ΜΟΣΧΑ Ηγήθηκε της μάχης εναντίον του Αδόλφου Χίτλερ , ήταν παρών στην παράδοση των ναζιστών στο Βερολίνο και συνέβαλε αδιαμφισβήτητα στη νίκη των Σοβιετικών και κατ΄ επέκταση των συμμάχων επί των δυνάμεων του άξονα. Αν και ο στρατάρχης Γκεόργκι Ζούκοφ υπήρξε ο πλέον παρασημοφορημένος αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού, το Κρεμλίνο τον λογόκρινε επί δεκαετίες. Τώρα η αλήθεια αποκαθίσταται εν μέρει με την προβολή από το ρωσικό κρατικό Κανάλι 1 μιας απαγορευμένης κινηματογραφικής συνέντευξής του στον συγγραφέα ΚονσταντίνΣιμόνοφ , στην οποία ομολογεί πόσο κοντά στην ήττα είχαν φτάσει οι Σοβιετικοί.
Η συνέντευξη κινηματογραφήθηκε το 1966. Δόθηκε όμως εντολή να καταστραφεί εξαιτίας του ειλικρινούς τρόπου με τον οποίο περιέγραφε ο στρατάρχης την αποδιοργανωμένη άμυνα του Κόκκινου Στρατού, καθώς οι ναζιστές πλησίαζαν τη Μόσχα. Προφανώς ερχόταν σε αντίθεση με την επίσημη προπαγάνδα σχετικά με την «πανταχού παρούσα» ηγεσία του Ιωσήφ Στάλιν κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μία κόπια σώθηκε και δεν είχε προβληθεί ως τώρα.
Ο Ζούκοφ το δηλώνει απερίφραστα: η ώρα μηδέν του πολέμου ήρθε τον Οκτώβριο του 1941, στη σοβιετική αμυντική γραμμή Μοζχάισκ, στα περίχωρα της Μόσχας. « Ο Στάλιν είχε κρυώσει,αλλά συνέχιζε να εργάζεται.Με κάλεσε στη Μόσχα. Μου έδειξε ένα χάρτη του μετώπου και μου είπε: “Κοίτα πώς έχει γυρίσει η κατάσταση στο δυτικό μέτωπο. Δεν μπορώ να βρω ούτε μία ξεκάθαρη πληροφορία για το τι συμβαίνει”. Και με ρώτησε: “ Πού είναι τα στρατεύματά μας;”΄ ».
Αμέσως ο στρατηγός πήγε στο μέτωπο. Η έκπληξή του ήταν οδυνηρή. «Βρήκα απολύτως ανεπαρκείς άμυνες. Η κατάσταση ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη.Στην ουσία οι πόρτες για τη Μόσχα ήταν ορθάνοιχτες»,παραδέχεται. Και αποκαλύπτει: « Δεν ήμασταν απολύτως σίγουροι ότι θα μπορούσαμε να απωθήσουμε τους Γερμανούς.Είχαν δοθεί μυστικές διαταγές να προετοιμαστούμε για την περίπτωση που θα εισέβαλλαν στη Μόσχα ».
Παρά την εκπληκτική φήμη που απέκτησε ως ικανότατος στρατιωτικός και ήρωας πολέμου με ευρύτατη αποδοχή εντός και εκτός της Σοβιετικής Ενωσης, στη συνέντευξη ο Ζούκοφ εμφανίζεται να προσπαθεί σεμνά να παρουσιάσει τον πόλεμο ως θρίαμβο απλών ανθρώπων, αποφασισμένων να υπερασπιστούν την πατρίδα τους ενάντια στον κατακτητή. « Κάθε στρατιώτης, κάθε αξιωματικός, κάθε στρατηγός που πήρε μέρος στις μάχες δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεχάσει τον πόλεμο. Η Μόσχα όμως ήταν η πιο σκληρή δοκιμασία», λέει.
Η τεράστια δημοτικότητά του και το γεγονός ότι δεν δίσταζε να λέει τα πράγματα με το όνομά τους, ακόμη κι αν αφορούσαν τον ίδιο τον Στάλιν, έριξαν τον Ζούκοφ σε δυσμένεια αφότου τέλειωσε ο πόλεμος. Μετά τον θάνατο του Στάλιν, το 1953, διορίστηκε υφυπουργός Αμυνας, όμως τα απομνημονεύματά του λογοκρίθηκαν και πάλι, από τον τότε πρόεδρο ΛεονίντΜπρέζνιεφ.
Αναλυτές εκτιμούν ότι το μοναδικό και κρυφά διασωθέν αντίγραφο της συνέντευξης προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση γιατί ο νυν πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ ενθαρρύνει μια πιο ειλικρινή αποτίμηση του ρόλου του Στάλιν πριν από τους εορτασμούς για την 9η Μαΐου, ημέρα μνήμης για τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
