ΛΟΝΔΙΝΟ Ερευνα του Πανεπιστημίου του Εσεξ, στη Βρετανία, έδειξε ότι η άσκηση έστω και για μόλις πέντε λεπτά κάθε ημέρα στην ύπαιθρο αρκεί για να βελτιωθεί θεαματικά η σωματική και ψυχική υγεία, αρκεί το περιβάλλον να είναι καταπράσινο.
Οπως αποκαλύπτουν τα αποτελέσματα της έρευνας, ο ελάχιστος χρόνος «πράσινης» άσκησης, που μπορεί να αφορά κάτι τόσο απλό όσο το περπάτημα σε ένα πάρκο ή την κηπουρική, είναι τα πέντε λεπτά την ημέρα, κάθε ημέρα.
Αναλύοντας τα δεδομένα 10 προηγούμενων μελετών που διεξήχθησαν στη Βρετανία σε 1.250 άτομα, οι ερευνήτριες Τζουλς Πρίτι και Τζο Μπάρτον διαπίστωσαν ότι ο συνδυασμός πεντάλεπτης άσκησης και φυσικού περιβάλλοντος αύξανε σημαντικά την αυτοεκτίμηση και βελτίωνε τη διάθεση σε όλες τις ηλικιακές και κοινωνικές ομάδες. Τα πιο ευεργετικά αποτελέσματα παρατηρούνταν στους νέους και σε όσους έπασχαν από κάποια ψυχική νόσο.
Εξετάστηκαν πολλά είδη άσκησης σε «πράσινο» περιβάλλον, όπως το περπάτημα, η κηπουρική, η ποδηλασία, το ψάρεμα, η βαρκάδα, η ιππασία και η φροντίδα ζώων, και αποδείχθηκε ότι όλοι οι φυσικοί χώροι προσέφεραν θετικά αποτελέσματα, περισσότερο όμως όσοι αποτελούσαν δασική έκταση σε σχέση με ένα αστικό πάρκο, π.χ., και όσοι ήταν κοντά στο νερό. «Αυτό συμβαίνει διότι ιστορικά ωθούμαστε προς το νερό για να επιβιώσουμε και διότι το να είμαστε ένα με τη φύση αποτελεί κομμάτι της γενετικής μας κληρονομιάς» λέει η δρ Μπάρτον.
«Θεωρώ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι χρειάζονται μόλις πέντε λεπτά την ημέρα στη φύση, κάτι πιο οικονομικό από το γυμναστήριο. Αλλωστε μια άσκηση ελαφράς εντάσεως όπως το βάδην στην ύπαιθρο μπορεί να έχει εξίσου καλά αποτελέσματα με μια πιο εντατική προπόνηση σε κλειστό χώρο» είπε η δρ Πρίτι.
Οπως επισημαίνουν και οι δύο ερευνήτριες, ο τομέας στον οποίο η ανακάλυψη αυτή μπορεί να βοηθήσει περισσότερο είναι στην καταπολέμηση ψυχικών ασθενειών. Μάλιστα, η «πράσινη άσκηση» φαίνεται να ευνοεί σημαντικά όσους υποφέρουν από άγχος ή κατάθλιψη.
«Π ολύ συχνά η πρώτη επιλογή των γιατρών σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να συνταγογραφήσουν φάρμακατη στιγμή που, αντί για αυτό, θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τους ασθενείς τους να γραφτούν σε μια ομάδα περιπάτου. Θα θέλαμε να δούμε τους γιατρούς να συστήνουν την άσκηση στην ύπαιθρο ως εναλλακτική μορφή θεραπείας. Επίσηςοι εργοδότες θα μπορούσαν να προτρέπουν τους υπαλλήλους οι οποίοι εργάζονται σε περιβάλλοντα που προκαλούν άγχος να κάνουν έναν μικρό περίπατο στο πλησιέστερο πάρκο κατά τη διάρκεια του διαλείμματός τους και να βελτιώσουν έτσι την πνευματική διαύγεια και την ψυχική τους διάθεση. Η “πράσινη” άσκηση θα μπορούσε να ωφελήσει ακόμη και άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα παραβατικότητας» υποστηρίζει η δρ Πρίτι.
