«Για μένα, τo “Wall Street- Μoney never sleeps” δεν είναι μια ταινία για το χρήμααλλά για την οικογένεια » δηλώνει ο δημιουργός της Ολιβερ Στόουν. « Και όχι τόσο για τις οικογενειακές αξίεςόσο για έκπτωσή τους, αφού όλοι, ακόμη και οι πιο ηθικοί ήρωες σε αυτή την ιστορία, κάποια στιγμή προδίδουν την οικογένειά τους ». Παράξενες δηλώσεις για μια ταινία που διαδραματίζεται αποκλειστικά στο περιβάλλον των χρηματιστηρίων, των κολοσσιαίων επιχειρήσεων και των τραπεζών της Νέας Υόρκης, όπου το χρήμα ρέει άφθονο και επικίνδυνο. Και όμως, κατά βάθος έτσι είναι.
Το «Wall Street- Μoney never sleeps», που γυρίστηκε 23 χρόνια μετά τη «Wall Street», επίσης του Στόουν, παρουσιάστηκε χθες εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών, ξαναφέρνοντας στην επικαιρότητα τον μεγαλοκαρχαρία του χρηματιστηρίου Γκόρντον Γκέκο ( Μάικλ Ντάγκλας ). Βγαίνοντας από τη φυλακή, όπου εξέτισε ποινή οκτώ χρόνων για απάτη, ο Γκέκο αναζητεί τρόπους για να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Η κόρη του ( Κάρεϊ Μάλιγκαν ) δεν θέλει ούτε να τον δει, ο φίλος της όμως ( Σία Λε Μπεφ ) τον θεωρεί πρότυπο στην δουλειά του και τον προσεγγίζει, αναζητώντας στο πρόσωπό του έναν μέντορα.
Σε ένα πρώτο επίπεδο, ο στόχος του νεαρού χρηματιστή είναι, με τη βοήθεια του Γκέκο, να πάρει την εκδίκησή του γκρεμίζοντας τον τραπεζίτη ( Τζος Μπρόλιν ) που στάθηκε αιτία για να αυτοκτονήσει το αφεντικό του. Ο καθένας όμως κρύβει έναν άσο κάτω από το μανίκι του και αυτό κάνει την εξέλιξη της ιστορίας απρόβλεπτη.
« Δεν είναι μόνο το θέμα της απληστίας που με ενδιέφερε να εξετάσω, αλλά του φθόνου και της υπερβολής» είπε ο Στόουν. «Ο φθόνος πιστεύω ότι είναι μια πολύ σημαντική λέξη. Αν έχεις 50 εκατ. δολάριαέχεις πολλά χρήματα- τόσα που να μπορούν να ικανοποιήσουν την απληστία σου. Το να μην είσαι όμως ευχαριστημένος με τα 50 επειδή ο διπλανός σου κερδίζει 100, δεν είναι απληστία. Είναι φθόνος ».
Περιέργως, δεν ήταν ο ίδιος ο Ολιβερ Στόουν που θέλησε πρώτος να επιστρέψει στο περιβάλλον της «Wall Street» με μια δεύτερη ταινία. Ο Μάικλ Ντάγκλας και ο παραγωγός Εντουαρντ Πρέσμαν ήταν εκείνοι που, το 2006, προσέγγισαν τον σκηνοθέτη με ένα σενάριο της συνέχειας του «Wall Street».
Ο Στόουν αρχικώς αρνήθηκε. « Φοβήθηκα ότι αν έκανα τότε μια τέτοια ταινίαθα ήταν σαν να γιόρταζα τη γοητεία του χρήματος » είπε χθες. Δύο χρόνια αργότερα όμως, το 2008, σκέφτηκε ότι είχε έλθει η κατάλληλη ώρα. Και έχοντας στη διάθεσή του ένα καλύτερο σενάριο, δέχτηκε να προχωρήσει στη δημιουργία της ταινίας η οποία, όλως περιέργως, θα προβληθεί στις αίθουσες τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Οσοι αναρωτηθούν για ποιο λόγο δεν βγαίνει τώρα, ο Μάικλ Ντάγκλας έχει την απάντηση: «Ακριβώς επειδή η πραγματική Wall Street τον τελευταίο καιρό βρίσκεται διαρκώς στην επικαιρότητα, δεν μπορεί να βοηθήσει την ταινία. Γιατί ο κόσμος να πάει να δει μια ταινία για το χρηματιστήριο εφόσον το βλέπει καθημερινά στην τηλεόραση; Είναι προτιμότερο να περιμένουμε να κοπάσει λίγο ο θόρυβος προτού εμφανιστούμε».
Η Ελλάδα και πάλι ως παράδειγμα
« Δεν είμαι βέβαιος κατά πόσο το καπιταλιστικό σύστημα λειτουργεί σωστά » απάντησε ο σκηνοθέτης στην ερώτηση αν πιστεύει ότι το χρήμα είναι σήμερα μέσο μαζικής καταστροφής (όπως ακούγεται στην ταινία) και αν θεωρεί τον εαυτό του αντικαπιταλιστή. « Βλέπω τι συμβαίνει γύρω μου τον τελευταίο καιρό και νιώθω μπερδεμένος. Η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία είναι χώρες που κλονίστηκαν από αυτό ακριβώς το καπιταλιστικό σύστημα που όλοι μας υπηρετούμε. Ο καπιταλισμός σκοτώνει.Αρκετά χρόνια πίσω, το 1987, πίστευα πραγματικά ότι το καπιταλιστικό σύστημα θα βελτιωνόταν. Επεσα έξω. Τι έγινε στην Αμερική; Οι μισθοί χαμήλωσαν και η παραγωγικότητα αυξήθηκε. Οι χρηματιστές και οι επιχειρηματίες έβγαλαν χρήματα, όχι όμως οι εργάτες. Κάπου σε όλο αυτό το πράγμα υπάρχει αδικία και σήμερα φαίνονται τα αποτελέσματα ». Για τον Ολιβερ Στόουν ο ανταγωνισμός, το απαραίτητο εργαλείο λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, είναι ταυτοχρόνως το πιο επικίνδυνο σημείο του. « Ο ανταγωνισμός μπορεί να σε τρελάνει. Πριν από χρόνια ο Γούντι Αλεν είπε ότι δεν πηγαίνει ποτέ στα Οσκαρ επειδή θεωρεί ότι ο ανταγωνισμός είναι εθιστικός και επικίνδυνος. Είχε δίκιο ».
