Κοινό γενετικό υπόβαθρο φαίνεται ότι έχουν δύο ασθένειες τις οποίες οι ψυχίατροι θεωρούν εντελώς διαφορετικές. Ειδικότερα, η σχιζοφρένεια και η διπολική διαταραχή (ή αλλιώς μανιοκατάθλιψη) βρέθηκαν να συνδέονται με κοινά γενετικά χαρακτηριστικά σε ευρύτατη μελέτη επιστημόνων από 11 ερευνητικά κέντρα σε ΗΠΑ, ΕΕ και Αυστραλία.
Οι ερευνητές συνέκριναν γενετικά δεδομένα από 15.000 ασθενείς και 50.000 υγιείς ανθρώπους προκειμένου να εντοπίσουν μικροαλλαγές στο γονιδίωμα οι οποίες σχετίζονταν με την εμφάνιση της σχιζοφρένειας. Καθεμία από αυτές τις αλλαγές δεν συμβάλλει παρά κατά ένα 0,2% στην εμφάνιση της νόσου, όμως συλλογικά αυτές φέρουν την ευθύνη για το ένα τρίτο του συνολικού κινδύνου εμφάνισης της σχιζοφρένειας (η οποία εκτός από γενετική ενέχει και περιβαλλοντική συνιστώσα).
Τα ευρήματα της εν λόγω μελέτης αναμένονταν προκειμένου να ριχθεί φως στην αιτιολογία της σχιζοφρένειας και αυτά δεν είναι καθόλου αμελητέα. Παραδείγματος χάριν, εντοπίστηκαν αλλαγές σε γονίδια που σχετίζονται με την ανάπτυξη των νευρικών κυττάρων και την παραγωγή πρωτεϊνών που βοηθούν στη μετάδοση μηνυμάτων από το ένα νευρικό κύτταρο στο άλλο. Από τη μελέτη προέκυψε ωστόσο και ένα αναπάντεχο εύρημα: οι ίδιες γονιδιακές αλλαγές εντοπίστηκαν τόσο σε άτομα με σχιζοφρένεια όσο και σε άτομα με διπολική διαταραχή, μια ξεχωριστή νόσο. Αν το γενετικό υπόβαθρο της σχιζοφρένειας και της διπολικής διαταραχής είναι όμως κοινό, η θεώρηση για τις δύο ασθένειες και τον τρόπο με τον οποίο αυτές αντιμετωπίζονται πιθανόν να πρέπει να αλλάξει. Οπως δε τόνισε αμερικανός επιστήμονας, «το μεγάλο ερώτημα πια είναι πώς, ενώ το γενετικό υπόβαθρο είναι ίδιο, ορισμένοι άνθρωποι αναπτύσσουν σχιζοφρένεια και κάποιοι άλλοι διπολική διαταραχή». Θα περάσει ίσως αρκετός καιρός ώσπου να δώσουν απάντηση στο παραπάνω ερώτημα οι ερευνητές, αλλά είναι βέβαιο ότι το εύρημα αυτό θα αλλάξει πολλά σε ό,τι αφορά τόσο τη διάγνωση όσο και την αντιμετώπιση των δύο ασθενειών.
«Εγκεφαλική μουσική»
Πώς άραγε ακούγεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος όταν λειτουργεί; Αυτό το ερώτημα απασχόλησε τον αμερικανό φιλόσοφο Νταν Λόιντ, ο οποίος θέλησε να μεταφράσει σε ήχο την εγκεφαλική ενεργότητα. Ετσι αξιοποίησε την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (η οποία απεικονίζει την ενεργότητα του εγκεφάλου) προκειμένου να μεταφράσει, με τη βοήθεια υπολογιστών, τις νευρικές ώσεις σε ήχο. Το αποτέλεσμα των προσπαθειών του είναι «σχεδόν μουσική», κατά τα λεγόμενά του. Φαίνεται πάντως ότι με την άποψή του συμφωνούν και κάποιοι από τους φοιτητές του που ενέταξαν την εγκεφαλική μουσική στην πλέι λιστ τους!
