«ΑΝ ΚΛΗΘΩ στην Εξεταστική Επιτροπή θα αποφασίσω τότε» φέρεται να είπε ο κ. Κ. Σημίτης στους συνεργάτες του όταν πληροφορήθηκε την απόφαση της ΝΔ να ζητήσει την κλήτευσή του. Επέμεινε πάντως ότι
θα είναι μια ανώφελη πρωτοβουλία καθώς δεν γνωρίζει κάτι ώστε να διαφωτίσει με την παρουσία του την έρευνα για τη Siemens. Συνεργάτες του επικαλούνται την άποψη που εξέφρασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Γ. Πεταλωτής ότι δεν μπορεί να καλούνται να καταθέσουν πρόσωπα για λόγους εντυπωσιασμού. Μολονότι
η κυβέρνηση παραπέμπει στην Εξεταστική Επιτροπή, η οποία είναι θεσμικά αρμόδια να αποφασίζει για τα πρόσωπα που καταθέτουν, οι πρώτες αντιδράσεις από το Μέγαρο Μαξίμου δεν δείχνουν ότι υπάρχει θετική ανταπόκριση στο αίτημα της ΝΔ. Το παρασκήνιο, βεβαίως, οργιάζει.
Η κατάθεση του Τ.Μαντέλη στην Εξεταστική Επιτροπή για τη Siemens άνοιξε το κουτί της Πανδώρας για το πολιτικό σύστημα. Οσα είπε τα υποψιάζονταν πολλοί, το ύφος του όμως ήταν αυτό που σοκάρισε την κοινή γνώμη. Ακόμη χειρότερο ήταν το γεγονός ότι άφησε υπονοούμενα για χρηματισμό και άλλων προσώπων, σε μια προσπάθεια κηλίδωσης ολόκληρης της περιόδου διακυβέρνησης Σημίτη. Ο πρώην πρωθυπουργός είδε δύο πρόσωπα που ταυτίστηκαν για μεγάλο διάστημα μαζί του να ομολογούν ότι πήραν χρήματα από τη Siemens. Ο Θ. Τσουκάτος και ο Τ. Μαντέλης είχαν απομακρυνθεί εδώ και χρόνια από το περιβάλλον του, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, αλλά και πάλι η σκιά μένει. Μαζί με το εύλογο ερώτημα: Είναι δυνατόν ο κ. Σημίτης να μην είχε αντιληφθεί τίποτε;
«Παρανομίες» και «αθλιότητες»
Ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται έντονα ενοχλημένος από τις εξελίξεις για δύο βασικούς λόγους: Πρώτον, γιατί μπήκε ξαφνικά στο κάδρο της Siemens χωρίς να τον υπερασπίζεται ούτε η παράταξή του. Και δεύτερον, επειδή πλέον βρίσκεται σε δύσκολη θέση και αυτό το αναγνωρίζει και ο ίδιος, όπως φαίνεται από την ανακοίνωση που εξέδωσε την Πέμπτη.
«Θλίβομαι και εξοργίζομαι επειδή τέτοιες πράξεις εκκολάφθηκαν και κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ΠαΣοΚ 1996-2004» αναφέρει, αναλαμβάνοντας εμμέσως και την πολιτική ευθύνη για τη συγκεκριμένη περίοδο. «Πράξεις» συνεχίζει «που προσβάλλουν το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας,αμαυρώνουν το έργο τής τότε κυβέρνησης και τις προσπάθειες όλων όσοι εργάστηκαν και προσέφεραν για μια καλύτερη Ελλάδα». «Ολη η Ελλάδα δεν είναι μια διεφθαρμένη χώρα. Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη» επισημαίνει ο πρώην πρωθυπουργός, ζητώντας και αυτός κάθαρση στον δημόσιο βίο.
Ο Βύρωνας καιτο Citroen
Oι τελευταίες εξελίξεις φωτίζουν διαφορετικά τα πρόσωπα και τις καταστάσεις του παρελθόντος. Ωστόσο, εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε ούτε ψίθυρος στην πιάτσα για το εκτεταμένο δίκτυο χορηγιών της Siemens, ούτε ενδείξεις αδικαιολόγητου πλουτισμού, όπως θεωρούν συνεργάτες του κ. Σημίτη, για τους Μαντέλη και Τσουκάτο (ο οποίος κατέθεσε ότι έλαβε τα χρήματα για τις προεκλογικές ανάγκες του ΠαΣοΚ). «Ο ένας συνέχισε να μένει στον Βύρωνα και ο άλλος να μετακινείται με ένα παλιό Citroen» υποστηρίζουν.
Στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού ακόμη θυμούνται την τελευταία επίσκεψη του Τ. Μαντέλη το 2004, ο οποίος έπειτα από χρόνια ζήτησε να δει τον κ. Σημίτη. Ο πρώην υπουργός ήθελε να αποχαιρετίσει παλιούς γνωστούς καθώς ετοίμαζε τις βαλίτσες του αρχικώς για Ουζμπεκιστάν και στη συνέχεια για Ρωσία, Μολδαβία και Αζερμπαϊτζάν.
«Θυμάμαι ότι τον λυπήθηκα στη σκέψη ότι ένας άνθρωπος με πολιτική καριέρααναγκάζεται σε αυτή την ηλικία να ξενιτευτεί στο πρώην ανατολικό μπλοκ για να βγάλει το ψωμί του» διηγείται συνεργάτης του κ. Σημίτη. «Πού να ήξερα ότι υπήρχε αυτό το αμύθητο «πόθεν έσχες»… προσθέτει. Στη δήλωση «πόθεν έσχες» του 2004 ο κ. Μαντέλης εμφανίζεται να κατέχει τεράστια ακίνητη περιουσία, αποτελούμενη από 26 οικόπεδα και ακίνητα συνολικού εμβαδού άνω του 1 εκατομμυρίου τετρ. μέτρων. Μια περιουσία που δηλώθηκε στη Βουλή, δικαιολογήθηκε από κληρονομιές αλλά κανείς δεν την πρόσεξε. Ο πρώην υπουργός έδωσε τρεις μεγάλες δουλειές στη Siemens, συνολικού ύψους 1,2 δισ. ευρώ.
«Υπάρχει πραγματικά τρόπος να αποφύγει κανένας δόλιες συμπεριφορές ανθρώπων που κάνουν τα πάντα για να κρυφτούν; Ποιος θα φανταζόταν ότι ο Μαντέλης άνοιγε κρυφά λογαριασμούς στο εξωτερικό με μεσάζοντα τον κουμπάρο του; Εμείς,όταν ακούσαμε την κατηγορηματι- κή διάψευση του Μαντέλη από το Μπακού για τον λογαριασμό της Siemens τον πιστέψαμε» υπογραμμίζει στενός συνεργάτης του κ. Σημίτη. Στο παρασκήνιο λέγεται ότι ο επίμαχος λογαριασμός στην Dresdner Βank ήταν το τελευταίο «πράσινο» στοιχείο που δόθηκε προτού φύγει για τη Γερμανία ο Μιχ.Χριστοφοράκος . Στελέχη που χειρίζονται την υπόθεση Siemens πιστεύουν ότι έρχεται «γαλάζια συνέχεια» και είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσουν και άλλες αποκαλύψεις τύπου Μαντέλη οι οποίες αφορούν το «γαλάζιο» στρατόπεδο.
Η κλήση για να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή είναι πάντως το μικρότερο πρόβλημα του κ. Σημίτη. Το μείζον θέμα που προκύπτει αφορά το πολιτικό σύστημα γενικότερα. Οταν υπάρχουν καταθέσεις στη γερμανική Δικαιοσύνη ότι δόθηκαν για μίζες συνολικά 145 εκατ. μάρκα και ότι μέρος αυτών των χρημάτων κατευθύνθηκε στα ταμεία των δύο μεγάλων κομμάτων- οι χορηγίες του Α. Μαντέλη και το 1 εκατ. μάρκα του Θ. Τσουκάτου αποτελούν ψίχουλα-, είναι φανερό ότι όλοι οι πρωταγωνιστές θα χρειαστεί να επανατοποθετηθούν για το σκάνδαλο αυτό.
ΟΙ ΞΑΦΝΙΚΟΙ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΕΜΠΙΣΤΩΝ
Ηταν, πραγματικά, τόσο τυφλός ο πρώην πρωθυπουργός; Τα γεγονότα δείχνουν το αντίθετο. Οι πρώην συνεργάτες του Θ. Τσουκάτος και Τ. Μαντέλης μολονότι ήταν άτομα της εμπιστοσύνης του αποκεφαλί- στηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς να δοθούν εξηγήσεις από το τότε πρωθυπουργικό γραφείο.Ως εκείνη τη στιγμή ο κ.Σημίτης τούς στήριζε απόλυτα,ερχόμενος σε αντιπαράθεση με άλλα στελέχη και υπουργούς του ΠαΣοΚ.«Ο Σημίτης» αναφέρουν πολιτικοί που τον έζησαν από κοντά «όταν έδειχνε εμπιστοσύνη σε έναν άνθρωπο δεν πίστευε εύκολα
όσους τον κακολογούσαν».
Οι ξαφνικές αποπομπές στελεχών είχαν τις αιτίες τους και αυτές οφείλονταν στον θρυλούμενο άφιλο χαρακτήρα του πρώην πρωθυπουργού. Στο «σημιτικό σύστημα» λειτουργούσε μια…«υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου».Λέγεται ότι κεντρικό ρόλο σε αυτήν κατείχε ο τότε γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου κ. Σ. Κοσμίδης, ο οποίος αποτελούσε τα μάτια και τα αφτιά του κ.Σημίτη.Οταν πλήθαιναν οι ενδείξεις για ύποπτες συμπεριφορές ή έρχονταν στην επιφάνεια ζητήματα που προκαλούσαν το κοινό αίσθημα,η λύση που δινόταν ήταν πολιτική.Οι «κατηγορούμενοι» ακόμη και αν δεν υπήρχαν αποδείξεις απομακρύνονταν πάραυτα και τα υπόλοιπα,όταν χρειαζόταν,τα αναλάμβανε η Δικαιοσύνη.Εκτός από τους Τ. Μαντέλη και Θ. Τσουκάτο το αποδεικνύουν και οι περιπτώσεις των κκ. Στ. Μανίκα, Μιχ. Νεονάκη, Ευ.Μαλέσιου,Γ.
Πανταγιά.
