O κ. Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής της London School of Εconomics και βουλευτής Επικρατείας του ΠαΣοΚ, καλλιεργεί τις απόψεις του με έναν ήσυχο αλλά επίμονο τρόπο. Την ίδια μέθοδο εφάρμοσε τις δύο προηγούμενες εβδομάδες ως εισηγητής του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, ένα καθήκον που ευχαρίστως του παραχώρησαν οι υπόλοιποι βουλευτές του κόμματος. Στις ομιλίες του ο κ. Μόσιαλος δεν επικαλέστηκε την πίεση της τρόικας, ούτε την ανάγκη για τη σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία. Επέμεινε στη λογική των αριθμών και έθεσε ένα πολιτικό ερώτημα στη Βουλή: Αν «μπλοκάρουμε» τις αλλαγές τότε, έτσι όπως εξελίσσεται το δημογραφικό, σε 40 χρόνια από τώρα το σύνολο των κονδυλίων για την κοινωνική προστασία θα διατίθεται για συντάξεις, ήδη απορροφούν το 60%. Θα κάνουμε αυτή την επιλογή ή θα εξασφαλίσουμε χρήματα για την Υγεία, την Παιδεία, την προστασία των γυναικών, τη δημιουργία βρεφονηπιακών σταθμών, την ενίσχυση της αγοράς εργασίας και των ανέργων; Το επιχείρημα αυτό συζητήθηκε πολύ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠαΣοΚ και φαίνεται ότι έπιασε τόπο. Την Πέμπτη το βράδυ, ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου κάλεσε στο γραφείο του ορισμένους βουλευτές, ανάμεσα στους οποίους και τον κ. Μόσιαλο, για να συζητήσει μαζί τους τούς άξονες της ομιλίας του, και όταν ανέβηκε στο βήμα είχε ενσωματώσει στο κείμενο το δίλημμα αυτό.
Στο αρχιπέλαγος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠαΣοΚ ο κ. Μόσιαλος μοιάζει με ναυαγό που βρέθηκε σε ένα άγνωστο νησί και, ενώ κατέχει τη γνώση, δεν μπορεί να κατασκευάσει τη σχεδία που θα τον οδηγήσει προς την υλοποίηση των φιλοδοξιών του. Περνά πολλές ώρες της ημέρας στη Βουλή, αλλά δεν ανήκει σε κάποια ομάδα. Οι άλλοι βουλευτές τον συμβουλεύονται αλλά δεν του ανοίγονται. Ισως επει δή ως βουλευτής Επικρατείας, τοποθετημένος από τον Πρωθυπουργό και όχι εκλεγμένος, αρνήθηκε όλα τα βουλευτικά προνόμια. Δεν έχει φρουρά, αυτοκίνητο και δωρεάν τηλέφωνο. Είναι άνθρωπος με κατασταλαγμένες ιδέες και όραμα για τον τόπο, δεν διατυμπανίζει τις απόψεις του ούτε και τις κρύβει όταν τον ρωτούν για αυτές. Ο κ. Μόσιαλος δίνει την εντύπωση σε όποιον συνομιλεί μαζί του ότι άφησε τη δουλειά και την οικογένειά του στο Λονδίνο περισσότερο για να προσφέρει παρά για νααναλάβει υπουργικό θώκο. Ωστόσο βουλευτές και υπουργοί τον βλέπουν σαν «απειλή», σαν μια εφεδρεία για τον ανασχηματισμό από τη δεξαμενή των «περίεργων φρούτων» που έφερε στο ΠαΣοΚ ο κ. Παπανδρέου. Η αλήθεια είναι ο 50χρονος βουλευτής κουβάλησε στις αποσκευές του πολλές προτάσεις για την Υγεία και την Παιδεία, δύο τομείς που γνωρίζει σε βάθος, περισσότερες ίσως από όσες αντέχει η ελληνική πραγματικότητα. Ο κ. Μόσιαλος είναι γνωστή προσωπικότητα εκτός Ελλάδας. Είναι καθηγητής της Πολιτικής της Υγείας και διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών της Υγείας στην LSΕ και συγκαταλέγεται στους ιδρυτές του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Συστημάτων και Πολιτικών Υγείας, ενός σημαντικού ερευνητικού κέντρου ανάλυσης μεταρρυθμίσεων συστημάτων υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και 14 ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Επιμελείται τις εκδόσεις του Cambridge University Ρress για τα Οικονομικά, τις Πολιτικές και τη Διοίκηση της Υγείας και έχει εργαστεί ως σύμβουλος στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Παγκόσμια Τράπεζα, στα υπουργεία Υγείας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Αυστρίας, του Βελγίου, της Βραζιλίας, της Κίνας, της Κύπρου, της Φινλανδίας, της Γαλλίας, της Ιρλανδίας, της Ρωσίας, της Νότιας Αφρικής, της Νότιας Κορέας, της Ισπανίας και της Σουηδίας.
EΠΙΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
Μολονότι ήταν πρώτη φορά που ορίστηκε εισηγητής σε νομοσχέδιο,δεν ήταν η παρθενική εμφάνιση τού κ.Μόσιαλου στο βήμα της Βουλής.Από τον περασμένο Οκτώβριο άνοιξε πρώτος μια σειρά θέματα,όπως οι υπερτιμολογήσεις των φαρμάκων,οι σπατάλες στα νοσοκομεία,η μείωση του αριθμού των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές και στο Εθνικό Συμβούλιο Ερευνας,η κυριαρχία των εκπροσώπων συνδικαλιστικών φορέων στο Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ).Η επιμονή του στην παράθεση στοιχείων και ο ενσωματωμένος βρετανικός ορθολογισμός,ο οποίος δεν γίνεται πάντοτε αποδεκτός από το περιβάλλον του,τον έχει αναδείξει σε μια παράδοξη φιγούρα των κοινοβουλευτικών συζητήσεων.«Ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα είναι εν πολλοίς, συναισθηματικός και επιθετικός.Δεν δίνονται μάχες ουσίας αλλά γίνονται αντιπαραθέσεις εντυπώσεων και σε αυτό συμβάλλει η ισοπεδωτική λογική της τηλεόρασης»παρατηρεί.
Αυτό το διάστημα ασχολείται με την αναβάθμιση του ΙΣΤΑΜΕ.Διαδέχτηκε τον κ.Ν.Κοτζιάστη θέση του προέδρου και μέσα σε δύο μήνες έχει να παρουσιάσει δείγματα γραφής.Την ερχόμενη εβδομάδα θα εκδοθούν τα πρώτα δέκα κείμενα καθώς και ισάριθμοι τόμοι με σύντομα και συγκροτημένα κείμενα.Επίσης,επίκειται μια πολιτικοοικονομική σειρά η οποία θα ξεκινήσει με το βιβλίο του γερμανού φιλοσόφουΓιούργκεν Χάμπερμας «Το μέλλον της Ευρώπης».Ολα τα κείμενα,μαζί με επιλεγμένες διαλέξεις προσωπικοτήτων από τα πανεπιστήμια ΜΙΤ,LSΕ και Νέας Υόρκης θα αναρτώνται στην ιστοσελίδα του ΙΣΤΑΜΕ. Από τον «Ρήγα» στη London School of Εconomics
Oκ. Ηλ. Μόσιαλος επιμένει ότι ο στόχος του δεν είναι να γίνει υπουργός, αλλά και οι υπουργοί με το ζόρι αποδέχονται την εμπειρία του. Ενδεχομένως επειδή διατηρεί τις απόψεις του και δεν πάει με τα νερά κανενός, ούτε και του κ. Παπανδρέου, τον οποίο στηρίζει στις πολιτικές του, κρατώντας όμως μια διακριτή στάση. Τα οικογενειακά του βιώματα φωτίζουν αρκετά τον χαρακτήρα του. Ο κ. Μόσιαλος γεννήθηκε στη Δράμα, έναν από τους τόπους των συνεχών εκτοπίσεων του πατέρα του ο οποίος ήταν καθηγητής μέσης εκπαίδευσης και «σεσημασμένος» κομμουνιστής. Η οικογένεια σύντομα επέστρεψε στα Τρίκαλα όπου η μητέρα του εργαζόταν ως συμβολαιογράφος. Εκεί, μέσα στα απαγορευμένα από τη δικτατορία «κόκκινα» μαγαζιά των Τρικάλων, ξεκίνησε η σχέση του με την πολιτική. Το 1974 βρέθηκε να αναζητεί λύση στο δίλημμα: ΠαΣοΚ ή Ρήγας Φεραίος (η Νεολαία του ΚΚΕ εσωτερικού); Κέρδισε ο Ρήγας, όπου έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της οργάνωσης ως τα τέλη της δεκαετίας του 1980 οπότε γύρισε την πλάτη στην πολιτική. Σύντροφοί του από εκεί νη την εποχή τον θυμούνται να μελετά συγγράμματα της Ιατρικής στις σχοινοτενείς συνεδριάσεις της Νεολαίας του ΚΚΕ εσ. Ετσι όμως ο «σπασίκλας» των αμφιθεάτρων πήρε το πτυχίο στην ώρα του, με βαθμό που τον έβαλε στη London School of Εconοmics, όπου φοίτησε δίπλα στον φημισμένο καθηγητή Μπράιαν Αμπελ Σμιθ.
Το 1994 επέστρεψε για λίγους μήνες στην Αθήνα, έπειτα από πρόσκληση του Ανδρέα Παπανδρέου και του τότε υπουργού Υγείας κ. Δ. Κρεμαστινού, για να συντονίσει την ομάδα των «σοφών», η οποία πρότεινε ριζικές αλλαγές στο ΕΣΥ και στο σύστημα ασφάλισης. «Ηταν η πρώτη δημόσια διαβούλευση στην Ελλάδα. Είδαμε πάνω από 40 φορείς και τηρήσαμε ακριβώς το χρονοδιάγραμμα. Σε έξι μήνες παραδώσαμε πόρισμα.Αλλά δεν εφαρμόστηκε τίποτε» θυμάται. Με τον κ. Γ. Παπανδρέου γνωρίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η σχέση τους όμως έγινε στενότερη το 1996, όταν ο ένας ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και ο άλλος ως υπεύθυνος στην LSΕ συνεργάστηκαν για τη δημιουργία της έδρας «Ελευθέριος Βενιζέλος» και για το Ελληνικό Παρατηρητήριο.
