Παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για κατάρρευση των πληθυσμών του ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, το λόμπι της Ιαπωνίας κατάφερε να εμποδίσει τηνπρόταση που θα απαγόρευε το διεθνές εμπόριο του απειλούμενου αλλά πανάκριβου ψαριού.
Η πρόταση καταψηφίστηκε στη διεθνή διάσκεψη της Σύμβασης CITES (Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών) που πραγματοποιείται στο Κατάρ.
Το Μονακό είχε καταθέσει πρόταση να ενταχθεί ο ευθρός τόνος στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης, το οποίο αφορά απειλούμενα είδη και απαγορεύει πλήρως το εμπόριό τους.
Μόνο οι ΗΠΑ, η Νορβηγία, η Κένυα και το Μονακό προσέφεραν στήριξη στην πρόταση άνευ όρων. Επικεφαλής στο αντίπαλο στρατόπεδο ήταν η Ιαπωνία, ο μεγαλύτερος καταναλωτής ερυθρού τόνου, με την οποία συντάχθηκαν αλιευτικές χώρες της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αρχικά στήριζε την πρόταση, αργότερα όμως υπαναχώρησε και κατέθεσε μια δεύτερη πρόταση που θα ανέβαλλε την απαγόρευση για το Μάιο του 2011. Και αυτή η πρόταση καταψηφίστηκε.
Το 80% των αλιευμάτων ερυθρού τόνου καταλήγουν σήμερα σε ιαπωνικά εστιατόρια, τα οποία αγοράζουν το ψάρι σε τιμές που φτάνουν τα 1.000 δολάρια το κιλό στη χονδρική.
Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες ο ερυθρός τόνος ήταν πολυπληθές ψάρι στον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο και συχνά ξεπερνούσε σε βάρος τα 680 κιλά.
Λόγω της υπεραλίευσης, τα αποθέματα έχουν μειωθεί κατά 75% και οι λιγοστοί ερυθροί τόνοι που απομένουν σήμερα σε αυτά τα νερά είναι συνήθως πολύ μικρότεροι σε μέγεθος.
Στη διάσκεψη της Σύμβασης CITES απορρίφθηκε επίσης η αμερικανική πρόταση για απαγόρευση της εμπορίας γούνας από πολικές αρκούδες -ο Καναδάς, οι Γροιλανδία και οι κοινότητες αυτόχθονων εσκιμώων θεώρησαν ότι η απαγόρευση θα έπληττε τις οικονομίες τους.