Είναι δύσκολο να πει κανείς ποιος φέρει τη βασική ευθύνη για το βαθύ ρήγμα που υπάρχει από χθες στη ΝΔ. Είναι αλήθεια ότι από τη στιγμή που η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη αποφάσισε να αγνοήσει μια κορυφαία επιλογή του αρχηγού του κόμματός της, ο κ. Αντ. Σαμαράς δεν είχε άλλη επιλογή από τη διαγραφή της. Είναι κανόνας στην πολιτική ότι όποιος δεν πειθαρχεί με τις επιλογές του αρχηγού διαγράφεται, διότι αν δεν διαγραφεί, δεν υπάρχει πια αρχηγός.
Από την άλλη πλευρά, εκτός από τους κανόνες της κομματικής πειθαρχίας, υπάρχουν και τα πιστεύω του πολιτικού, τα οποία οφείλει να υπηρετεί, ανεξαρτήτως του πολιτικού κόστους που συνεπάγονται. Και η κυρία Μπακογιάννη παρέμεινε πιστή στις αρχές της, παρ΄ ότι γνώριζε ότι θα το πληρώσει. Σε αντίθεση με τον πρώην αρχηγό της ΝΔ κ. Κ. Καραμανλή, ο οποίος «πούλησε» χθες τα πιστεύω του, για να μη δυσαρεστήσει τον διάδοχό του. Επί δώδεκα χρόνια ο κ. Καραμανλής διατυμπάνιζε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη την πίστη του στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και στις ευρωπαϊκές συμφωνίες. Και ενώ κι ο ίδιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει πια άλλη λύση από την προσφυγή στον δανεισμό του ΔΝΤ και της ΕΕ, προτίμησε χθες να καταψηφίσει τη συμφωνία, σε μια περίοδο της ζωής του που υποτίθεται ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος και δεν τον ενδιαφέρουν οι συνέπειες των πράξεών του. Εξαρτάται λοιπόν τι θεωρεί κάθε πολιτικός σημαντικότερο στην πολιτική του πορεία. Η κυρία Μπακογιάννη επέλεξε να υπηρετήσει τα πιστεύω της. Ο κ. Καραμανλής επέλεξε να υπηρετήσει την κομματική νομιμότητα. Οι οπαδοί της ΝΔ θα κρίνουν τώρα ποιος έπραξε σωστά…
