ΣΗΜΕΡΑ το βράδυ πέφτει στην Ντόχα του Κατάρ η αυλαία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος κλειστού στίβου όπου η Ελλάδα συμμετείχε με επτά αθλητές και αθλήτριες και ελάχιστες ελπίδες για
την κατάκτηση ενός μεταλλίου.Αν όμως γυρίσει κανείς το ρολόι του χρόνου πίσω και δει τη διαδρομή αυτών που ανέβηκαν στο βάθρο των Παγκοσμίων Πρωταθλημάτων κλειστού στίβου,θα διαπιστώσει ότι τα μετάλλια αυτά δεν έφερναν πάντα τύχη στους κατόχους τους. Θάνου, Παπαδιάς
, Κόφφα, Παπακώστας, Δεβετζή, Θεοδωρίδης ήταν οι αθλητές που πήραν τα οκτώ μετάλλια του ελληνικού στίβου σε Παγκόσμια κλειστού από το 1995 ως το 2008. Στις περισσότερες περιπτώσειςόμωςαυτά αποδείχθηκαν «καταραμένα».Εμπλοκή σε υποθέσεις ντόπινγκ,καταδίκες
για χρήση ναρκωτικών, συνεχόμενοι τραυματισμοί, πρόωρες αποχωρήσεις από την ενεργό δράση, φήμες για σοβαρές ασθένειες, αγωνιστικές ατυχίες συνόδευσαν την πορεία των αθλητών που είχαν την «ατυχία» να ανέβουν σε παγκόσμιο βάθρο στον κλειστό στίβο.

Το παρθενικό μετάλλιο της Ελλάδας σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου το κατέκτησε το 1995 στη Βαρκελώνη ο Λάμπρος Παπακώστας. Ο τρικαλινός αθλητής είχε τότε την ατυχία να πέσει πάνω στον κορυφαίο, ίσως, άλτη του ύψους όλων των εποχών, τον Κουβανό Χαβιέρ Σοτομαγιόρ ο οποίος του έφραξε τον δρόμο προς το ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Δύο χρόνια αργότερα στο Παρίσι βρίσκει μπροστά του τον Αμερικανό Τσάρλς Οστιν. Ο χρυσός ολυμπιονίκης της Ατλάντα «αρπάζει» το χρυσό μετάλλιο από τον Παπακώστα ο οποίος χάνει για μια ανάσα το 2,35 μ. και μένει για άλλη μία φορά δεύτερος. Τα μετάλλια αυτά είναι και τα μοναδικά που πήρε ο Παπακώστας σε παγκόσμιο ή ευρωπαϊκό πρωτάθλημα αφού στην Αθήνα το 1997 θα μείνει στην έκτη θέση, ενώ δεν θα έχει από τότε την ευκαιρία να αγωνισθεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες αν και έκλεισε την καριέρα του το 2004.

Αδοξα έληξε και η καριέρα του Παπακώστα ως αθλητικού στελέχους αφού τον Σεπτέμβριο του 2006 εμπλέκεται σε υπόθεση χρήσης κοκαΐνης στη διάρκεια πάρτι στο περιθώριο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο Γκέτεμποργκ, όπου βρισκόταν με την ιδιότητα του συντονιστή υψηλού αθλητισμού του ΣΕΓΑΣ. Μαζί του είχαν συλληφθεί οι σουηδοί πρώην πρωταθλητές του στίβου Πάτρικ Σιόμπεργκ και Σβεν Νίλαντερ οι οποίοι ομολόγησαν την ενοχή τους και ζήτησαν συγγνώμη από τους συμπατριώτες τους.

Οταν αποκαλύπτεται στην Ελλάδα η καταδίκη του Παπακώστα από τη σουηδική Δικαιοσύνη (είχε εξαγοράσει την ποινή του πληρώνοντας πρόστιμο) ο πρώην πρωταθλητής του στίβου αρνείται ότι είχε κάνει χρήση κοκαΐνης. Απομακρύνεται όμως από τον ΣΕΓΑΣ ενώ καταδικάζεται με πενταετή στέρηση της φίλαθλης ιδιότητας από την Επιτροπή Φιλάθλου Πνεύματος της ΕΟΕ. Το 2008 με την ιδιότητά του ως στελέχους αθλητικής εταιρείας βρίσκεται στο πλευρό της Φανής Χαλκιά όταν αυτή συλλαμβάνεται ντοπαρισμένη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.

Ο καλύτερος λευκός σπρίντερ
Oι πρώτοι ελληνικοί τίτλοι σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου πανηγυρίστηκαν το 1997 στο «Παλέ ντε Μπερσί» του Παρισιού με τον Χάρη Παπαδιά στα 60 μ. και την Κατερίνα Κόφφα στα 200 μ. Δύο επιτυχίες απρόσμενες που αιφνιδίασαν το διεθνές στερέωμα του στίβου. Ο Παπαδιάς, αθλητής τότε του Χρήστου Τζέκου, πέτυχε μια εκπληκτική επίδοση (6.50) που παραμένει ως σήμερα ο καλύτερος χρόνος στο αγώνισμα από λευκό αθλητή. Οσοι πίστεψαν ότι ο 22χρονος τότε σπρίντερ θα πρωταγωνιστούσε για πολλά χρόνια στους διεθνείς στίβους διαψεύσθηκαν. Το καλοκαίρι του 1997 στο Παγκόσμιο της Αθήνας αποτυγχάνει- αποκλείστηκε στα προκριματικά- ενώ παρηγορείται με το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1998, που ήταν και η τελευταία επιτυχία του.

Μετά η καριέρα του γίνεται έρμαιο των τραυματισμών που τον αφήνουν εκτός αγώνων το διάστημα 1999-2002 με εξαίρεση το 2001. Το 2003 η επιστροφή του σημαδεύεται από ένα επεισόδιο που του χαρίζει τον τίτλο εφημερίδας «Σιγανοπαπαδιάς», καθώς στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στα Τρίκαλα δεν περνά από αντιντόπινγκ έλεγχο αν και του το ζήτησε το αρμόδιο συνεργείο. Ο ΣΕΓΑΣ τον αθωώνει λόγω αμφιβολιών αλλά ο Παπαδιάς δεν καταφέρνει να ξαναβρεί τον παλιό εαυτό του και το 2005 αποχωρεί από την αγωνιστική δράση. Η αποχώρησή του σε ηλικία 30 ετών συνοδεύεται από όργιο φημών περί σοβαρού προβλήματος ασθένειας. Σήμερα ο Παπαδιάς εργάζεται ως προσωπικός προπονητής επωνύμων και κυρίως ηθοποιών.

Η Κόφφα με το χρυσό μετάλλιο στο Παρίσι έφθασε στην κορυφαία στιγμή της καριέρας της. Στο Παγκόσμιο της Αθήνας το 1997 μένει εκτός τελικού, το 1998 μένει εκτός αγωνιστικής δράσης λόγω τραυματισμού ενώ δύο χρόνια αργότερα στη Σεβίλλη αποκλείεται στον β΄ προκριματικό γύρο. Στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ το 2000 δεν μπόρεσε να προχωρήσει πέρα από τον πρώτο γύρο. Ηταν το τελευταίο κεφάλαιο της καριέρας της, η οποία ολοκληρώθηκε σε ηλικία 31 ετών. Εναν χρόνο αργότερα παντρεύεται τον κάτοχο του πανελλήνιου ρεκόρ στα 100 μ. Αγγελο Παυλακάκη και σήμερα είναι μητέρα τριών παιδιών, της επτάχρονης Κάλλιας και των δίδυμων που έφερε στον κόσμο στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου.

Πρωταγωνίστρια στο σκάνδαλο του 2004
Τοχρυσό μετάλλιο που κατέκτησε το 1999 στο Μαεμπάσι της Ιαπωνίας ήταν ο πρώτος αλλά και τελευταίος παγκόσμιος τίτλος της Κατερίνας Θάνου . Εκείνη η επιτυχία εκτόξευσε τη φήμη της Θάνου η οποία ως τότε είχε στην τροπαιοθήκη της μόνο το χάλκινο μετάλλιο στα 100 μ. από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1998 στη Βουδαπέστη. Ποτέ όμως από τότε δεν κατάφερε να ξεπεράσει στα 60 μ. την επίδοση (6.96) που σημείωσε στην ιαπωνική πόλη.

Οι αγωνιστικές επιτυχίες της στη συνέχεια (ένας ευρωπαϊκός τίτλος, ένα ολυμπιακό μετάλλιο και δύο παγκόσμια μετάλλια) σκιάζονται το 2004 όταν αναγκάζεται να παραδώσει την ολυμπιακή διαπίστευσή της επειδή με τον συναθλητή της Κώστα Κεντέρη (αμφότεροι με προπονητή τον Τζέκο) θεωρήθηκαν ένοχοι αποφυγής ελέγχου ντόπινγκ. Η Διεθνής Ομοσπονδία Στίβου την κρατά ως τον Δεκέμβριο του 2006 εκτός αγώνων ενώ το 2008 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δεν της επιτρέπει να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου.

Αποκαθήλωση στο τελευταίο άλμα
Τον Μάρτιο του 2004 στο Παγκόσμιο Κλειστού της Βουδαπέστης η 29χρονη (τότε) Πηγή Δεβετζή βάζει το πρώτο λιθαράκι μιας μετέπειτα πλούσιας καριέρας. Παρ΄ ότι ήταν η πιο μόνιμη ελληνική παρουσία σε ολυμπιακά, παγκόσμια και ευρωπαϊκά βάθρα δεν μπόρεσε ποτέ να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί. Δύο φορές μάλιστα έχασε το μετάλλιο στην τελευταία προσπάθεια. Το 2006 στο Γκέτεμποργκ η μεγάλη αντίπαλός της Ρωσίδα Τατιάνα Λεμπέντεβα τής «αρπάζει» το χρυσό ευρωπαϊκό μετάλλιο ενώ το 2008 στο Παγκόσμιο κλειστού στίβου στη Βαλένθια η Κουβανέζα Γεργκέλις Σαβίνιε τής στερεί τον τίτλο.

Στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας γνώρισε τη μεγαλύτερη διάκριση της καριέρας του και ο Γιώργος Θεοδωρίδης , ο οποίος λίγους μήνες πριν είχε αναθέσει τις τύχες του στον προπονητή Τζέκο. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη. Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας ο κοζανίτης σπρίντερ θα αποκλειστεί στον β΄ προκριματικό γύρο και δύο χρόνια αργότερα ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς βάζει τίτλους τέλους στην αγωνιστική δράση. Από το 2006 έχει επιστρέψει στην Κοζάνη όπου εργάζεται ως υπάλληλος της νομαρχίας, ενώ παράλληλα ασχολείται με την προπονητική στον στίβο.

Οι α(πο)τυχίες του άλτη Τσάτουμα
Ο Λούης Τσάτουμας είναι από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει αναδείξει ο ελληνικός στίβος. Το άλμα του στα 8,66 μ. (2 Ιουνίου 2007), που αποτελεί τη δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στην Ευρώπη, το απέδειξε με τον πλέον πειστικό τρόπο. Παρά την κλάση του, όμως, ο καλαματιανός άλτης του μήκους δεν έχει καταφέρει να ανεβεί σε βάθρο ολυμπιακής ή παγκόσμιας διοργάνωσης. Και όμως το 2006 στη Μόσχα, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, ο 24χρονος τότε αθλητής έφθασε μια ανάσα από το μετάλλιο καθώς με 8,10 μ. κατετάγη τέταρτος.

Με την ίδια επίδοση στο επόμενο Παγκόσμιο Κλειστού, το 2008, στη Βαλένθια, θα μπορούσε να έχει πάρει το χρυσό μετάλλιο… Εκεί όμως ο Τσάτουμας δεν εμφανίστηκε σε καλή κατάσταση και αποκλείστηκε στα προκριματικά με 7,77 μ. Την προηγούμενη χρονιά πάντως είχε καταφέρει να κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου με άλμα στα 8,02 μ. Ακόμη χειρότερα εξελίχθηκαν τα πράγματα για τον Τσάτουμα στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, όπου προκρίθηκε με την καλύτερη επίδοση (8,27 μ.) στον τελικό, αλλά εκεί έκανε τρία άκυρα άλματα αποχωρώντας με άδεια χέρια από τη «Φωλιά του Πουλιού»…