«Οι αντικοινωνικές μέθοδοι “πάλης”- μάλλον για μεθόδους βιασμού αμάχων πρόκειται-, που χρησιμοποιούνται εκ μέρους διαφόρων οργανωμένων ομάδων για προάσπιση “κεκτημένων”, αποτελούν πολιτικές παθογένειες της μεταπολίτευσης. Ειδικότερα: επειδή επί μακρόν αναγόρευαν σε παρανομία κάθε κοινωνική διαμαρτυρία, στη μεταπολίτευση θεωρείται κοινωνικά νομιμοποιημένη διαμαρτυρία η κάθε αντικοινωνική παρανομία. Ακόμη όμως και αν μια κοινωνική κατηγορία πραγματικά αδικείται, η ομηρεία ολόκληρης της κοινωνίας δεν μπορεί να αποτελεί αποδεκτή μέθοδο αγώνα για άρση της αδικίας».
Ο κ. Θανάσης Διαμαντόπουλος είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
