Συμφέροντα

Τώρα γιατί το κάνουν μερικοί των οικονομικών αλλά και των πολιτικών αναλύσεων; Από αναλφαβητισμό ή από παπαγαλία; Ο λόγος για τον φόρο προστιθέμενης αξίας, την κατανάλωση, τα εισαγόμενα προϊόντα, τα καταστήματα και τα δημόσια έσοδα. Γιατί στοιχειώδες, του νηπιαγωγείου, μάθημα Οικονομίας λέει το εξής: Οτι το μεγιστοτεράστιο εμπόδιο δεν είναι από μόνο του το χρέος μιας χώρας. Γιατί αν έχεις να πληρώνεις, κανένα πρόβλημα με τις τράπεζες, τα κρατικά ομόλογα και τους πιστωτές σου. Απλό. Το δυσθεώρητο πρόβλημα είναι η σχέση των δανείων με το εμπορικό ισοζύγιο πληρωμών. Τουτέστιν, όπως εν Ελλάδι συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια, να εισάγεις ενενήντα και να εξάγεις δέκα. Σαν κάποιος που σκοτώνει τον χρόνο του στα καφενεία ν΄ αγοράζει και να καταναλώνει με δανεικά και να ζει ζωή χαρισάμενη σαν του μαχαραγιά. Για αυτό ο Γιώργος έσπρωξε προς τα πάνω τον ΦΠΑ. Για αυτό εναντίον ειδών πολυτελείας. Για αυτό, πλαγίως, πριμοδοτεί τα μικρά αυτοκίνητα. Και γι΄ αυτό μετατρέπει την αμόλυβδη και το πετρέλαιο σε χρυσάφι. Γιατί μπορεί τα κρατικά ταμεία από τη μια να χάνουν 23, όσο και ο ΦΠΑ, όμως από την άλλη κερδίζουν 77, όσα δηλαδή θα έβγαιναν έξω από την αγορά ενός Cayen και μερικών λίτρων αμόλυβδης βενζίνης. Με τον περιορισμό της κατανάλωσης πετρελαίου και το απαγορευτικό τιμολόγιο στην αγορά ακριβών προϊόντων, μειώνεται ταυτόχρονα η εκροή ελληνικού συναλλάγματος προς τα έξω και μικραίνει το άνοιγμα της ψαλίδας στο εμπορικό ισοζύγιο πληρωμών. Επομένως ελληνικά προϊόντα. Επομένως ήρθε η ώρα ο χρεοκοπημένος καταστηματάρχης να σκεφτεί την πιθανότητα εγκατάλειψης της προσφοράς υπηρεσιών και επιστροφής του στην παραγωγή αγαθών. Και επομένως όσοι αναλυτές και συνάδελφοι των οικονομικών ασκούν κριτική εναντίον της αύξησης του ΦΠΑ πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο κατηγορίες. Είτε είναι ξύλα απελέκητα και πρέπει πάραυτα να παραδώσουν τα μολύβια τους. Είτε είναι παπαγαλάκια πετρελαϊκών συμφερόντων και εισαγωγέων αυτοκινήτων. Διάλεξε!

ddanikas@dolnet.gr