ΚΑΤΑ τα πρότυπα του Οβάλ Γραφείου του αμερικανούπροέδρου επιθυμεί να μετατρέψει το πρωθυπουργικό γραφείο στο Μέγαρο Μαξίμου ο κ. Γ. Παπανδρέου, όπως έχει εκμυστηρευθεί στους στενότατους συνεργάτες του. Η πρόθεση για τη μετατροπή του γραφείου υπάρχει, οι συνεργάτες ή οι σύμβουλοι οι οποίοι θα το στελεχώσουν επιλέγονται- ίσως και αυτή την εβδομάδα-, η γραμματειακή και η τεχνική υποστήριξη βρέθηκε, ο έμπιστος καφετζής, ονόματι κυρ Βασίλης (κατά κόσμον Β.Κανελλόπουλος ) για να σερβίρει στον πρόεδρο πράσινο ή μαύρο τσάι, χυμό πορτοκάλι, έστω και μια πράσινη σαλάτα με λίγες θερμίδες βρέθηκε και αυτός από την Ιπποκράτους. Εκείνο όμως που δεν βρέθηκε, όσο κι αν έψαξαν επισταμένως στο κέντρο
της Αθήνας οι συνεργάτες του Πρωθυπουργού, είναι το κτίριο που θα στεγάζει όλους αυτούς, διότι το Μαξίμου κρίνεται από τον νέο ένοικό του μικρό, άβολο, απαρχαιωμένο και κυρίως ότι δεν ταιριάζει στο νέο μοντέλο διακυβέρνησης. Αλλωστε το κτίριο φαίνεται ότι είναι παλαιό διά γυμνού οφθαλμού, σχεδόν αρχαίο, όταν σκεφθεί κανείς ότι το 1891 δέσποζε εκεί ένας μεγαλοπρεπής βασιλικός λαχανόκηπος. Από τη δεκαετία του ΄80 στεγάζει το πρωθυπουργικό γραφείο και στα 30 έτη της επίσημης λειτουργίας του έγιναν σε αυτό πολλά μερεμέτια και αρκετές ανακατασκευές, με αποτέλεσμα κρεβατοκάμαρες να μετατραπούν σε γραφεία και μαγειρεία, ενώ πλυντήρια και σιδερωτήρια που υπήρχαν κάποτε να μετατραπούν και αυτά, τα τελευταία χρόνια, σε αίθουσες συσκέψεων.
O κ. Παπανδρέου θέλει, αναφέρουν οι συνεργάτες του, ένα γραφείο λειτουργικό, λιτό, όσο το δυνατό πιο οικολογικό, από το οποίο να μπορεί να επικοινωνεί ανά πάσα στιγμή άμεσα με όλους τους συνεργάτες του και όχι να τους ψάχνει άλλοτε στο υπόγειο και άλλοτε στον πρώτο όροφο του Μεγάρου ή στο Μέγαρο Σταθάτου, στην οδό Ηροδότου. Να μπορεί, δηλαδή, να πραγματοποιεί σε αυτό συσκέψεις, ακόμη και τηλεδιασκέψεις, να συγκαλεί Υπουργικό Συμβούλιο ή Κυβερνητική Επιτροπή, να δέχεται αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, όπως άλλωστε είναι σχεδιασμένο εδώ και δεκαετίες το Οβάλ Γραφείο στον Λευκό Οίκο, ή τουλάχιστον, αν δεν πιάσει τις προδιαγραφές του Οβάλ Γραφείου, να είναι περίπου όπως είναι το γραφείο του προέδρου του ΠαΣοΚ στην οδό Ιπποκράτους, για τη λειτουργικότητα του οποίου ο ίδιος είχε προνοήσει.
«Πάμε τώρα εκτός Μαξίμου», λέγεται ότι είπε ο υπουργός παρα τω Πρωθυπουργώ κ. Χ. Παμπούκης μόλις ο κ. Παπανδρέου εγκαταστάθηκε στο Μαξίμου, στο κτίριο με τη βαριά κληρονομιά, με τη βαριά επίπλωση, με την ξύλινη επένδυση και με τον κλασικό πίνακα του ΘεόδωρουΒρυζάκη «Ελλάς ευγνωμονούσα», που βρίσκεται πίσω ακριβώς από το πρωθυπουργικό γραφείο. Λέγεται ότι ο κ. Παπανδρέου διαπίστωσε με το που κάθησε στην πρωθυπουργική καρέκλα πόσο αντιλειτουργικό είναι.
Από εκείνη την ώρα έπεσαν από συνεργάτες του διάφορες προτάσεις για τον εντοπισμό κάποιου κτιρίου, κατά προτίμηση στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας, το οποίο θα μπορούσε να στεγάσει τις σύγχρονες λειτουργίες του νέου πρωθυπουργικού γραφείου. Και αν ως σήμερα το πρωθυπουργικό γραφείο παραμένει στο Μαξίμου, αυτό οφείλεται, όπως επιμένουν οι πληροφορίες, στο γεγονός ότι, πρώτον, δεν βρέθηκε το κατάλληλο κτίριο και, δεύτερον, τα έξοδα αγοράς νέου κτιρίου κρίθηκαν υπερβολικά μεσούσης της οικονομικής κρίσης.
Η «έρευνα αγοράς» πάντως για νέο κτίριο, παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες, συνεχίζεται και προτάσεις υποβάλλονται, αν και ορισμένοι στο Μαξίμου αποκλείουν σε αυτή τη φάση τη μετακόμιση…
Το «Κυβερνητικόν Μέγαρον»
Το Μέγαρο Μαξίμου πήρε το όνομά του από τον τραπεζίτη καιπολιτικό Δημήτριο Μάξιμο, ο οποίος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1873. Ηταν οικονομικός σύμβουλος του Λαϊκού Κόμματος και διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών επί κυβερνήσεως Τσαλδάρη. Στη διάρκεια της θητείας του ως υπουργού Εξωτερικών υπέγραψε το Σύμφωνο Διαβαλκανικής Συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Το 1947 ορκίστηκε εξωκοινοβουλευτικός πρωθυπουργός σε μια οικουμενική κυβέρνηση όπου υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Γ. Παπανδρέου και υπουργός Εργασίας ο Κ. Καραμανλής. Κατόπιν αποσύρθηκε και έζησε ως απλός ιδιώτης. Το 1952 το Ελληνικό Δημόσιο ζήτησε να αγοράσει την κατοικία του επί της οδού Ηρώδου Αττικού 19. Συνεστήθη επιτροπή, η οποία εκτίμησε την αξία του Μεγάρου Μαξίμου σε 11 δισ. δραχμές. Ο ίδιος δήλωσε ότι αποδέχεται να πουλήσει την οικία του στο Δημόσιο περίπου στο μισό της εκτίμησης της επιτροπής, δηλαδή στα 5,75 δισ. δραχμές. Επιπλέον προσέφερε στο κράτος όλη την επίπλωση της κατοικίας του, καθώς και τους πίνακες που βρίσκονταν σε αυτή, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως «Κυβερνητικόν Μέγαρον» και για τη φιλοξενία ξένων υψηλών προσώπων.
Μέγαρο Σταθάτου, Ζάππειο, κτίριο Πυροσβεστικής
Πρώτη περίπτωση που εξετάστηκε ήταν αυτή του Μεγάρου Σταθάτου, στη συμβολή των οδών Βασ. Σοφίας και Ηροδότου. Από πολλούς θεωρήθηκε ιδανικό, αφού συνδυάζει, όπως ειπώθηκε, με αρμονικό τρόπο στοιχεία από την ελληνική και τη ρωμαϊκή αρχιτεκτονική με νεότερες επιδράσεις. Εργο του αρχιτέκτονα Ερνεστ Τσίλερ, χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως κατοικία της μεγαλοαστικής οικογένειας Οθωνος και εν συνεχεία φιλοξένησε πολλές ξένες αντιπροσωπείες. Αναπαλαιώθηκε από τον Καλλιγά με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως ξενώνας για επισήμους του κράτους, πλην όμως στη δεκαετία του 1990 κρίθηκε ότι δεν πληροί τους όρους ασφαλείας και το 2001 το ελληνικό κράτος το παραχώρησε για άλλα 50 χρόνια στο Ιδρυμα Ν. Π. Γουλανδρή. Ακριβώς δίπλα από το Μέγαρο, επί της οδού Ηροδότου, βρίσκονται τα γραφεία των συμβούλων των ως τώρα πρωθυπουργών. Το τετραώροφο κτίριο όμως κρίθηκε «στενόχωρο» (σχεδόν κάθε όροφος και από δύο γραφεία) και η μοναδική προς το παρόν ένοικός του είναι η κυρία Γλυκερία Σιούτη, με διευρυμένο ρόλο νομική σύμβουλος του Πρωθυπουργού, με δύο γυναίκες δικηγόρους συνεργάτες, αναμένοντας τους υπόλοιπους συμβούλους, τεχνικούς, οικονομικούς κ.ά. (αν χωρέσουν όλοι τελικά εκεί μέσα) να εγκατασταθούν. Για λίγες ημέρες εγκαταστάθηκε στο Μέγαρο Σταθάτου και ο έτερος σύμβουλος του Πρωθυπουργού, αρμόδιος για θέματα Οργανωτικού και Καινοτομιών κ. Ν.Παρασκευόπουλος με σκοπό να αρχειοθετήσει και να αξιολογήσει τις περίπου 25.000 αιτήσεις που υποβλήθηκαν μέσα σε λίγες ημέρες για τη θέση του γενικού γραμματέα…
Δεύτερη πρόταση που λέγεται ότι έπεσε στο τραπέζι ήταν να μετακομίσει αμέσως το Μέγαρο Μαξίμου στο Ζάππειο Μέγαρο, διότι πρόκειται για ένα κλασικό, ιστορικό κτίριο με άνετους χώρους και κήπους, που πληροί, όπως ειπώθηκε, όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας, χωρίς να απαιτηθούν πολλές μετατροπές, πλην όμως και η πρόταση αυτή γρήγορα εγκαταλείφθηκε, αφού διαπιστώθηκε ότι ως το τέλος του 2009 οι αίθουσές του θα είναι κατειλημμένες (ενοι κιασμένες) για διάφορες πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις.
Τρίτη πρόταση ήταν να μεταφερθεί το Μέγαρο Μαξίμου σε ένα από τα Ολυμπιακά Ακίνητα, μεγέθους, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, του Golden Ηall. Και η πρόταση αυτή, αν και δεν την επιβεβαιώνουν οι συνεργάτες του Πρωθυπουργού, λέγεται ότι απορρίφθηκε αφού τέτοιο κτίριο δεν υπάρχει (όσα υπήρχαν πουλήθηκαν σε ιδιώτες ή δόθηκαν στο υπουργείο Παιδείας ή στο Κέντρο Εθνικών Επιχειρήσεων Υγείας) και επιπλέον τα χρήματα που απαιτούνταν για τη μετατροπή του (ή την ανακατασκευή του) σε πρωθυπουργικό γραφείο τύπου Οβάλ Γραφείου κρίθηκαν πολλά, περισσότερα απ΄ ό,τι χρειάζονταν για να αγοράσει το κράτος ένα οικόπεδο.
Η τέταρτη πρόταση έγινε από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλο, ο οποίος δεν έμεινε στο Μαξίμου αλλά έχει εγκατασταθεί στο νεοκλασικό κτίριο της οδού Φιλελλήνων και Ιπποκράτους, εκεί όπου επί χρόνια στεγαζόταν το πάλαι ποτέ υπουργείο Αιγαίου. Ο κ. Πάγκαλος διατύπωσε την πρόταση πριν από χρόνια στον πρώην πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, ζητώντας να παραμείνει το πρωθυπουργικό γραφείο στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά ορισμένες από τις υπηρεσίες του να μετακομίσουν στην οδό Μουρούζη, εκεί όπου έχει τις εγκαταστάσεις της από το 1931 η Πυροσβεστική. Εκεί δηλαδή όπου βρίσκεται και ο πενταώροφος πύργος ασκήσεων, κατασκευής του Αλκιβιάδη Κοκκινάκη, που διαθέτει, όπως αναφέρεται στο ιστορικό αρχείο του οικήματος, «γυμναστήριο, ευρύχωρο και με στέγη,μονόζυγα για να γυμνάζονται οι πυροσβέστες», αλλά και λειτουργικές αίθουσες. Κατά τον κ. Πάγκαλο, το κτίριο αυτό θα μπορούσε να στεγάσει πολλές από τις υπηρεσίες του πρωθυπουργικού γραφείου, βρίσκεται σε σχετικά κοντινή απόσταση από το Μέγαρο Μαξίμου και από το Προεδρικό Μέγαρο και δεν χρειάζεται να βρίσκονται εκεί, στο κέντρο της πόλης, τα βαρέα και γερανοφόρα πυροσβεστικά οχήματα, τη στιγμή που οι δρόμοι στη γύρω περιοχή είναι στενοί και συνήθως γεμάτοι με παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Η πρόταση του κ. Πάγκαλου παραμένει…
