ΕΝΑΣ ΠΑΛΙΟΣάγραφος κανόνας της διαιτησίας αναφέρει ότι «καλός διαιτητής είναι αυτός ο οποίος περνάει απαρατήρητος».Πράγματι,όταν μία ποδοσφαιρική αναμέτρηση ολοκληρωθεί και ουδείς θυμάται (ή ασχολείται με) τον διαιτητή,τότε έχει πετύχει απόλυτα στο έργο
του.Στην περίπτωση του κ. Κύρου Βασσάρα φαίνεται ότι ο συγκεκριμένος κανόνας ισχύει από την ανάποδη,καθώς η 14ετής παρουσία του στην Α΄ Εθνική (από το 1995) καταδεικνύει- ανεξάρτητα από το αν θεωρείται καλός ή κακός διαιτητής- ότι δεν επιθυμεί να περνά απαρατήρητος.Τρανό παράδειγμα αποτελεί το αθηναϊκό ντέρμπι της περασμένης Κυριακής
μεταξύ του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ (0-0),στο οποίο ο διεθνής ρέφερι ήταν τελικά ο μεγάλος (αρνητικός) πρωταγωνιστής της αναμέτρησης κλέβοντας την παράσταση από τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων.Οι δύο περιπτώσεις πέναλτι που δεν καταλογίστηκαν σε βάρος της ΑΕΚ (ο Μαϊστόροβιτς τράβηξε από τη φανέλα τον Βύντρα και ο Γεωργέας ανέτρεψε
τον Ρουκάβινα ),για τις οποίες δικαίως διαμαρτύρεται ο Παναθηναϊκός,αλλά και τα εν γένει σφυρίγματά του 43χρονου θεσσαλονικιού ρέφερι τον έφεραν εκ νέου στο επίκεντρο των συζητήσεων.Ο κ.Βασσάρας αποτελεί πλέον κόκκινο πανί για τους Πράσινους,αλλά τίθεται γενικότερα και το ερώτημα:Είναι καλός, κακός ή απλώς μέτριος διαιτητής;
Σύμφωνα με την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, ο κ. Κύρος Βασσάρας ήταν ο κορυφαίος διαιτητής του α Δ γύρου της Σούπερ Λίγκας. Αποψη εξηγήσιμη, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα τελευταία χρόνια αποτελεί το «χρυσό παιδί» της ελληνικής διαιτησίας. Την ίδια στιγμή όμως η ανεξάρτητη αγγλική εταιρεία αξιολόγησης διαιτητών ΡroΖone κατατάσσει τον κ. Βασσάρα στην τελευταία θέση των ελλήνων ρέφερι στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος! Τουτέστιν, ο χειρότερος! Εν αντιθέσει με την ΕΠΟ και την ΚΕΔ, οι οποίες θέλουν να προστατέψουν σαν κόρη οφθαλμού το- κατά τα δικά τους στάνταρ- καλύτερο εξαγώγιμο προϊόν της ελληνικής διαιτησίας, η ανεξάρτητη ΡroΖone ουδένα συμφέρον έχει για να χαϊδέψει αφτιά και να προστατέψει τις «ιερές αγελάδες» των διαιτητοπατέρων και όχι μόνο. Αλλωστε η εκτίμηση της ΡroΖone επιβεβαιώθηκε άμεσα με τη διαιτησία του κ. Βασσάρα στο ντέρμπι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ και τη μετέπειτα παραπομπή του στην Πειθαρχική Επιτροπή λόγω χαμηλής βαθμολογίας στην εφαρμογή των κανονισμών. Κατά κύριο λόγο είναι οι δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις πέναλτι (εις βάρος της ΑΕΚ) στις οποίες υπήρξε προφανής παράβαση και ουδείς θα έλεγε το παραμικρό αν ο κ. Βασσάρας καταλόγιζε την εσχάτη των ποινών. Αρα οι Πράσινοι νομιμοποιούνται να ομιλούν για ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος.
▅ «Δεν αφήνει ναπαιχτεί μπάλα»
Επιπρόσθετα, ο μακεδόνας διαιτητής κατόρθωσε με την εν γένει στάση του στη διάρκεια των 90 λεπτών να εκνευρίσει τους πάντες (παίκτες, οπαδούς και τηλεθεατές) «παγώνοντας» τον ρυθμό ενός ντέρμπι στο οποίο αρχικώς υπήρχε διάθεση για ανοιχτό ποδόσφαιρο, διότι τόσο το Τριφύλλι όσο και η Ενωση έπαιζαν (ίσως) το τελευταίο τους χαρτί στην κούρσα του τίτλου. Το σκηνικό ήταν γνώριμο για όσους έχουν παρατηρήσει τον τρόπο που διαιτητεύει ο κ. Βασσάρας: άσκοπες διακοπές του ματς για παρατηρήσεις στους ποδοσφαιριστές δίχως σοβαρό λόγο και αιτία, καταλογισμός πολλών επιθετικών φάουλ ιδίως στις στημένες φάσεις και σωρεία κίτρινων καρτών (9) σε ένα παιχνίδι χωρίς ιδιαίτερα σκληρά μαρκαρίσματα και τσαμπουκάδες.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα όλων αυτών; Μειώθηκε αισθητά ο καθαρός χρόνος παιχνιδιού και φυσικά η πιθανότητα λάθους. Ενδεικτική είναι η άποψη έμπειρου διεθνούς έλληνα ποδοσφαιριστή, ο οποίος σχολιάζοντας τη διαιτησία του κ. Βασσάρα ανέφερε: «Δεν αφήνει να παιχτεί ποδόσφαιρο. Προφανώς γιατί τον βολεύει.Κανονικά,στις καθυστερήσεις θα έπρεπε να προστίθεται έξτρα χρόνος για αυτές που κάνει ο ίδιος». Μπορεί βεβαίως σήμερα ο κ. Βασσάρας να αποτελεί κόκκινο πανί για τον Παναθηναϊκό με αφορμή όχι μόνο τη διαιτησία του στο ντέρμπι της περασμένης Κυριακής, αλλά και το ότι ο ίδιος (με ευθύνη κυρίως του τότε βοηθού του κ. Σαραϊδάρη που λανθασμένα υπέδειξε πέναλτι του Σπυρόπουλου στον Εντίνιο ) είχε αδικήσει τους Πράσινους και στην αναμέτρηση με την ΑΕΚ στον α΄ γύρο, ωστόσο κατά περιόδους είναι ο διαιτητής-«μαύρο πρόβατο» για όλους.
Στη μαύρη λίστα των Κιτρινόμαυρων μπήκε τον Μάιο του 2005, όταν και πάλι σε παιχνίδι Παναθηναϊκού- ΑΕΚ στη Λεωφόρο, όπου κρίθηκε η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο κ. Βασσάρας αρνήθηκε να δώσει καταφανέστατο πέναλτι υπέρ της Ενωσης (ανατροπή του Μπούρμπου από τον Μόρις ) στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης (0-0). Παλαιότερα αποτέλεσε persona non grata και για τον Ολυμπιακό. Μάλιστα η διοίκηση των Ερυθρολεύκων είχε ζητήσει την εξαίρεσή του από όλα τα παιχνίδια της ομάδας το 2003, εξαίρεση που εφαρμόστηκε καθώς κάτι ανάλογο αιτήθηκε και οίδιος ο κ. Βασσάρας!
▅ Ο «τέλειος και πιο τηλεοπτικός»
Ομολογουμένως, εκτός συνόρων η φήμη που συνοδεύει τον κ. Βασσάρα είναι καλύτερη, χωρίς πάντως να αποφεύγει και εκεί τα φαλτσοσφυρίγματα. Είναι όμως σαφώς πιο προσεκτικός όταν διαιτητεύει στο Τσάμπιονς Λιγκ, στο Κύπελλο UΕFΑ και στις λοιπές διεθνείς διοργανώσεις, αποφεύγοντας τα «φρου φρου», τις κουραστικές καθυστερήσεις και τα πολλά φάουλ. Διατηρεί ωστόσο το εγωκεντρικό στυλ και ύφος σταρ μέσα στο γήπεδο. Κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να θεωρείται από τους σκηνοθέτες των τηλεοπτικών μεταδόσεων ο «τέλειος και πιο τηλεοπτικός διαιτητής». Σε μια χώρα όπως η (ποδοσφαιρική) Ελλάδα, διαιτητολάγνα και πληττόμενη από τη μαύρη εποχή της περιβόητης παράγκας, ο κ. Βασσάρας με το προφίλ του καθαρού και άφθαρτου βρήκε πρόσφορο έδαφος και αναδείχθηκε σε «golden boy» της ελληνικής διαιτησίας, έχοντας ως όπλο όχι μόνο τις (όποιες) ικανότητές του αλλά τις καλές δημόσιες σχέσεις.
Η αλήθεια είναι πάντως ότι πολλοί οπαδοί έχουν υψηλότερες απαιτήσεις από τους διαιτητές απ΄ ό,τι από τους ποδοσφαιριστές και τους παράγοντες των ομάδων (τους). Αρκούνται στη χαρά της νίκης αν η ομάδα που υποστηρίζουν επικρατήσει 1-0 με τα χίλια ζόρια έχοντας αποδώσει κάκιστο ποδόσφαιρο και αναλύουν διεξοδικά το… δέκατο ριπλέι από την τηλεοπτική μετάδοση για να διαπιστώσουν αν ο διαιτητής τους… έσφαξε. Εν κατακλείδι, ίσως δεν έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι «η ελληνική διαιτησία είναι ανάλογη της ποιότητας του ποδοσφαίρου στη χώρα μας». Γιατί λοιπόν ένας Βασσάρας να ξεφύγει από τον κανόνα;
Αδοξο τέλος στη διεθνή καριέρα του
Ο κ. Κύρος Βασσάρας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη την 1η Φεβρουαρίου 1966, είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Απόφοιτος ΤΕΙ Διοίκησης Επιχειρήσεων, μιλάει αγγλικά και γερμανικά και διατηρεί ξενοδοχειακή επιχείρηση στην περιοχή της Πυλαίας. Διάσημος βεβαίως δεν έγινε από τη συγκεκριμένη ενασχόληση αλλά από τη διαιτησία. Ενα σαράκι που κόλλησε από τον πατέρα του Αντώνη Βασσάρα, ο οποίος υπήρξε διεθνής διαιτητής (από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ως τα μέσα του ΄80).
Ο γιος Βασσάρας άρχισε να διαιτητεύει το 1984 (σε ηλικία μόλις 18 ετών) σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Πέρασαν έντεκα χρόνια (1995) για να γίνει διαιτητής Α΄ Εθνικής, ενώ το 1998 πήρε το σήμα της FΙFΑ. Η πρώτη μεγάλη διοργάνωση στην οποία συμμετείχε ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων στη Σκωτία το 1998. Το πρώτο διεθνές ματς σε επίπεδο εθνικών ομάδων ανδρών ήταν μεταξύ Αυστρίας- Σαν Μαρίνο το 1999, ενώ το ίδιο έτος διαιτήτευσε τον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Νέων στη Νέα Ζηλανδία. Ακολούθησε η παρουσία του σε αρκετούς αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ, προκριματικά Μουντιάλ και Εuro.
Στα Εuro 2000 (Βέλγιο- Ολλανδία) και 2004 (Πορτογαλία) διετέλεσε τέταρτος διαιτητής, ενώ στο Μουντιάλ 2002 στη Νότια Κορέα και στην Ιαπωνία σφύριξε τον αγώνα Κίνα- Κόστα Ρίκα. Κορυφαία διαιτητική στιγμή της καριέρας του αποτελεί ο τελικός των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, μεταξύ Αργεντινής- Παραγουάης. Επίσης σφύριξε δύο ημιτελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, το 2005 και το 2007, και έναν ημιτελικό UΕFΑ το 2008. Εν τω μεταξύ είχε χάσει το Μουντιάλ της Γερμανίας του 2006 διότι απέτυχαν να περάσουν τα τεστ οι δύο βοηθοί του, οι κκ. Τσολακίδης και Μαυρόπουλος. Ωστόσο στο Εuro του περασμένου καλοκαιριού στα γήπεδα της Ελβετίας και της Αυστρίας ήταν ο άρχων των αναμετρήσεων Πορτογαλία- Τσεχία και Πολωνία- Κροατία, αλλά δεν κατόρθωσε να πραγματοποιήσει το όνειρο (του ιδίου και της ΕΠΟ) να διαιτητεύσει στον τελικό της διοργάνωσης και περιορίστηκε ως τέταρτος στον έναν ημιτελικό (Ισπανία- Ρωσία). Απών όμως θα είναι και από το Μουντιάλ του 2010 στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής, καθώς η FΙFΑ δεν συμπεριέλαβε (λόγω ηλικίας) τον κ. Βασσάρα ούτε στην προεπιλογή των 38 διαιτητών!
Σε προσωπικό επίπεδο, προ τριετίας είχε συγκινήσει το πανελλήνιο όταν στην προσπάθεια να σώσει την κόρη του (στο σπίτι είχε σπάσει σωλήνας καλοριφέρ εκτοξεύοντας καυτό νερό) υπέστη σοβαρά εγκαύματα στα πόδια, γεγονός που τον άφησε εκτός γηπέδων περισσότερο από έναν μήνα.
