Ζητεί αντιπυραυλική ομπρέλα, εθνικοποίηση των τραπεζών, έξοδο από την ευρωζώνη και το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, απαγόρευση των φροντιστηρίων και κατάργηση των περιφερειών. Είναι το Πατριωτικό Μέτωπο, ένα νεοπαγές κόμμα, εκπρόσωποι του οποίου συγκέντρωσαν εκατοντάδες παπούτσια με «στόχο» τον κ. Γ. Παπανδρέου, ενώ από τις τάξεις του προέρχεται και ο τελικός αυτουργός της επίθεσης κατά του Πρωθυπουργού. Από πού προέκυψε το κόμμα που στεγάζει, μεταξύ άλλων, τον πανεπιστημιακό κ. Κ. Ζουράρι;

Το 1993, η κυβέρνηση του κ. Κ. Μητσοτάκη πέφτει και στον Βορρά επικρατεί αναβρασμός για το όνομα της Μακεδονίας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές, επιβάλλει εμπάργκο στα Σκόπια και κάνει το πρώτο του ταξίδι στις ΗΠΑ ως πρωθυπουργός, καλώντας τους επιχειρηματίες «να αξιοποιήσουν τη Θεσσαλονίκη ως “οχυρό” για τα Βαλκάνια». Η ανάδειξη του κ. Κ. Σημίτη προκαλεί την έξοδο ή τη σιγή στην πατριωτική πτέρυγα του ΠαΣοΚ, ενώ το ίδιο συμβαίνει σταδιακά και στη ΝΔ στην πορεία προς τον μεσαίο χώρο.

Ενα κομμάτι του πατριωτικού χώρου μπολιάζεται στα άκρα για να στελεχώσει αργότερα τον ΛΑΟΣ του κ. Γ.Καρατζαφέρη. Ενα άλλο, όμως, μένει πολιτικά άστεγο και στις τάξεις του ζυμώνονται οριζόντιες τομές του πολιτικού χάρτη, στις οποίες συμμετέχουν παλαιά στελέχη του ΠαΣοΚ, ανένταχτοι υπερπατριώτες, κομμουνιστογενείς ιδεολόγοι και πιστοί χριστιανοί. Είναι το σώμα από το οποίο θα λάβει σάρκα και οστά το Πατριωτικό Μέτωπο αρκετά χρόνια αργότερα.

Ο πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο δημιουργεί τις πρώτες «ανίερες» συμμαχίες, καθώς διαφορετικά στοιχεία ενώνονται κάτω από την αντινατοϊκή σημαία. Ο πανεπιστημιακός από τη Γαλλία κ. Κ. Ζουράρις συμμετέχει στις εθνικές εκλογές με το ΚΚΕ και η Δημοκρατική Περιφερειακή Ενωση του κ. Μιχ. Χαραλαμπίδη συνεργάζεται με το ΡΑΚ του ιατρού κ. Κλ.Γρίβα. Είναι τότε που ο αξιωματικός της ΕΥΠ κ. Σ. Καλεντερίδης γίνεται σύμβολο στον χώρο όπου κανείς δεν συγχωρεί την παράδοση του αρχηγού του ΡΚΚ ΑμπντουλάχΟτσαλάν. Στις ίδιες ζυμώσεις συγκεντρώνονται άνθρωποι που έχουν δραστηριοποιηθεί στη Βοσνία και κινητοποιούνται αργότερα υπέρ της Σερβίας. Ιδεολογικό σημείο αναφοράς αποτελεί η μορφή του κωνσταντινουπολίτη καθηγητή του Παντείου κ. Ν. Σαρρή, οι αναλύσεις του οποίου για την Τουρκία γίνονται «Ευαγγέλιο». Ολα αυτά αναπτύσσονται στη Θεσσαλονίκη, διότι εκεί οι πολιτικοί, για ψηφοθηρικούς λόγους, επέλεξαν να επενδύσουν στις ατυχείς ρητορείες της «πρωτεύουσας των Βαλκανίων» και του ονόματος της Μακεδονίας, και το πληρώνουν ακριβά ως σήμερα. Από την ίδια «μήτρα» αναδεικνύονται και πρόσωπα που θα στελεχώσουν άλλες οργανώσεις, όπως ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Κ. Βελόπουλος. Οι ζυμώσεις δεν σταματούν. Ο πρώην υπουργός του ΠαΣοΚ κ. Στ. Παπαθεμελής αποχωρεί το 2003 και δημιουργεί τη Δημοκρατική Αναγέννηση. Αλλωστε διαθέτει την ιστορική «συνταγή» που βγάζει βουλευτές στη Θεσσαλονίκη: τη στήριξη του εκκλησιαστικού χώρου.

Η ΝΔ ετοιμάζεται να τερματίσει πρώτη στο σπριντ για την εξουσία και ο ΛΑΟΣ καρπώνεται τα κέρδη της ρητορικής του. Η εκλογή του κ. Κ. Καραμανλή το 2004 ηρεμεί τα πράγματα, όχι όμως για πολύ. Οι ευρωεκλογές του 2009 δίνουν την ευκαιρία για ένωση δυνάμεων μέσα από το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο με επικεφαλής τους κκ. Παπαθεμελή και Ζουράρι, όμως το πείραμα δεν στέφεται με επιτυχία. Η προσφυγή της Ελλάδας στην τρόικα έφερε και τη δημιουργία του Πατριωτικού Μετώπου, το οποίο κηρύσσει «πόλεμο» κατά των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Ανθρωπος-«κλειδί» στη συγκρότηση του Πατριωτικού Μετώπου είναι ο κ. Στ.Βιτάλης από την Πέλλα. Σύμφωνα με το βιογραφικό του συμμετείχε στο Πολυτεχνείο, στο μέτωπο Πολισάριο της Δυτικής Σαχάρας και στο κίνημα των Σαντινίστας! Στη συνέχεια επέστρεψε στην Πέλλα, ίδρυσε Συνδικάτο Αγροτών- προσκείμενο στο ΚΚΕ-, επισκέφθηκε τη Σερβία και έφτιαξε οργάνωση στο Σαράγεβο, έγινε σύμβουλος της Σερβικής Δημοκρατίας και έλαβε τιμητικά τον βαθμό του Ταγματάρχη και το ανώτατο μετάλλιο του Σερβικού Εθνους, κατά δήλωσή του! Από το 2000 έχει περάσει από την ΠΟΛΑΝ, τον ΛΑΟΣ και τη Δημοκρατική Αναγέννηση, από την οποία διεγράφη μόλις ο κ. Παπαθεμελής είδε το όνομά του στις λίστες του Πατριωτικού Μετώπου.