Εχουμε κουραστεί να ακούμε για καλλιτέχνες που πραγματοποιούν αυτή την περίφημη καριέρα στο εξωτερικό και τελικώς όλα να μένουν στα χαρτιά. Για την Αθηνά Ανδρεάδη έμαθα προ τριετίας μέσω του βρετανικού μουσικού Τύπου και έγκριτων περιοδικών όπως το «Μojo» ή το «Uncut», τα οποία με υψηλές βαθμολογίες έγραφαν ύμνους για το παρθενικό άλμπουμ της «Βreath With Μe». Ενα άλμπουμ που πατούσε στη βρετανική μουσική ποπ παράδοση με επιρροές από την Κέιτ Μπους ως τη Σάντι Ντένι αλλά πάντα προδίδοντας υπογείως την καταγωγή της και τις μεσογειακές ρίζες της. Ακολούθησαν sold out συναυλίες στην Αγγλία και συμμετοχές στα μεγάλα φεστιβάλ. Στην πορεία την ανακαλύψαμε και εμείς και την αγαπήσαμε μέσα από τις συναυλίες που έδωσε στη χώρα μας στο Κηποθέατρο Παπάγου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στο Sani Festival.
Γεννημένη στο Λονδίνο αλλά μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη, από μικρή είχε όνειρο τη μουσική. Αρχικά στις σπουδές της «κέρδισαν» οι γονείς της και έτσι βρέθηκε στο Λονδίνο να σπουδάζει Διοίκηση Επιχειρήσεων. Στην πορεία όμως το πείσμα της την έσπρωξε προς τη μουσική. Το ταλέντο της εκτίμησαν σπουδαίοι μουσικοί όπως είναι ο Ανταμ Λέβι, ο κιθαρίστας της Νόρα Τζόουνς , με τον οποίο έχει γράψει και κάποια τραγούδια, όπως επίσης και οι γνωστοί παραγωγοί και μουσικοί Μπεν Τριγκ (Αrctic Μonkeys, Ελτον Τζον ) και Ρόι Μάρτιν ( Πατρίσια Κας, Αρίθα Φράνκλιν, Τζόαν Μπαέζ ) οι οποίοι και συμμετέχουν στο δεύτερο και πολύ καλύτερο άλμπουμ της «Ρeeling Αpples». Αιθέρια, γοητευτική, με φωνή που ανασύρει μνήμες από άλμπουμ της Τόρι Εϊμος ή της Florence & Τhe Μachine, η Αθηνά Ανδρεάδη συναρπάζει με τραγούδια όπως το παιχνιδιάρικο «Finding Εngland» και τα πολύ όμορφα «Looking Αt Μe Looking Αt Υou» και «Ι΄ll Νever Κnow».
– Φαίνεται ότι προσπάθησες αρκετά ώστε το δεύτερο άλμπουμ σου να προβάλλει μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση…
«Είναι δύο χρόνια τώρα που ετοιμάζω αυτό το άλμπουμ και άλλαξα πολλές φορές κατεύθυνση, ψάχνοντας για το τέλειο το οποίο τελικώς δεν βρίσκεις ποτέ, ωρίμασα και ίσως όλα αυτά να γίνονται αντιληπτά».
– Σε επηρέασαν όλα αυτά τα θετικά σχόλια που γράφτηκαν από τον Τύπο και ιδιαίτερα τον βρετανικό;
«Είναι πολύ ωραίο να αρέσεις, να βρίσκει η μουσική σου θετική ανταπόκριση. Ομως αυτό που με ενδιαφέρει πιο πολύ είναι να περνάω εγώ καλά, να μπορώ να περιγράψω με τη μεγαλύτερη ακρίβεια και αλήθεια τα συναισθήματά μου. Αισθανόμουν λίγο σαν το “Δέντρο της ζωής” του Κλιμτ, σαν ένα δέντρο που προσπαθούσε με τα κλαδιά του να αγγίξει τον ουρανό».
– Ομως οι προσδοκίες ήταν πια μεγαλύτερες…
«Δεν το σκέφτηκα έτσι, είναι η αλήθεια, και ίσως να μην είναι καλό αυτό. Αυτό όμως που έψαξα ήταν η εξέλιξή μου ως καλλιτέχνιδος και όλο μου το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στη μουσική και τους στίχους και στους νέους συνεργάτες με τους οποίους γίναμε φίλοι. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να αντιληφθεί το κοινό. Κάποια από τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν με την πρώτη ακριβώς γιατί είχε δημιουργηθεί η κατάλληλη χημεία. Και τα 14 τραγούδια εκφράζουν μια διαφορετική πλευρά της προσωπικότητάς μου. Το “Looking Αt Μe Looking Αt Υou” μιλά για τη σχέση μας με τον πλανήτη, ότι τελικώς “είμαστε ένα μάτι μέσα από το οποίο το σύμπαν μπορεί να αντιληφθεί τον εαυτό του”».
– Τελικά ποια είναι αυτή η περίφημη καριέρα στο εξωτερικό για την οποία όλοι μιλούν;
«Εγώ ζω στο Λονδίνο, συνεργάζομαι με μουσικούς από όλον τον κόσμο. Πρόσφατα ήμουν σε ένα φεστιβάλ στο Τέξας, όπως και σε άλλα, νιώθω γενικότερα ότι είμαι μέλος μιας μεγάλης πολυπολιτισμικής παρέας με την οποία περνάω καλά και κυρίως έχω την αίσθηση ότι συμμετέχω στα όσα συμβαίνουν στη μουσική παγκοσμίως».
– Η Διοίκηση Επιχειρήσεων πού κολλάει εδώ;
«Κι όμως κολλάει, γιατί ήταν ο λόγος που βρέθηκα στην Αγγλία προκειμένου να σπουδάσω και τελικώς να αποφασίσω τι είναι αυτό που μου αρέσει περισσότερο. Οι γονείς μου, όπως και όλοι οι γονείς φαντάζομαι, είχαν άλλα σχέδια για εμένα. Το δοκίμασα και ήμουν δυστυχισμένη, δεν ήταν καθόλου αυτό που αποζητούσα. Δεν έχω μετανιώσει βεβαίως για τα χρόνια που αφιέρωσα στις σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, γιατί μου άνοιξαν άλλους δρόμους σκέψης, διάβασα και έμαθα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα αλλά τελικώς δεν γινόταν να αποφύγω τη μουσική. Εκανα κλασικό και τζαζ τραγούδι και μπήκα στον κόσμο της μουσικής».
– Οι γονείς σου τι είπαν τότε; «Δεν τους άρεσε ιδιαίτερα η απόφασή μου, όμως όταν είδαν ότι μιλούσα σοβαρά και δεν ήταν ένα καπρίτσιο, το δέχτηκαν και σήμερα είναι πολύ περήφανοι, έρχονται στις συναυλίες μου και μάλλον τους αρέσει αυτό που κάνω. Τους πήρε λίγο καιρό απλά… Να σου πω κάτι, όταν άρχισα τα μαθήματα στη μουσική μού είπαν και οι ίδιοι ότι άρχισα να δείχνω πιο ευτυχισμένη, άλλαξε το πρόσωπό μου».
– Πόσο εύκολο είναι να σε δεχτεί μια τόσο δύσκολη αγορά όπως αυτή της Βρετανίας;
«Πολύ δύσκολο, ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος. Σκληρή δουλειά, υπομονή και τιμιότητα ως προς αυτό που προσφέρεις πιστεύω είναι τα τρία απαιτούμενα που αν συνδυαστούν με την τύχη σε βοηθούν να ξεχωρίσεις σε χώρες όπως η Βρετανία ή οι ΗΠΑ».
– Αν ήταν να διαλέξεις μεταξύ της Lady Gaga και της Florence & Τhe Μachine…
«Χωρίς αμφιβολία τη δεύτερη. Εχω την εντύπωση ότι η Lady Gaga κάνει ένα διαφορετικό επάγγελμα, κάνει σόου, είναι διασκεδάστρια. Ποια είναι η ουσία αυτού που κάνει, τι θέλει να μας πει; Με το τελευταίο της μάλιστα βιντεοκλίπ δεν κατάλαβα καν τι θέλει να πει. Παράγει τόση αρνητική ενέργεια και πιστεύω ότι αποτελεί και ένα αρκετά κακό παράδειγμα για τα νέα κορίτσια. Δεν βρίσκω ότι έχει αλήθεια μέσα του αυτό που παρουσιάζει».
– Ποιος είναι ο τελικός στόχος στα όνειρά σου;
«Είμαι πολύ φιλόδοξη και θέλω το καλύτερο, όμως αρκούμαι στο κάθε βήμα που κάνω τη φορά. Ας πούμε ότι τώρα αυτό που με συναρπάζει είναι το ελληνικό άλμπουμ που ετοιμάζω εδώ και καιρό, επιρροές από την ποίηση του Σεφέρη αλλά και συνεργασίες με εξαιρετικούς μουσικούς που ελπίζω ότι οδηγούν σε έναν πολύ καλό δρόμο».
– Πώς βιώνεις από το Λονδίνο τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα;
«Είναι πολύ στενάχωρο γιατί νιώθεις να σε κολλάνε στον τοίχο και πολλές φορές άδικα. Εχουν γραφτεί όμως και πολλά θετικά σχόλια όπως και κάποιες αλήθειες που δεν μπορείς να τις αγνοήσεις επειδή δεν βολεύουν».
XΩΡΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
– Για τους Βρετανούς είσαι η ελληνίδα τραγουδίστρια ή η Αthena Αndreadis που συνεχίζει στη φολκ-ποπ βρετανική παράδοση με μια δόση έθνικ αρώματος; «Εδώ όλοι με ξέρουν ως την Αθηνά, μία από τους τόσους μουσικούς που δραστηριοποιούνται στο Λονδίνο και κάποιες στιγμές ίσως να τους θυμίζω την καταγωγή μου μέσα από τα τραγούδια μου».
– Στις συναυλίες σου παρουσιάζεις και κάποια παραδοσιακά τραγούδια όπως το «Τζιβαέρι».Δεν μπερδεύεται το κοινό σου έτσι πιστεύεις;
«Δεν νομίζω και μάλιστα αυτό αρέσει και στην Αγγλία και στην Ελλάδα που ζητούν κάποια άλλα τραγούδια. Αλλωστε άλλο το άλμπουμ και άλλο η συναυλία όπου έχεις την ελευθερία να παρουσιάζεις πολλά και διαφορετικά πράγματα».
– Η ευαισθησία της μουσικής σου πιστεύεις ότι λειτουργεί ως αντίδοτο στη μέχρι πρότινος ανδρική κυριαρχία στη μουσική;
«Αναγκαστικά η μουσική αντιτίθεται στην ανδρική ροκ αισθητική. Η ευαισθησία που εκφράζω εγώ και τόσες άλλες τραγουδίστριες είναι ίσως κάτι που έλειπε από τον κόσμο, γι΄ αυτό και το αγκαλιάζει με τόση αγάπη».
Το άλμπουμ της Αθηνάς Ανδρεάδη «Ρeeling Αpples» θα κυκλοφορήσει στις 27 Σεπτεμβρίου
