Κοντά επτά μήνες τώρα ζούμε μέσα σε μια παραζάλη, εκούσιοι θεατές και ακούσιοι παίκτες του θρίλερ των spreads, των ελλειμμάτων, του χρέους. Τόσο καιρό τα spreads ανεβοκατεβαίνουν- και κυρίως ανεβαίνουν… Το έλλειμμα του 2009 από το νεοδημοκρατικό, προεκλογικό 6% με φήμες για 8% ανέβηκε στο μετεκλογικό, κυβερνητικό 12,7% για να προσγειωθεί στο ευρωστατιστικό 13,7% με τάση για 14%. Το χρέος- δηλαδή η συσσώρευση των ελλειμμάτων των περασμένων ετών – θέλει κάπου 15 μηνών δουλειά όλων χωρίς αμοιβή και χωρίς έξοδα για να ξεπληρωθεί, δηλαδή του Αγίου Τάδε.
Τον Τάδε πρέπει επειγόντως να τον αγιοποιήσουμε (α λα Νεκτάριο) και να βάλουμε την πρώτη γιορτή του κάποιες δεκαετίες αργότερα.
Τώρα πια η πρώτη πράξη του θρίλερ τελείωσε. Η κηδεμονία ήλθε και το, προσωρινά, σωτήριο δάνειο έρχεται. Και από την ΕΕ και από το ΔΝΤ. Καλοδεχούμενο. Και ας φωνάζουν τα παιδιά του ΚΚΕ. Και ας φωνάζουν οι όψιμοι αριστεριστές του πρώην φιλοευρωπαϊκού Συνασπισμού. Γιατί το τίποτε δεν είναι ρεαλιστική λύση. Τώρα είναι ώρα για έργα. Το ΕΣΠΑτα αρκετά δισ. ευρώ από την ΕΕ- μπορούν να ξαναβάλουν μπρος τη μηχανή. Τώρα όμως. Για παράδειγμα μια μελέτη έργου θέλει περίπου 6-8 μήνες από την προκήρυξή της ως την ανάθεσή της. Και για ένα οδικό έργο, π.χ., κάπου ενάμισι με δύο χρόνια μελέτη ως τη δημοπράτηση, οπότε και θα αρχίσει η σημαντική απορρόφηση πόρων. Με ένα ξεκίνημα σήμερα, μόλις που προλαβαίνουμε την περίοδο χρηματοδότησης του ΕΣΠΑ.
Και εδώ που τα λέμε, μια γρήγορη πρόοδος στα έργα μπορεί να δημιουργήσει δυνατότητες για μεταφορά κι άλλων πόρων εκεί όπου πράγματι αποδίδουν. Στις υποδομές. Ούτε στα ΚΕΚ ούτε στην πλατεία του χωριού. Αλλά στους δρόμους, στους σιδηροδρόμους, στα λιμάνια, στα αεροδρόμια, στις τηλεπικοινωνίες, στην ενέργεια. Σε αυτά που βελτιώνουν σαφώς την παραγωγικότητα της οικονομίας, δεν δρουν αρνητικά στο ισοζύγιο πληρωμών μα και είναι συνήθως σημαντικής έντασης εργασίας.
Ας αφήσουμε τους οικονομολόγους να ψάχνουν πού πήγαν κάποιες άφαντες δεκάδες δισ. ευρώ των τελευταίων δύο νεοδημοκρατικών ετών- το Βατοπαίδι και τα δομημένα ομόλογα δεν φθάνουν να τα δικαιολογήσουν- ας πάψουμε να είμαστε μουδιασμένοι θεατές και ας βάλουμε εμπρός τη μηχανή της οικονομίας, την κίνηση της κοινωνίας.
Τώρα, όσο είναι καιρός. Προτού αρχίσουν να διαλύονται οι οργανωμένοι φορείς των μελετών και των κατασκευών και μείνουν μόνο οι αεριτζήδες και τα ευκαιριακά «μπουλούκια». Προτού χαθεί η τεχνογνωσία των τελευταίων δεκαπέντε ετών.
Ο κ. Σπύρος Καβουνίδης είναι δρ πολιτικός μηχανικός, διευθύνων σύμβουλος της Εδαφος ΑΕ.
