ΡΩΜΗ. Η ιταλική Δικαιοσύνη αποτελεί μοναδικό παράδειγμα αμείλικτου διώκτη της διαφθοράς των πολιτικών. Πουθενά στον κόσμο δικαστές και εισαγγελείς δεν έπαιξαν με τόση μαεστρία τον ρόλο του «τιμωρού αγγέλου» όσο στην Ιταλία τα τελευταία 20 χρόνια.
Ο όρος «επιχείρηση “Καθαρά χέρια”» έχει γίνει λήμμα στα λεξικά, ως εργαλείο κάθαρσης, δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι κάθε διεφθαρμένου. Πρωτακούστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, τότε που το μαχαίρι των δικαστών έφτασε στο κόκαλο, με αποτέλεσμα να τιναχτεί στον αέρα όλο το μεταπολεμικό κομματικό σκηνικό.
Ηταν η εποχή όπου ένας πρωθυπουργός, ο Μπετίνο Κράξι, αρχηγός των Σοσιαλιστών, αναγκάστηκε να αυτοεξορισθεί φυγόδικος στην Τυνησία, όπου και πέθανε ντροπιασμένος. Ηταν η εποχή όπου κατάντησαν κομματίδιο οι Χριστιανοδημοκράτες, το δεξιό κόμμα που κυβέρνησε την Ιταλία επί μισόν αιώνα. Ο ξέφρενος χορός των σκανδάλων, στον οποίο τον ρυθμό έδινε η Μαφία, παρέσυρε τους επιφανέστερους των πολιτικών.
Η Ιταλία είχε μετατραπεί σε μια απέραντη Τangentopoli (= Δωροδοκιούπολη). Η επιχείρηση «Καθαρά χέρια» άρχισε στις 17 Φεβρουαρίου του 1992, από τον θρυλικό εισαγγελέατου Μιλάνου Αντόνιο ντι Πιέτρο (σήμερα αρχηγό του κόμματος «Ιταλία των Αξιών») που διέταξε τη σύλληψη του Μάριο ντι Κιέζα, στελέχους των Σοσιαλιστών που βρέθηκε με μια σακούλα χρήματα, 7 εκατ. λιρέτες, το μισό από το ποσό που είχε συμφωνήσει να καταβάλει στη Μαφία ο επιχειρηματίας Λούκα Μάνι, ο οποίος κατήγγειλε απηυδισμένος τους εκβιαστές του, πολιτικούς και ανθρώπους του υποκόσμου.
Το νήμα άρχισε να ξετυλίγεται. Οι έρευνες απλώθηκαν σε όλη τη χώρα. Αποκαλύφθηκε ένα όργιο διαφθοράς, ένα άθλιο δίκτυο συναλλαγών των «κορυφαίων» της πολιτικής με το οργανωμένο έγκλημα. Εμπλέκονταν επιχειρηματίες, κομματικά στελέχη, βουλευτές, γερουσιαστές, υπουργοί- και ένας πρωθυπουργός, ο Μπετίνο Κράξι.
Εκπληκτος ο ιταλικός λαός παρακολούθησε την αποκαθήλωση των «ευυπόληπτων προσώπων» που κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή της χώρας. Κόμματα ιστορικά, όπως η Χριστιανική Δημοκρατία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Ιταλικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, το Ιταλικό Φιλελεύθερο Κόμμα, το Ιταλικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, εξαφανίστηκαν ή μεταμορφώθηκαν για να μπορέσουν να επιζήσουν. Ο κόσμος ξεσηκώθηκε, οργανώθηκε, διαμαρτυρήθηκε. Το «Ντι Πιέτρο, δώσε μας όνειρα!» έγινε σύνθημα που κανείς δεν μπορούσε να αγνοήσει.
Στις 21 Απριλίου του 1994 συνελήφθησαν 80 άνδρες της οικονομικής αστυνομίας και 300 επιχειρηματίες για παράνομες συναλλαγές. Στην υπόθεση αυτή βρέθηκε αναμεμειγμένoς και ο όμιλος Fininvest του Σίλβιο Μπερλουσκόνι . Η χρονιά εκείνη συνέπεσε με την πρώτη κάθοδο του Καβαλιέρε στην πολιτική και την πρώτη του νίκη.
Εκτοτε τα «Καθαρά χέρια» έγιναν ο εφιάλτης του μεγιστάνα που έγινε πολιτικός. Με τη Δικαιοσύνη έχει συνεχώς μπλεξίματα, αλλά το μητρώο του παραμένει λευκό γιατί δεν τον βαρύνει ούτε μία τελεσίδικη καταδίκη. Με την ακύρωση του νόμου Αλφάνο χάνει την ασυλία που τόσο μεθοδικά είχε χτίσει γύρω του και ετοιμάζεται να ξανακαθήσει στο σκαμνί.
