Η πολυσχιδής δημιουργική πορεία, επί μισό αιώνα, του Χρήστου Δ. Λαμπράκη σημειολογικά έχει ως βασικούς άξονες τον Τύπο-Δημοσιογραφία και τον Πολιτισμό. Πλείστοι όσοι είναι αυτοί που γνωρίζουν και εκτιμούν το σύνολο των όσων επέτυχε και πρόσφερε και συνεπώς έχει τη θέση του σε αυτόν τον απολογισμό εθνικής και διεθνούς εμβέλειας και ο Αθλητισμός. Είχα την τιμή να ζήσω, σε μια δημοσιογραφική πορεία 60 χρόνων παρουσίας στον ΔΟΛ, αυτή την πτυχή της προσωπικότητάς του ως συνεισφορά ουσίας σε αυτό που κατά κόρον συνηθίζεται να λέγεται Αθλητισμός- Πολιτισμός. Η πρώτη γνωριμία μας έγινε όταν πολύ νέος εργαζόταν σε ένα μικρό γραφείο σε μια γωνιά του γραφείου του Μεγάλου πατέρα του. Δεν πέρασαν πολλά χρόνια όταν με την έκδοση της «Ομάδας» υλοποίησε το πώς αντιλαμβανόταν τον Αθλητισμό μέσω ενός περιοδικού πρωτοποριακού από πολλές πλευρές.
Και σε αυτό το τεράστιο ψηφιδωτό Μνήμης και Τιμής η ιδέα της έκδοσης της «Ομάδας» έχει διφυή σημασία. Από τη μια μεριά η πρακτική, πάνω στο χαρτί, ανάδειξη πρωτοποριακών πράγματι αντιλήψεων για το πώς ο αναγνώστης θα παρακολουθούσε, μέσω κριτικής και βαθιά σχολιαστικής ματιάς, τα δρώμενα στον αθλητικό χώρο και από την άλλη η ανάδειξη όλων εκείνων των στοιχείων του «ανθρώπου-αθλητή και αθλήτριας», ακόμη και του ομαδικού πνεύματος, που κατά κανόνα κρύβονται πίσω από την προθήκη της αγωνιστικής επιτυχίας ή της αποτυχίας.
Οι εξειδικευμένες σελίδες, π.χ. που αφορούσαν ξέχωρα αθλήματα και θέματαπροβλήματα (εμένα μου έλαχε η ευτυχής συγκυρία να δουλέψω για τον Αθλητισμό Στίβου με τη σελίδα «Επάνω στο νήμα» κατά το πνεύμα του που αφορούσε τον «άνθρωποαθλητή» και ιδιαίτερα τους νέους και νέες), τα περίφημα «Εμπιστευτικά» με προσέγγιση πληροφόρησης όχι για λαϊκίστικη και οπαδική αυταρέσκεια, αλλά προς γνώση έγκυρη και… συμμόρφωση, η δυναμική αρθρογραφία- μάλιστα σε δύσκολους καιρούς της χούντας-, το εύστοχο και αντικειμενικό σχόλιο, η πλατιά παρακολούθηση των ξένων δρώμενων, η ομαδική συνεργασία συντακτών στην κάλυψη ενός μεγάλου γεγονότος και τόσα άλλα είχαν προσδώσει στην «Ομάδα» και τους δημοσιογράφους της, από τον διευθυντή ως τον νεαρό ρεπόρτερ, χαρακτήρα νέου τύπου που οδηγούσε σε μια δυναμική, φρέσκια και αποδοτική δημοσιογραφική πρακτική απέναντι στον Αθλητισμό η οποία συνεχίζεται ως σήμερα σε όλες τις σχετικές πραγματοποιήσεις του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη. Και αν ο πατέρας του είχε τον τίτλο του «Μεγάλου», τον κέρδισε και ο γιος του με τα όσα έπραξε για τον Πολιτισμό και τον Τύπο- Δημοσιογραφία.
