλοι».
