Βρέθηκαν στο ίδιο λίκνο. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς και ο κ. Κώστας Τασούλας άκουσαν τα πρώτα πολιτικά ταχταρίσματα από τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Ο πρώτος σαν απλό μαθητούδι, ο δεύτερος, πιο τυχερός, ως ιδιαίτερος γραμματέας, σε κλεινή εποχή, όταν δηλαδή ο Αβέρωφ εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Ηταν μόλις 22 ετών τότε, με τη Νομική Σχολή στο μονόγραμμο βιογραφικό του.
Εμεινε κοντά του ως το τέλος, με το προνόμιο της διακριτικής προσέγγισης επιφανών του δημόσιου βίου. Τα δύο πνευματικά τέκνα του εκλιπόντος είχαν εντελώς διαφορετική πορεία. Ο Αντώνης έκανε το μεγάλο «μπαμ» αμέσως μόλις μπήκε στην πολιτική, ενώ ο Κώστας ανέβηκε ένα ένα τα σκαλοπάτια της δόξας. Πήγε σε υπουργεία ως ειδικός σύμβουλος και κατόπιν εκδήλωσε τα πρώτα ελαφρά συμπτώματα από το μικρόβιο της πολιτικής. Δημοτικός σύμβουλος στην Κηφισιά, κατόπιν δήμαρχος (1994), μετά βουλευτής (2000) και υφυπουργός Αμυνας. Αν έβγαινε μια βόλτα στη Σταδίου, είναι αμφίβολο αν θα τον σταματούσε ο κόσμος για να τον χαιρετίσει. Σε ένα μήνα από τώρα όμως θα είναι διάσημος στο πανελλήνιο. Η νέα θέση, ως Γραμματέα της ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας, θα του φέρει, αν μη τι άλλο, τη μεγάλη δημοσιότητα.
Ο κ. Κώστας Τασούλας ήταν χθες ο μοναδικός υποψήφιος για τη θέση του Γραμματέα και εξελέγη πανηγυρικά.
Υπερψήφισαν 82, διαφώνησαν 7. Ηταν τυχερός που προτιμήθηκε η κάλπη αντί της διά βοής εκλογής, γιατί τα νούμερα προσέδωσαν άλλο κύρος. Εδειξε ότι δεν είναι απλώς μια επιλογή του προέδρου. Εχει συμπάθειες και στο αντίπαλο στρατόπεδο. Λέγεται ότι είναι ευλογητός και της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη. Επικοινώνησε μαζί της αμέσως μόλις έλαβε το χρίσμα για να εισπράξει βοήθεια του επιπέδου «δεν βαριέσαι, καημένε μου, θα σε στηρίξω». Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Σαμαράς έκανε εσωκομματικό μπίνγκο με την επιλογή του κ. Τασούλα. Είναι ένας στρογγυλεμένος πολιτευτής, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις επαφές με τους συναδέλφους του. Αυτό είναι ένα από τα προσόντα των νομικάριων, γίνονται μαλαγάνες.
Ο κ. Τασούλας τα πάει καλά με τους συναδέλφους του, είναι προσηνής όταν βρίσκονται αναμεταξύ τους. Δεν έχουν την ίδια άποψη οι κάτοικοι της Κηφισιάς. Θα χρειαζόμασταν σεντόνια για να καταγράψουμε τα πεπραγμένα του, οπότε θα σταθούμε σε δύο χαρακτηριστικές στιγμές από την τετραετή θητεία του στον δήμο. Στο Κεφαλάρι, εντός του πάρκου, στεγαζόταν από τη δεκαετία του ΄50 η καφετέρια «Αλάσκα» με μίσθωμα 3.788.000 δρχ. μηνιαίως. Ο κ. Τασούλας αναπαλαίωσε και επέκτεινε το κτίριο: από 100 τ.μ. το έκανε 380 (χωρίς τις απαραίτητες άδειες), αλλά το ενοικίασε φθηνότερα, προς 1.350.000 δρχ.
Μηνύθηκε για τη ζημιά στον δήμο, αλλά η διαδικασία δεν προχώρησε καθώς ο κ. Τασούλας φόρεσε φωτοστέφανο. Εξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων.
Ακόμη πιο ενδιαφέρουσες είναι οι μηνύσεις για εκβίαση και κατάχρηση εξουσίας που έχουν κατατεθεί σε βάρος του. Κτηματομεσίτης ισχυριζόταν ότι ο δήμαρχος σε κατ΄ ιδίαν συνάντηση του είχε ζητήσει 70 εκατ. δρχ. προκειμένου να ανακαλέσει μια απόφαση που απαγόρευε ανέγερση εμπορικού κέντρου. Φυσικά η Βουλή άνοιξε την αγκαλιά της και αρνήθηκε την άρση της ασυλίας. Ο κ. Τασούλας δεν αρκέστηκε σε αυτό: κατέθεσε μήνυση εναντίον του πολίτη. Ο κτηματομεσίτης καταδικάστηκε για ψευδή καταμήνυση, για μήνυση που δεν είχε εκδικαστεί. Τουλάχιστον το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα για την άρνηση άρσης της βουλευτικής ασυλίας του κ. Τασούλα.
Αυτός λοιπόν είναι ο νέος Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας. Ενας άνθρωπος που τα πάει καλά με τη συντεχνία του, αλλά κοιτάζει αφ΄ υψηλού τον πολίτη, ανεβασμένος εκεί ψηλά στον βουλευτικό θώκο του. Η επιλογή του κ. Τασούλα ήταν μάλλον ατυχής. Εχει μεγαλύτερη αξία η οριακή εκλογή ενός νέου και άφθαρτου προσώπου από την πανηγυρική εκλογή ενός αμφισβητούμενου. Ο κ. Τασούλας εξελέγη πανηγυρικά.
