Στις 11 Απριλίου δημοσιεύθηκε μια έρευνα της εταιρείας Ρublic Ιssue. Η έρευνα κατέληγε σε «εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος» , σύμφωνα με την οποία το ΠαΣοΚ θα έπαιρνε 41,5% και η ΝΔ 34%.
Οι εκλογές έγιναν την περασμένη Κυριακή και το αποτέλεσμα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που εκτιμούσε η εταιρεία. Τι συνέβη;
Είτε η εταιρεία είχε σωστά εκτιμήσει το αποτέλεσμα αλλά για ανεξήγητους λόγους το ΠαΣοΚ κατέρρευσε μέσα στο δίμηνο και έχασε 5 μονάδες.
Ή η εταιρεία έκανε μια εντελώς επισφαλή εκτίμηση, η οποία διαψεύστηκε απολύτως από το πραγματικό αποτέλεσμα των εκλογών. Την πρώτη εξήγηση την αποκλείω. Αν το ΠαΣοΚ είχε καταρρεύσει, κάποιος θα το είχε πάρει χαμπάρι. Και ουδείς, νομίζω, αντιλήφθηκε κάτι τέτοιο.
Η δεύτερη εξήγηση με προβληματίζει. Αν η εκτίμηση είναι τόσο επισφαλής και εκτός πραγματικότητας, γιατί δημοσιοποιείται; Για ποιον λόγο, δηλαδή, πρέπει σώνει και καλά κάποιος να παρουσιάσει ένα εκλογικό αποτέλεσμα όταν τίποτα δεν του εξασφαλίζει ότι η εκτίμηση αυτή ανταποκρίνεται στοιχειωδώς στα πραγματικά δεδομένα; Μόνο και μόνο για να δημιουργήσει εντυπώσεις και να φτιάξει κλίμα;
Προσωπικά, δεν είμαι καθόλου οπαδός των θεωριών συνωμοσίας. Οι ανθρώπινες ανεπάρκειες φτάνουν συνήθως και με το παραπάνω για να εξηγούμε τι πήγε στραβά και τι έγινε λάθος. Και η απλή αλήθεια είναι ότι, όπως τα περισσότερα πράγματα στη χώρα μας, ο χώρος των δημοσκοπήσεων πάσχει συνολικά- με ελάχιστες αξιοπρόσεκτες εξαιρέσεις…
Γελάω, για παράδειγμα, όταν γνωστές εταιρείες έκαναν γαργάρα από την Κυριακή και μετά διάφορες αστείες «προγνώσεις ψήφου», τις οποίες παρουσίαζαν το τελευταίο διάστημα με βαρυσήμαντο ύφος προφήτη και μάντη ταυτοχρόνως… Ή όταν διαβάζω κάποιον που έδινε την Κυριακή το ΠαΣοΚ ως και στο 40% να συγχαίρει τον εαυτό του επειδή η πρόβλεψή του «μόνο στο ΠαΣοΚ έπεσε έξω και αυτό κατά 0,3 μονάδες!».
Ακόμη κι αν συνεννοούνται μεταξύ τους (πράγμα το οποίο θεωρώ πιθανότατο…), δεν νομίζω ότι το κάνουν για να κοροϊδέψουν κανέναν, αλλά από φόβο και ανασφάλεια. Αν την πάθουν, όπως την έπαθαν την Κυριακή, να την πάθουν τουλάχιστον όλοι μαζί. Ωστε να μπορεί ο καθένας να λέει στον πελάτη του: «Δεν φταίω που την πάτησα εγώ, αφού την πατήσαμε όλοι!».
Διότι, κατά τα άλλα, οι καλές συνωμοσίες χρειάζονται σοβαρούς συνωμότες και, πιστέψτε με, ούτε αυτό δεν είναι ικανή να παράγει η χώρα μας.
