Η κρίση της Ελλάδας δεν προκλήθηκε από το ευρώ. Το πρόβλημα οφείλεται στην εσωτερική οικονομική κακοδιαχείριση και στον υπερβολικό δανεισμό. Αλλά η συμμετοχή στο ευρώ επιδείνωσε αυτά τα λάθη και τώρα καθιστά την επίλυσή τους πιο δύσκολη. Οταν μπήκε στην ευρωζώνη η Ελλάδα, τα επιτόκιά της κατέβηκαν στα επίπεδα της Γερμανίας. Αυτό πυροδότησε μια ραγδαία αύξηση στην κατανάλωση και στις επενδύσεις.
Τα νοικοκυριά, οι εταιρείες και η κυβέρνηση συσσώρευαν χρέη. Τα επίπεδα των μισθών ανήλθαν σε μη ανταγωνιστικά επίπεδα. Η Ελλάδα τώρα πληρώνει το τίμημα, χωρίς να έχει την επιλογή να το διευθετήσει μέσω του επιτοκίου συναλλάγματος. Αντίθετα πρέπει να στηριχτεί στην απλοχεριά των άλλων μελών της ευρωζώνης, κυρίως της Γερμανίας. Η ΕΕ δεσμεύτηκε να παραχωρήσει 80 δισ. ευρώ, εκ των οποίων ποσοστό μεγαλύτερο του 25% θα προέλθει από τη Γερμανία. Και αυτό προκαλεί δυσαρέσκεια στους γερμανούς πολιτικούς και φορολογούμενους. Αν και η κρίση στην Ελλάδα είναι μοναδική, η οικονομική διαχείριση στην ευρωζώνη υπήρξε ανεπαρκής καθ΄ όλη τη διάρκεια της κρίσης. Η νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ήταν υπερβολικά σφιχτή και αυτό επιβράδυνε την ανάπτυξη της περιοχής και επιδείνωσε τα προβλήματα των χωρών που αντιμετώπιζαν μια καταστρεπτική ύφεση- της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας της Ισπανίας και της Ελλάδας. Και ενώ οι οικονομολόγοι διαφωνούσαν για χρόνια γύρω από το αν η Ευρώπη είναι η αποκαλούμενη βέλτιστη νομισματική περιοχή, στην οποία ένα κοινό νόμισμα θα παρήγε οικονομικά οφέλη, η κρίση απέδειξε ότι η αδυναμία του εγχειρήματος είναι πρακτική και θεμελιώδης. Μια περιοχή με μια κοινή νομισματική πολιτική εν τέλει μπορεί να λειτουργήσει μόνο με κοινή πολιτική προϋπολογισμού.
Απαιτεί από τις χώρες που ακολουθούν συνετές δημοσιονομικές πολιτικές να σώζουν τις «άσωτες» χώρες. Αυτό είναι άδικο και μη δημοκρατικό. Οδηγεί σε μια συγκεντρωτική διακυβέρνηση, η οποία λαμβάνει αποφάσεις χωρίς να λογοδοτεί στα εθνικά εκλογικά σώματα. Αυτή η προοπτική ευτυχώς δεν αφορά τη Βρετανία, η οποία βρίσκεται εκτός του ευρώ.
© Τhe Τimes, 2010
Ανυπόγραφο κύριο άρθρο το οποίο δημοσίευσαν χθες οι «Τimes» του Λονδίνου
