Ο πρύτανης του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) πρωταγωνιστεί για τη συγχώνευση των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΑΕΙ) και των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ). Ενδιαφέρουσα η πρόταση. Ας θυμίσουμε όμως και την ιστορία του «Μικρού Πολυτεχνείου». Πάνε πολλά χρόνια. Υπήρχε μια ανώτερη σχολή, και αυτή στην οδό Πατησίων, με κύρια αποστολή την εκπαίδευση εργοδηγών, μεσαίων δηλαδή στελεχών κυρίως, για δημόσια και οικοδομικά έργα. Ισως να υπήρχαν και άλλες ειδικότητες, αλλά για την «ιστορία» μας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
Επειδή ανάλογες ειδικότητες είχε και το Πολυτεχνείο, η σχολή αυτή έγινε γνωστή ως «Μικρό Πολυτεχνείο». Καθηγητές και σπουδαστές είχαν ξεκινήσει έναν αγώνα με συνεχείς διαδηλώσεις για την αναβάθμισή του: από «Μικρό» να γίνει «Μεγάλο». Ιδρύθηκαν όμως τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ) και το «Μικρό Πολυτεχνείο» έκλεισε τον κύκλο του…
Ανοιξε ωστόσο ανάλογος κύκλος από καθηγητές και σπουδαστές των ΤΕΙ. Η ίδια διεκδίκηση: αναβάθμιση. Τα ίδια μέσα: διαδηλώσεις, καταλήψεις και πιέσεις προς τους πολιτικούς. Ο αγώνας τους δικαιώθηκε! Από ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα αναβαθμίστηκαν σε ανώτατα! Καθηγητές που είχαν προσληφθεί με τα προσόντα ανώτερης σχολής βρέθηκαν αναβαθμισμένοι σε καθηγητές ανωτάτων σχολών. Και τώρα οι πρόεδροι των ΤΕΙ ζητούν από το υπουργείο τη μετονομασία σε πανεπιστήμια. Δεν έχουν άδικο. Εφόσον τα ΤΕΙ έχουν χαρακτηρισθεί ανώτατες σχολές, γιατί όχι και πανεπιστήμια.
Με τη φαυλότητα και τη ρουσφετολογία οι υπουργοί Παιδείας κατέστησαν την Ελλάδα «παράδεισο» της ανώτατης εκπαίδευσης- 23 ΑΕΙ και 16 ΤΕΙ. Ουσιαστικά 39 πανεπιστήμια! Ακόμη και τώρα με την οικονομική κρίση και την ανάγκη περιστολής των δημοσίων δαπανών ο προηγούμενος υπουργός Παιδείαςτώρα ασχολείται με την αντικατάσταση των διοικήσεων των οργανισμών του νέου υπουργείου του- λίγες ημέρες προτού αφήσει το υπουργείο υπέγραψε την ίδρυση 16 σχολών και τμημάτων, τα δύο ή τρία στην εκλογική του περιφέρεια! Την «πεπατημένη» ακολούθησε… «Αναβαθμισμένη» ρουσφετολογία. Είναι γεγονός ότι πολλές επαρχίες οικονομικά υποβαθμισμένες ασκούσαν έντονες πιέσεις για την ίδρυση σχολών που θα τόνωναν την τοπική αγορά. Κατανοητή και η διεκδίκηση. Η άκριτη όμως ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων οδήγησε σε πέραν από τα μέτρα μας και τις ανάγκες μας ίδρυση ΑΕΙ και ΤΕΙ. Και, ακόμη χειρότερα, σε διασπορά των σχολών σε διάφορες πόλεις. Το πλήθος των ΑΕΙ και ΤΕΙ και η διασπορά των σχολών έχουν οδηγήσει σε υποβάθμιση των σπουδών και τα περισσότερα ιδρύματα σε οικονομικό αδιέξοδο.
Ο πρύτανης του ΕΜΠ κ. Μουτζούρης, ο οποίος προωθεί την ιδέα της συγχώνευσης, σωστά επισημαίνει ότι 23 ΑΕΙ και 16 ΤΕΙ «είναι πάρα πολλά σε σχέση με τον πληθυσμό μας». Συνοπτικά η πρότασή του: Υπάρχουν τμήματα των ΑΕΙ και ΤΕΙ που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Κατά συνέπεια, μια λύση θα ήταν η συγχώνευση των ΑΕΙ και ΤΕΙ που βρίσκονται στην ίδια περιφέρεια και όσα τμήματα δεν έχουν μέλλον να κλείσουν. Η συγχώνευση θα αφορά τα ομοειδή τμήματα. Οσα τμήματα δεν έχουν συναφές αντικείμενο με αντίστοιχα ΑΕΙ, αυτά θα αποτελέσουν νέα τμήματα στους κόλπους των ΑΕΙ.
Η πρόταση έχει «λογική». Το παράλογο είναι γιατί και πώς φθάσαμε σε αυτό το απερίγραπτο αλαλούμ. Να έχουμε 39 πανεπιστήμια και ουδεμία ανώτερη τεχνική σχολή. Το κενό βέβαια δεν καλύπτεται από τα Τεχνικά Λύκεια, τα οποία δεν αποκλείεται να αρχίσουν αγώνα για αναβάθμισή τους. Την «πεπατημένη» θα ακολουθήσουν και αυτά!
Αυτό δεν είναι θέμα των καθηγητών, αλλά της κυβέρνησης. Να διαμορφώσει σταθερές βαθμίδες ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Τα πρώτα μηνύματα από τον διάλογο για τη φυσιογνωμία του λυκείου είναι θετικά. Ισως ακόμη ένας διάλογος για την αναδιάρθρωση της ανώτατης εκπαίδευσης και τη διαμόρφωση πλαισίου ανώτερης τεχνικής εκπαίδευσης θα εμπλούτιζε τις σχετικές απόψεις των πρυτάνεων.
