Το 3ο Φεστιβάλ Ιταλικού Κινηματογράφου διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδας από τις 27 Μαΐου έως της 2 Ιουνίου. Φέτος το Φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στις Ιταλίδες δημιουργούς του σινεμά.
Το αφιέρωμα διοργανώνεται σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιταλίας στην Αθήνα, σε συνδιοργάνωση με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας, πραγματοποιείται με τη συνεργασία της Ταινιοθήκης του Μιλάνο (Fondazione Cineteca Italiana), της εταιρείας διανομής PCV, και του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Στην τελετή έναρξης την Πέμπτη 27 Μαΐου θα προβληθεί η ταινία Κοσμοναύτης (Cosmonauta, 2009) της Σουζάννα Νικιαρέλι, που απέσπασε δύο βραβεία στο περσινό (2009) Φεστιβάλ της Βενετίας, παρουσία του διευθυντή φωτογραφίας της ταινίας Gherardo Gossi, ο οποίος θα προλογίσει και θα συζητήσει με το κοινό.
Τις ταινίες που πραγματοποιούνται υπό τη σκιά της πολιτικής αβεβαιότητας και αστάθειας της δεκαετίας του 1970, διαδέχονται ταινίες μιας γενιάς σκηνοθετών που επιθυμεί να αποστασιοποιηθεί από επίμαχα κοινωνικό-πολιτικά ζητήματα, στρεφόμενη σε έναν κινηματογραφο που απλά διηγείται ιστορίες: μικρές, καθημερινές, ρεαλιστικές, προσωπικές ιστορίες για κοινούς ανθρώπους.
Οι σκηνοθέτες αυτοί, που ανήκουν στη λεγόμενη «μεσαία γενιά» (la generazione di mezzo) του ιταλικού κινηματογράφου (Κριστίνα Κομεντσίνι, Φραντσέσκα Κομεντσίνι, Φραντσέσκα Αρκιμπούτζι, Κάρλο Ματσακουράτι, Γκαμπριέλε Μουτσίνο, Γκαμπριέλε Σαλβατόρες, Σίλβιο Σολντίνι, Τζουζέπε Τορνατόρε, Πάολο Βίρτσι) δεν επιθυμούν να δημιουργήσουν «χαριτωμένες» ταινίες.
Αντίθετα χρησιμοποιούν το μελόδραμα ως τρόπο αφήγησης που δραματοποιεί τα συναισθήματα και εκφράζει τις κινηματογραφικές αναπαραστάσεις μιας μεταβατικής κοινωνίας, την αμηχανία και αγωνία της για κοινωνική τάξη, και τη διάθεσή της για αλλαγή και επανεξέταση του ιδιωτικού και δημόσιου.
Αν η Ιταλία είναι γνωστή κυρίως για τους άνδρες σκηνοθέτες και τις γυναίκες ηθοποιούς-σταρ, με εξαιρέσεις όπως οι Λίνα Βερτμίλερ και Λιλιάνα Καβάνι,μία νέα γενιά γυναικών σκηνοθετών αποδεικνύει ότι η θηλυκή παρουσίαεπικρατεί στο ιταλικό σινεμά.
Πρόκειται για δημιουργούς πουστις ταινίες τους αναπαριστούν μορφές σύγχρονης κωμωδίας, δράματος και μελοδράματος.
«Βλέπω τον εαυτό μου σαν τη δισέγγονη του νεορεαλισμού, την εγγονή της commedia all’ italiana, και την κόρη των 70s» σημειώνει χαρακτηριστικά η Φραντσέσκα Αρκιμπούτζι.
Η επιλογή των ταινιών κινείται σε δύο άξονες:
-Περιλαμβάνει καταρχήν επτά ταινίες παραγωγής 2000-2009 που προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μεταξύ των οποίων τρεις ταινίες της Κριστίνα Κομεντσίνι, δυο ταινίες της Φραντσέσκα Κομεντσίνι, μια ταινία της Φραντσέσκα Αρκιμπούτζι και μια ταινία της νεότερης Σουζάννα Νικιαρέλι.
-Το πρόγραμμα συμπληρώνεται με μια σύντομη ανασκόπηση σε ταινίες ιταλίδων δημιουργών που έχουν προβληθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, σε συνεργασία με την εταιρεία διανομής PCV, ξεκινώντας από την ταινία Ο άντρας που αγαπά (2008) της Μαρίας Σόλε Τονιάτσι, εκπρόσωπο της νεότερης γενιάς, με τη Μόνικα Μπελούτσι σε έναν απρόσμενο ρόλο.
Την παλαιότερη γενιά, εκπροσωπούν η «κυρία του ιταλικού κινηματογράφου» Λίνα Βερτμίλερ με την τολμηρή για την εποχή της κωμωδία γύρω από την πάλη των δύο φύλων Η κυρία και ο ναύτης (1974) αλλά και την δημοφιλή τραγικοκωμωδία Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας (1973), και η Λιλιάνα Καβάνι με το σπάνιο Πέρα από το καλό και το κακό (1977).
