OΣΟ δυσάρεστο και αν είναι, έχει πια φτάσει η ώρα που ο κ. Σημίτης θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις για ορισμένα απ΄ όσα συνέβησαν στην περίοδο της δικής του διακυβέρνησης. ΚΑΝΕΝΑΣ φυσικά δεν αμφισβητεί την προσωπική ακεραιότητα του πρώην πρωθυπουργού. Το ότι τόσο πολλοί και τόσο στενοί συνεργάτες του ωστόσο βρέθηκαν μπλεγμένοι σε σκάνδαλα ασφαλώς δημιουργεί ερωτήματα. ΙΔΙΩΣ αν συνδυαστεί με την ατμόσφαιρα της εποχής, όταν από τη Χαριλάου Τρικούπη έδιναν ονόματα κερδοφόρων μετοχών και όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στις καταγγελίες και βουλευτών του ΠαΣοΚ για διαφθορά συμβούλευε μονότονα «όσοι έχουν στοιχεία να πάνε στον εισαγγελέα»!
ΔΕΝ γνώριζε; Δεν ήθελε να μάθει και έκανε τα στραβά μάτια; Πιθανώς τίποτε απ΄ όλα αυτά. Απλώς βρέθηκε επικεφαλής του ΠαΣοΚ τη λάθος στιγμή.
ΓΙΑ πολλά χρόνια, βλέπετε, όλοι στην Ελλάδα ήξεραν ότι τα κόμματα, όλα τα κόμματα, παίρνουν μαύρα χρήματα.
Ολοι το καταδίκαζαν βέβαια και όλοι έκαναν τα στραβά μάτια. Χωρίς εξαιρέσεις. Με πρώτους μάλιστα τους πολιτικούς αρχηγούς. Τρέφει κανείς την ψευδαίσθηση ότι αγνοούσαν ποιοι χρηματοδοτούσαν τις πανάκριβες προεκλογικές εξορμήσεις των κομμάτων τους;
ΗΤΑΝ απατεώνες; Φυσικά όχι. Είχε επικρατήσει όμως ένα είδος πολιτικού αμοραλισμού ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ότι στην πολιτική κάποια πράγματα γίνονται χωρίς να λέγονται. Απλώς γιατί έτσι είναι οι κανόνες.
ΕΝΑΣ αμοραλισμός ο οποίος σιγά-σιγά διαπέρασε όλο το πολιτικό σύστημα. Πρώτα τους βουλευτές, σχεδόν εξ ανάγκης για πολλούς από αυτούς καθώς ήταν αντιμέτωποι με το υπέρογκο κόστος της επανεκλογής τους. Στη συνέχεια όμως και τα κομματικά στελέχη αλλά και τη δημόσια διοίκηση, η οποία βέβαια εξέλαβε- δυστυχώς ορθά- τον κυνισμό της κορυφής ως ανοχή στη διαφθορά. ΔΕΝ μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αλλωστε τα κόμματα και το κράτος είχαν πάντοτε σχέσεις διαπλοκής. Και όπως παρατηρούσε παλαιός πολιτικός, όταν μεταφέρεις παράνομες βαλίτσες με λεφτά, κάποια εκατομμύρια πέφτουν πάντοτε στον δρόμο.
ΣΗΜΕΡΑ το πολιτικό μας σύστημα μοιάζει να αυτοκτονεί καθώς αδυνατεί να ξεπεράσει τις κατεστημένες νοοτροπίες και τις αντιλήψεις που εξέθρεψε ο κυνισμός. Η αξιοπιστία της χώρας δεν έχει τραυματιστεί μόνο στο εξωτερικό, όσο κυρίως στο εσωτερικό. Ολοι καταλαβαίνουμε ότι οι εξελίξεις μέσα στην Ελλάδα θα καθορίσουν αν και με ποιον τρόπο θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση. Ακόμη και τώρα όμως δεν τολμάμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
