Το μεγάλο ερώτημα είναι: Αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές και συγκυβερνήσουν ΠαΣοΚ- ΝΔ, όπως προτείνει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι το άθροισμα των αρετών τους ή των ελαττωμάτων τους; Θα υπάρξει πολιτική άμιλλα μεταξύ των υπουργών ποιος θα κάνει καλύτερα τη δουλειά του ή αντιθέτως αλληλοϋπονόμευση; Θα εξαφανιστούν φαινόμενα σαν τα βατοπαιδικά και τα ομόλογα, ή θα πολλαπλασιαστούν επί δύο; Για να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά, πρέπει να απαντηθεί πρώτα το ερώτημα: Θα γίνουν υπουργοί τα ικανότερα,ή έστω τα πολιτικά ισχυρότερα στελέχη των δύο κομμάτων,ή τα δουλικότερα προς τους αρχηγούς ; Επειδή τα ελληνικά πολιτικά κόμματα (και όχι μόνο τα μεγάλα) έχουν προσωποπαγή εξουσιαστική δομή, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο νέος ηγέτης της ΝΔ, σε περίπτωση που υποχρεωθούν σε κυβερνητική σύμπραξη, θα επιλέξουν ως υπουργούς όσους θεωρούν πιστούς και αφοσιωμένους- όχι μόνο για να τους ανταμείψουν, αλλά και για να είναι σίγουροι ότι οι δυνητικοί αντίπαλοι δεν θα ισχυροποιηθούν μέσω της κυβερνητικής τους θητείας. Στις μονοκομματικές κυβερνήσεις οι ηγέτες μπορούν να είναι κάπως γενναιόδωροι προς τους αμφισβητίες και τους ικανούς γιατί έχουν περισσότερες θέσεις να μοιράσουν.
Μου φαίνεται πως η συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων εξουσίας μάλλον δεν αποτελεί αισιόδοξη προοπτική: θα είναι το άθροισμα (μπορεί και ο πολλαπλασιασμός) των μειονεκτημάτων των δύο κομμάτων. Αυτό που απαιτείται είναι να αλλάξουν τα κόμματα και οι πολιτικοί, όχι να συνενώσουν τις αδυναμίες τους εις βάρος μας.
