Ας φαντασθούμε την εξής σκηνή… Ενας ξένος, που δεν γνωρίζει τη γλώσσα μας, παρακολουθεί, ή μάλλον χαζεύει, το βράδυ της Τρίτης, τις ειδήσεις σε κάποιο κανάλι. Γνωρίζει από φωτογραφίες τον Πρωθυπουργό μας. Τον βλέπει να μιλάει ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου. Δεν καταλαβαίνει τι λέει και δεν γνωρίζει ότι το ακροατήριο είναι οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Και ξαφνικά οι ακροατές σηκώνονται όρθιοι και χειροκροτούν με έκδηλο ενθουσιασμό και παρατεταμένα… Τι να υποθέσει ο άνθρωπος; Το λιγότερο ότι ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε κάποιον εθνικό θρίαμβο, κάποια μαγική λύση της οικονομικής κρίσης, κάποια άμεσα μέτρα για την ανεργία των νέων που έχει σκαρφαλώσει στο 25%… Φαντάζομαι την έκπληξή του όταν πληροφορήθηκε ότι οι βουλευτές χειροκροτούσαν τον Πρωθυπουργό όταν δήλωνε ότι είχε κάνει λάθος να υποτιμήσει το μέγεθος του σκανδάλου του Βατοπαιδίου!
Η πλήρης δήλωση του κ. Καραμανλή που σήκωσε από τα καθίσματα τους βουλευτές για να τον αποθεώσουν: «Σήμερα είναι σαφές ότι τα πράγματα είχαν διαστάσεις σοβαρότερες απ΄ ό,τι αρχικά εκτιμήσαμε. Οφείλω να πω- και το λέω ευθέως- ότι υποτίμησα και εγώ το θέμα. Δεν είδα έγκαιρα τις διαστάσεις του. Δεν είχα πλήρη εικόνα όταν κλήθηκα για πρώτη φορά να τοποθετηθώ. Το λάθος αυτό δεν το χρεώνω σε κανέναν άλλον. Δικό μου ήταν. Αναγνωρίζω ότι οφείλαμε να έχουμε ισχυρότερα αντανακλαστικά. Να ήμασταν περισσότερο υποψιασμένοι σε υστερόβουλες επιδιώξεις. Η κυβέρνηση έχει αντικειμενική πολιτική ευθύνη για κάθε ζήτημα που πληγώνει τους πολίτες. Αναλαμβάνω λοιπόν με ευθύτητα το μερίδιο των ευθυνών που μας αναλογεί». Κατανοώ, ως κάποιο σημείο, τον ενθουσιασμό των βουλευτών και την ανακούφισή τους, που εκφράστηκε από πολλούς με τη λέξη «Απελευθερωθήκαμε». Θα περάσουν τις γιορτές κοντά τους ψηφοφόρους τους υπερήφανοι γιατί έχουν αρχηγό ο οποίος με γενναιότητα αναγνωρίζει τα λάθη του και αποδέχεται τις ευθύνες του. Δύσκολα όμως θα μπορέσουν να δικαιολογήσουν ότι ο Πρωθυπουργός χρειάστηκε τρεις και πλέον μήνες για να διαπιστώσει ότι «τα πράγματα είχαν διαστάσεις σοβαρότερες απ΄ ό,τι αρχικά εκτίμησα». Και πιο δύσκολα θα μπορέσουν να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τι σημαίνει ο καινοφανής όρος «αντικειμενικές πολιτικές ευθύνες» και γιατί η κυβέρνηση διά του Πρωθυπουργού αυτοαπαλλάσσεται από τις συνέπειες των ευθυνών της.
Το μέγα σκάνδαλο του Βατοπαιδίου «κλείνει» για την κυβέρνηση με την ελπίδα ότι σύντομα θα ξεχασθεί, όπως και τόσα άλλα (υποκλοπές, ομόλογα…). Αν με τον ανασχηματισμό αντικατασταθούν κάποιοι υπουργοί που είχαν εμπλοκή σε αυτό, είναι πολιτικά αδιάφορο.
Το ανησυχητικό συμπέρασμα από την αυτοκριτική του Πρωθυπουργού είναι ότι δεν κυβερνά, πολιτεύεται. Δεν ασκεί κυβερνητική πολιτική, αλλά επικοινωνιακή. Αφήνει τρεις μήνες να δηλητηριάζεται η πολιτική ζωή με τις καθημερινές αναθυμιάσεις του σκανδάλου του Βατοπαιδίου- όπως και ο ίδιος το χαρακτήρισε-, δεν πηγαίνει στη Βουλή κατά τη συζήτηση των πορισμάτων της Εξεταστικής Επιτροπής και επιλέγει την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ως Πρωθυπουργός όφειλε να κάνει την αυτοκριτική του στη Βουλή, που εκπροσωπεί την ελληνική κοινωνία. Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα μιλάει ως αρχηγός του κόμματος. Γι΄ αυτό και η ομιλία του χαρακτηρίστηκε από τον φιλικό του Τύπο ως «αντεπίθεση για αναστροφή του κλίματος». Ενα χαρακτηριστικό σχόλιο: «Ο κ. Καραμανλής μπόρεσε να συσπειρώσει τη βάση και τα στελέχη της ΝΔ και η κυβέρνηση έδειξε να βγαίνει από την παρατεταμένη επικοινωνιακή αφασία, με κορυφαία στελέχη να την υπερασπίζονται δημοσίως».
Αν όμως κυβερνούσε και ήλεγχε τις δραστηριότητες των υπουργών του, και το σκάνδαλο θα είχε αποτραπεί και «αντεπίθεση για αναστροφή του κλίματος» δεν θα χρειαζόταν.
