«Νιώθω μεν υπόχρεος στην Αμερική που μου επέτρεψε να τα καταφέρω, όμως τώρα που είμαι μεγαλύτερος και βλέπω πίσω μου τα 40 χρόνια που έχουν περάσει, βλέπω επίσης πόσο άρρωστο είναι το καπιταλιστικό σύστημά μας » είχε πει ο Ολιβερ Στόουν στο «Βήμα». « Είναι ένα άρρωστο, νοσηρό και διεφθαρμένο σύστημα. Είναι ένα σύστημα που επιτρέπει στην απληστία και τη βία να κάνουν πάρτι.Το μόνο καλό από την οικονομική κρίση στην οποία βρισκόμαστε αυτή την εποχή είναι ότι μπορεί να μειώσει τα θύματα του καρκίνου.Αν όμως γίνει αντιληπτό ότι είπα κάτι τέτοιο θα με σκοτώσουν στη χώρα μου.Τι θα κάνω;Fuck it! Ηρθε η ώρα να κάνω μια ταινία για όλα αυτά ».
Το είπε και τελικά το έκανε. Είκοσι τρία χρόνια μετά τη «Wall Street», έναν καθρέφτη της λειτουργίας των παρασκηνίων του αμερικανικού χρηματιστηρίου στη «χρυσή εποχή» της δεκαετίας του ΄80, ο Ολιβερ Στόουν επέστρεψε στη Γουόλ Στριτ για μια συνέχειά της. Η ταινία με τίτλο «Wall Street 2- Μoney never sleeps» προβλέπεται να είναι μια από τις μεγαλύτερες ατραξιόν του επερχόμενου φεστιβάλ των Καννών όπου θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της. Η περίοδος παρουσίασης μιας τέτοιας ταινίας δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη, δεδομένου του δυσχερούς οικονομικού κλίματος των καιρών μας. Διόλου τυχαία άλλωστε, ο Στόουν επέλεξε για βασικό συνεργάτη του στο σενάριο της «Wall Street 2» τον Αλαν Λόεμπ ο οποίος πέρα από σεναριογράφος είναι και πτυχιούχος χρηματιστής.
Στη «Wall Street» πριν από 23 χρόνια ο Μάικλ Ντάγκλας υποδύθηκε τον Γκόρντον Γκέκο, έναν αυτοκέφαλο επιδρομέα του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, ο οποίος με το πάθος του για υπεροχή και απόκτηση εύκολου χρήματος έχει κατορθώσει να κατατροπώσει τους ανταγωνιστές του και να γίνει σύμβολο εξουσίας. Ο Γκέκο ήταν ο μέντορας του βασικού πρωταγωνιστή της ταινίας, ενός πολλά υποσχόμενου χρηματιστή ( Τσάρλι Σιν ), ο οποίος διδάσκεται από αυτόν τις πονηρές μεθόδους του συστήματος.
Με σημαιοφόρο του την απληστία ( «η απληστία είναι καλή,η απληστία είναι σωστή,η απληστία φέρνει αποτελέσματα») ο Γκέκο, ένας ανεπανάληπτος ιερόσυλος της ηθικής και η τέλεια αντανάκλαση του αμερικανού γιάπι, ήταν μια πραγματική απειλή. Ρόλος ζωής για τον Μάικλ Ντάγκλας που κυριάρχησε στην οθόνη, αιχμαλώτισε τους θεατές και κέρδισε ένα Οσκαρ- το μοναδικό Οσκαρ που έμελλε να κερδίσει η «Wall Street».
Κεντρικό πρόσωπο στην ιστορία της δεύτερης ταινίας είναι και πάλι ένας νεαρός χρηματιστής της Γουόλ Στριτ ο οποίος αυτή τη φορά έχει το πρόσωπο του ολοένα ανερχόμενου Σία Λε Μπεφ. Ομως ο Γκέκο είναι και πάλι εδώ. Εχει μόλις βγει από τη φυλακή και όλα δείχνουν ότι τα χρόνια πίσω από τα κάγκελα τον έχουν αλλάξει. Διότι αυτή τη φορά συνεργάζεται με τον νεαρό χρηματιστή σε μια διττή αποστολή: να σημάνουν συναγερμό στον οικονομικό κόσμο για την επερχόμενη καταστροφή και να ανακαλύψουν ποιος είναι υπεύθυνος για τον θάνατο του μέντορα του νεαρού χρηματιστή. Η oυσία είναι ότι «το χρήμα δεν κοιμάται ποτέ» όπως δηλώνει ο υπότιτλος της «Wall Street 2» κάνοντας χρήση μιας άλλης αγαπημένης φράσης του Γκόρντον Γκέκο στην πρώτη ταινία.
Προσωπικά βιώματα
Αφορμή για τη δημιουργία της «Wall Street» υπήρξε η οικονομική χρεοκοπία του πατέρα του Ολιβερ Στόουν, ο οποίος υπήρξε ο ίδιος αποτυχημένος χρηματιστής της Γουόλ Στριτ. Ανέκαθεν όμως ο Στόουν αντλούσε τη θεματολογία των ταινιών του από γεγονότα που είχαν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του στον πόλεμο του Βιετνάμ- όπου και παρασημοφορήθηκε- και πολλά χρόνια αργότερα αποφάσισε να μεταφέρει τις εκεί εμπειρίες του στο κινηματογραφικό τρίπτυχο «Πλατούν», «Γεννημένος την 4η Ιουλίου» και «Ουρανός και γη». Στην εφηβική ηλικία του αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα με τον νόμο καθ΄ ότι χρήστης μαριχουάνας, επομένως ήταν ο ιδανικότερος σεναριογράφος για μια ταινία όπως το «Εξπρές του μεσονυκτίου». Ο Στόουν μεγάλωσε εντρυφώντας στους στίχους του Τζιμ Μόρισον και αργότερα υποκλίθηκε στο είδωλό του με τους «Doors». Οταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κένεντι δολοφονήθηκε, ο Στόουν ήταν μόλις δεκαεπτά χρόνων και η υπόθεση δεν έπαψε ποτέ να τον απασχολεί. Είκοσι επτά χρόνια αργότερα, η δική του θεωρία συνωμοσίας αποκρυσταλλώθηκε στην ταινία «J.F.Κ.».
Ο ίδιος ο Στόουν υποστηρίζει ότι οι ταινίες τ ου «δεν είναι πολιτικές» όπως είχε πει στη συνέντευξή του στο «Βήμα». « Τα ΜΜΕ τις αποκαλούν πολιτικές,αν όμως τις παρακολουθήσετε με προσοχή θα δείτε ότι είναι ανθρωπιστικές. Πολιτική ταινία σημαίνει παίρνω θέση. Εγώ παίρνω τη θέση της ανθρώπινης ύπαρξης».
Ο Στόουν έχει αποκτήσει την ταμπέλα του «κακού παιδιού», τόσο για τις απίστευτες θεωρίες συνωμοσίας του (αρκεί να θυμηθούμε για λίγο το «J.F.Κ.») όσο και για την πορνογραφική εικονογράφηση της βίας όπως είχε κάνει στους «Γεννημένους δολοφόνους». Ακόμη και η ιδέα της ανάθεσης στον Στόουν μιας ταινίας για το τρομοκρατικό χτύπημα στους Διδύμου Πύργους ή τον Τζορτζ Μπους Τζούνιορ είναι τόσο «πονηρή που αυτομάτως γίνεται παράτολμη» όπως είχε επισημάνει σε παλαιότερο δημοσίευμά του ο «Ιndependent». « O Ολιβερ Στόουν είναι και τόσο αναθεματισμένα πολιτικός σκηνοθέτης που ακόμη και η αντιπολεμική προπαγάνδα τουσυχνά γίνεται με τόσο κραυγαλέο τρόπο που τελικά αποδυναμώνει την αξία του έργου του».
« Είμαι μισητός στη χώρα μου επειδή δεν κρατώ το στόμα μου κλειστό » μας είχε πει ο ίδιος. «Ομως ένας καλλιτέχνης δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζει με την πολιτική της χώρας του. Το ξέρουμε αυτό από την Ιστορία. Ορισμένες φορές πληρώνεις το τίμημα και το έχω πληρώσει ».
Η ταινία «Wall Street 2: Μoney never sleeps» θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο φεστιβάλ των Καννών και αργότερα θα διανεμηθεί στις ελληνικές αίθουσες από την Οdeon.
