Τη διάσωση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος και την αποφυγή μιας νέας διεθνούς πιστωτικής κρίσης, παρόμοιας με αυτήν που έφερε την παγκόσμια ύφεση το 2008, έχει ως βασικό στόχο η απόφαση των χωρών της ευρωζώνης και του ΔΝΤ να αυξήσουν από 45 δισ. ευρώ σε 110 δισ. ευρώ τη βοήθεια προς την Ελλάδα. Και τούτο διότι εκτιμούν ότι, αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και χρεοκοπήσει, τότε θα παρασύρει και άλλες χώρες της ευρωζώνης, τα ομόλογα των οποίων θα μολύνουν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα προκαλώντας κρίση ρευστότητας στην αγορά και εν τέλει οικονομική ύφεση. Η χορήγηση της βοήθειας προς την Ελλάδα στην ουσία σημαίνει ότι με τα χρήματα των ευρωπαϊκών χωρών θα αποπληρωθούν τα ομόλογα που κατέχουν ευρωπαϊκές τράπεζες και ασφαλιστικοί οργανισμοί. Με τον τρόπο αυτόν απομακρύνεται ο κίνδυνος να δημιουργηθεί συστημικός κίνδυνος π.χ. στο τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας ή της Γαλλίας, που θα σήμαινε ότι οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών θα έπρεπε να δώσουν χρήματα των φορολογουμένων για να σώσουν τα τραπεζικά τους συστήματα. Προτίμησαν λοιπόν να βάλουν τα λεφτά στην Ελλάδα, προστατεύοντας έτσι το κύρος της ζώνης του ευρώ και του ενιαίου νομίσματος. Με αυτόν τον τρόπο, αντί η Ελλάδα να χρωστά σε τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία, θα χρωστά σε κράτη. Σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, αυτό διευκολύνει ενδεχόμενη χρεοκοπία ή αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους στο μέλλον, καθώς απομακρύνει τον κίνδυνο κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ο ευρωπαίος επίτροπος, αρμόδιος για τις Νομισματικές και Οικονομικές Υποθέσεις, Ολι Ρεν με δηλώσεις του την περασμένη Παρασκευή επισήμανε ότι ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας θα είχε για την παγκόσμια οικονομία συνέπειες ανάλογες με αυτές της τράπεζας Lehman Βrothers και τόνισε ότι στην περίπτωση αυτή θα κατέρρεε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και η παγκόσμια οικονομία θα έμπαινε σε ύφεση. Και τούτο διότι χρεοκοπία ή αναδιάρθρωση του χρέους σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες θα σήμαινε πως οι τράπεζες θα σταματούσαν να δανείζουν η μία την άλλη φοβούμενες ότι έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους «τοξικά» ομόλογα των χρεοκοπημένων ευρωπαϊκών χωρών, όπως συνέβη με τη Lehman Βrothers. «Οι συνέπειες από τη χρεοκοπία της Ελλάδας θα μπορούσαν να είναι ανάλογες, αν όχι χειρότερες» σημείωσε ο φινλανδός επίτροπος.
Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και στοιχεία επενδυτικών οίκων, ελληνικά ομόλογα κατέχουν οι γαλλικές τράπεζες ΒΝΡ Ρaribas (6 δισ. ευρώ), Societe Generale (4 δισ. ευρώ), Credit Αgricole (0,85 δισ. ευρώ), οι γερμανικές Ηypo Real Εstate (9,9 δισ. ευρώ), Commerzbank ΑG (4,6 δισ. ευρώ), Deutsche Βank (2 δισ. ευρώ), Deutsche Ρostbank (1,3 δισ. ευρώ), οι ολλανδικές Fortis (3,8 δισ. ευρώ), ΙΝG (3,5 δισ. ευρώ), Dexia (3,0 δισ. ευρώ) και η βρετανική Βarclay΄s (4,6 δισ. ευρώ).
Το σενάριο της χρεοκοπίας
Παρά τη βοήθεια των 110 δισ.ευρώ,οι επενδυτές εξακολουθούν να ποντάρουν στο σενάριο ότι η Ελλάδα δεν θα αποφύγει τη χρεοκοπία ή στην καλύτερη περίπτωση την αναδιάρθρωση του χρέους της,δηλαδή την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των ελληνικών ομολόγων.Επιπλέον,προβλέπουν ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας θα προκαλέσει ντόμινο στην ευρωζώνη συμπαρασύροντας και άλλες χώρες με υψηλά ελλείμματα και χρέη,όπως η Πορτογαλία,η Ισπανία και η Ιταλία.Θεωρούν ότι τόσο η Πορτογαλία όσο και η Ισπανία,χώρες που έχουν να αναχρηματοδοτήσουν σημαντικού ύψους λήξεις ομολόγων τα επόμενα χρόνια και αντιμετωπίζουν υψηλά ελλείμματα,θα προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του χρέους τους.Ηδη την περασμένη εβδομάδα το κόστος ασφάλισης των ομολόγων της Πορτογαλίας,της Ισπανίας και της Ιταλίας (τα γνωστά CDS που δείχνουν το πόσο πιθανό είναι μια χώρα να χρεοκοπήσει) διαμορφώθηκε σε νέα ιστορικά υψηλά επίπεδα.
Οσον αφορά τα ελληνικά ομόλογα,οι τιμές τους συνέχισαν να υποχωρούν την περασμένη εβδομάδα και τα επίπεδα στα οποία έχουν πλέον διαμορφωθεί είναι επίπεδα που υποδηλώνουν ότι οι επενδυτές εξακολουθούν να βλέπουν υψηλό κίνδυνο για κάποιας μορφής χρεοκοπία ή αναδιάρθρωση του χρέους.
