Ο Ρενέ Ομπρί δεν ανήκει σε εκείνη την κατηγορία καλλιτεχνών που βρίσκονται συνεχώς στον δρόμο προκειμένου να προωθήσουν τη νέα δουλειά τους ή ακόμη τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας τους. Θα λέγαμε μάλιστα ότι έχει μια συνεσταλμένη στάση απέναντι στο κοινό παρά την επιτυχία του και τα κολακευτικά σχόλια του Τύπου. Αλλωστε και η πρώτη μίνι περιοδεία που είχε πραγματοποιήσει στην Ελλάδα το 1999 ήταν η πρώτη της καριέρας του, αφού είχε προηγηθεί μόνο μία συναυλία στην Ιταλία πριν από μία πενταετία.

«Η κύρια δραστηριότητά μου είναι να κάνω άλμπουμ μουσικής και να συνθέτω για τον χορό,το θέατρο και ενίοτε για τον κινηματογράφο.Αντίθετα με τους περισσότερους μουσικούς,δεν διοργανώνω τις συναυλίες μου βάσει του πότε βγαίνει ένα άλμπουμ. Αλλωστε μερικές δουλειές,απλώς, δεν ζωντανεύουν στη σκηνή» λέει ο ίδιος και τονίζει:

«Οι συναυλίες είναι για μένα μια παράλληλη δραστηριότητα,όπου αποτυπώνεται συνήθως ολόκληρη η διαδρομή μου.Τον περισσότερο καιρόλοιπόνορίζω με ακρίβεια τις ημερομηνίες για τις συναυλίες μου σε συνάρτηση με τα αιτήματα των διοργανωτών. Θα παίξω εκεί όπου με καλούν και μόνο. Δεν μπορούμε να μιλάμε πραγματικά για περιοδείες». Αυτοδίδακτος μουσικός, ο Ρενέ Ομπρί ίσως να μην είχε ασχοληθεί με τη μουσική αν δεν αγαπούσε εξίσου τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Φίλιπ Γκλας. Ιδιαίτερα η μουσική του έλληνα δημιουργού συνεχίζει να τον επηρεάζει ως σήμερα:

«Ο Μάνος Χατζιδάκις θα είναι πάντοτε για μένα ένα πρότυπο και μια μεγάλη πηγή έμπνευσης.Εμαθα πολλά μαζί του.Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι τον γνώρισα προσωπικά». Ξεκίνησε να αυτοσχεδιάζει τη δεκαετία του ΄70 και η φιλία του με τη χορογράφοΚάρολαϊν Κάρλσοντον «έβαλε» στον δρόμο της σύνθεσης, με αρκετή μάλιστα επιτυχία, με παραστάσεις όπως το «Βlue Lady» για το Τeatro La Fenice της Βενετίας, το «Steppe» για το Τh tre de la Ville και το «Signes» για την Οπερα της Βαστίλλης.

«Εχω ανάγκη από διάλογο και από ερεθίσματα για να συνθέσω·λίγο μετράει η πηγή και ο προορισμός τους. Κάθε κατάσταση είναι ιδιαίτερη».

Το πρώτο άλμπουμ του με τίτλο «Libres Ρarcours» κυκλοφόρησε το 1988 παρουσιάζοντας ένα αρκετά ενδιαφέρον είδος γραφής που ο ίδιος ονόμαζε «τραγούδια χωρίς στίχους». Τα επόμενα άλμπουμ γράφτηκαν με αφορμή είτε τα σόου του Φιλίπ Ζεντίείτε τις παραστάσεις της Κάρλσον, με πιο γνωστό το «Νe m΄oublie pas» που αφιέρωσε στον Μάνο Χατζιδάκι. Η πιο εμπορική δουλειά του ίσως είναι το σάουντρακ της ταινίας «Κiller Κid», ενώ η καταξίωση επήλθε μέσα από τα πιο ώριμα «Ρlaisirs d΄amour», «Ιnvit s sur la terre» και «Ρlay Τime». Μουσική που παρουσιάζεται κυρίως μέσω ακουστικών οργάνων όπως είναι η κιθάρα που παίζει ο Ομπρί, το μαντολίνο, το κοντραμπάσο αλλά και τα πνευστά. Αλλαγές φυσικά έχουν γίνει μέσα στα χρόνια:

«Νομίζω ότι κατέχω καλύτερα τον ήχο.Δεν υποστηρίζω ότι έχω ένα στυλ.Δεν θέλω να κάνω το ίδιο άλμπουμ σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου. Προσπαθώ σε κάθε άλμπουμ να ανανεώνομαι,να ανακαλύπτω τόπους διαφορετικούς,πάντοτε έχοντας έμπνευση (τουλάχιστοναυτό ελπίζω)».

Οσο για την εμμονή του μετην ινστρουμένταλ μουσική,«αυτή μού πάει τέλεια.Τη λατρεύω. Οταν παρουσιάζεται η ευκαιρία,μου αρέσει επίσης να κάνω τραγούδια,αλλά δεν είναι προτεραιότητα. Ονειρεύομαι πάντοτε να γνωρίσω έναν γάλλο συγγραφέα με τον οποίο θα μπορούσα να συνεργαστώ σε μεγαλύτερο βάθος». Στη συναυλία του στο Παλλάς θα παρουσιάσει όλες τις μεγάλες επιτυχίες της καριέρας του, αφού κάτι τέτοιο απαιτεί η ιδιαίτερη σχέση του με το εγχώριο κοινό:

«Εχω παρατηρήσει ότι οι Ελληνες έχουν μια περιέργεια για εναλλακτικές μουσικές. Είναι χάρη σε ένα κομμάτι,το “Αpres la pluie”, που η Ελλάδα με γνώρισε το 1994. Νομίζω ότι στους Ελληνες αρέσει το λάτιν στοιχείο της μουσικής μου.Επίσηςτον θαυμασμό μου για τον Μάνο Χατζιδάκι πρέπει να τον καταλαβαίνει κανείς πίσω από κάποιες συνθέσεις μου. Χωρίς το άλμπουμ του “15 Εσπερινοί”,αναμφίβολα δεν θα είχα ανέβει ποτέ στη σκηνή να κάνω συναυλίες».

Ο Ρενέ Ομπρί εμφανίζεται στο θέατρο Παλλάς (Βουκουρεστίου 5, Αθήνα,τηλ.210 3213.100) την Τρίτη 5 Μαΐου. Προπώληση εισιτηρίων στα ταμεία του θεάτρου και μέσω Ιnternet στη διεύθυνση www.ellthea.gr