Εχουμε συνηθίσει τόσο πολύ την αιματοχυσία στη Μέση Ανατολή που δεν μας νοιάζει πια. Δεν είναι ξεκάθαρο πόσοι από τους νεκρούς στη Λωρίδα της Γάζας είναι πολίτες, αλλά οι αντιδράσεις της κυβέρνησης Μπους, για να μην αναφερθώ στη δειλή αντίδραση του Γκόρντον Μπράουν, επιβεβαιώνει κάτι που οι Αραβες γνώριζαν εδώ και δεκαετίες: ότι η Δύση παίρνει το μέρος του Ισραήλ.
Πάντα οι αμερικανοί πρόεδροι και οι βρετανοί πρωθυπουργοί ζητούν και από τις δύο πλευρές να επιδείξουν «συγκράτηση», λες και Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι διαθέτουν τον ίδιο στρατιωτικό εξοπλισμό. Οι αυτοσχέδιες ρουκέτες της Χαμάς έχουν σκοτώσει μόλις 20 Ισραηλινούς σε οκτώ χρόνια, αλλά η επιδρομή μιας ημέρας από ισραηλινά αεροσκάφη σκότωσε 300 Παλαιστινίους.
Η αιματοχυσία έχει τη δική της ρουτίνα. Ναι, η Χαμάς προκάλεσε το μένος του Ισραήλ, όπως ακριβώς και το Ισραήλ το μένος της Χαμάς, που προκάλεσε το Ισραήλ, που προκάλεσε τη Χαμάς, που… Η Χαμάς ρίχνει ρουκέτες στο Ισραήλ, το Ισραήλ βομβαρδίζει τη Χαμάς και αυτό συνεχίζεται επ΄ άπειρον. Απαιτούμε δικαίως ασφάλεια για το Ισραήλ, αλλά παραβλέπουμε αυτή τη μαζική και πλήρως δυσανάλογη σφαγή από πλευράς των Ισραηλινών. Ως χθες το βράδυ η «ισοτιμία» ήταν περίπου 300 νεκροί Παλαιστίνιοι για έναν νεκρό Ισραηλινό. Το 2006 ήταν δέκα νεκροί Λιβανέζοι για έναν νεκρό Ισραηλινό. Το περασμένο Σαββατοκύριακο είχαμε την πιο πληθωριστική ισοτιμία σε μία ημέρα μετά τον πόλεμο του 1973, τον Πόλεμο των Εξι Ημερών το1967, τον Πόλεμο του Σουέζ το 1956… Πρόκειται για ένα αισχρό, αποτρόπαιο παιχνίδι, το οποίο παραδέχτηκε ασυνείδητα ο Εούντ Μπαράκ, ο ισραηλινός υπουργός Αμυνας όταν μίλησε στο Fox ΤV. « Η πρόθεσή μας είναι να αλλάξουμε εντελώς τους κανόνες του παιχνιδιού » είπε ο κ. Μπαράκ.
Ακριβώς. Μόνο που οι «κανόνες» του παιχνιδιού δεν αλλάζουν. Πρόκειται για μια περαιτέρω διολίσθηση των αραβοϊσραηλινών σχέσεων, μια πτώση δεινότερη από την κατάρρευση των μετοχών στη Γουόλ Στριτ, αν και όχι ισότιμου ενδιαφέροντος στις ΗΠΑ, οι οποίες κατασκεύασαν τα F18 και τους πυραύλους για τη συνετή χρήση των οποίων παρακαλεί η κυβέρνηση Μπους το Ισραήλ.
Φαίνεται ότι πολλοί από τους νεκρούς ήταν μέλη της Χαμάς, αλλά τι λύνει αυτό; Μήπως θα πει η Χαμάς: «Πωπώ! Είναι τρομερή αυτή η επιδρομή, καλύτερα να αναγνωρίσουμε το κράτος του Ισραήλ, να συμπλεύσουμε με την Παλαιστινιακή Αρχή, να καταθέσουμε τα όπλα μας και να προσευχηθούμε να μας πιάσουν αιχμαλώτους και να μας φυλακίσουν επ΄ αόριστον και να υποστηρίξουμε μια νέα αμερικανική “ειρηνευτική διαδικασία” στη Μέση Ανατολή!».
Ας θυμηθούμε τον κυνισμό της Χαμάς. Το μάθημα που νομίζει το Ισραήλ ότι της δίνειυποταχθείτε ή θα σας τσακίσουμε- δεν είναι το μάθημα που παίρνει η Χαμάς. Η Χαμάς χρειάζεται βία για να δώσει έμφαση στην καταπίεση των Παλαιστινίων και στηρίζεται στο Ισραήλ για να της την παράσχει.
Το Ισραήλ δικαιούται την ασφάλεια. Αλλά αυτές οι αιματοχυσίες δεν πρόκειται να του την προσφέρουν. Οχι, εφόσον προστατεύεται από αεροπορικές επιδρομές από το 1948. Το Ισραήλ βομβάρδισε τον Λίβανο χιλιάδες φορές από το 1975 και ούτε μία φορά δεν εξάλειψε την «τρομοκρατία». Οι Ισραηλινοί απειλούν με χερσαίες επιθέσεις. Η Χαμάς περιμένει για μία ακόμη μάχη. Οι δυτικοί πολιτικοί μας δειλιάζουν και λουφάζουν στις κρυψώνες τους. Και κάπου στην Ανατολή- άραγε σε μια σπηλιά, σε ένα υπόγειο, σε μια βουνοπλαγιά;- ένας πασίγνωστος άνδρας με τουρμπάνι χαμογελάει.
