Το κατόρθωμα της Τότεναμ να τερματίσει στην τέταρτη θέση της Πρέμιερ Λιγκ μπροστά από τις Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι και να έχει (έστω αμυδρές) ελπίδες να «κλέψει» ακόμα και την τρίτη (ώστε να παίξει απευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ) από την Αρσεναλ θα μπορούσε να αποτελέσει ένα τονωτικό παράδειγμα για την ΑΕΚ, η οποία προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να μπει σφήνα ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και να αντιπαρέλθει τις κατά πολύ μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες των δύο παραδοσιακών αντιπάλων της στην Ελλάδα.
Οχι ασφαλώς ότι τα Σπιρούνια – και όχι Πετεινοί (όρος αδόκιμος στην Αγγλία αλλά… καθιερωμένος στην Ελλάδα)- της Πρέμιερ Λιγκ είναι φτωχή ομάδα με «sold out» σε κάθε αγώνα στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» των 37.000 θέσεων και μπάτζετ που αγγίζει τα 20 εκατ. ευρώ. Ωστόσο σε αγωνιστικό επίπεδο θα έπρεπε να αποτελεί το παράδειγμα για τους διοικούντες και το προπονητικό επιτελείο της ΑΕΚ εφόσον προσδοκούν σε ένα καλύτερο μέλλον. Το να επενδύσουν δηλαδή σε νεαρούς ποδοσφαιριστές καθιερώνοντάς τους στην πρώτη ομάδα, επιμένοντας για τη βελτίωσή τους ακόμη και όταν έλθουν οι (αναπόφευκτες λόγω της απειρίας) αναποδιές και κερδίζοντας μακροπρόθεσμα ένα ανταγωνιστικό σύνολο που θα μπορεί να αντεπεξέρχεται στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού απέναντι σε ομάδες οικονομικά πιο εύρωστες.
Ο προπονητής της Τότεναμ κ. Χάρι Ρέντναπ ανέλαβε την ομάδα όταν ήταν στην τελευταία θέση της Πρέμιερ Λιγκ τον Ιανουάριο του 2009 αλλά στήριξε με όλες τις δυνάμεις του το (έντονο) αγγλικό στοιχείο της Τότεναμ και έδωσε την ευκαιρία στους πολλούς νεαρούς της ομάδας να βελτιωθούν και να εκτοξεύσουν την καριέρα τους, διατηρώντας τους στην ενδεκάδα στις δύσκολες αγωνιστικά στιγμές τους. Αυτό το μοντέλο είναι πλέον η μοναδική ελπίδα της ΑΕΚ να επιστρέψει σε ένα ανταγωνιστικό επίπεδο από τη στιγμή που οι μεγαλομέτοχοι της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να την ενισχύσουν (περαιτέρω) οικονομικά.
Ο κ. Ντούσαν Μπάγεβιτς δούλεψε αρκετά εφέτος προς αυτή την κατεύθυνση και το γεγονός ότι ανεδείχθησαν ποδοσφαιριστές όπως ο Γιάννης Αραμπατζής, ο Κώστας Μανωλάς και ο Σάββας Γκέντσογλου είναι και το μοναδικό παρήγορο στο φινάλε μιας σεζόν που ήταν καταστροφική σε όλα τα άλλα επίπεδα. Αυτό είναι και το σκεπτικό εν όψει της ερχόμενης σεζόν. Να απομακρυνθούν οι περισσότεροι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές που λειτουργούν σαν μισθοφόροι και δεν νοιάζονται για τη βελτίωση της ομάδας αλλά μόνο για τη δική τους προβολή και προσωπική καταξίωση και να έλθουν στη θέση τους νέοι ταλαντούχοι παίκτες οι οποίοι θα στηριχθούν και που πάνω τους θα χτιστεί μια ομάδα που θα είναι σε θέση να πρωταγωνιστήσει σε 2-3 χρόνια.
Είναι πολλά για την ΑΕΚ που παραμένει χωρίς πρωτάθλημα από το καλοκαίρι του 1994, αλλά η επιστροφή στο «πλάνο 2004»- το οποίο, όπως αποδεικνύεται, δεν τηρήθηκε ποτέ – είναι πλέον η μοναδική λύση.
