Πόσο συχνά έχετε σκεφτεί βλέποντας μια ταινία που αναφέρεται σε υποθέσεις διαφθοράς σε πολύ υψηλά κλιμάκια ότι μπορεί να είναι διασκεδαστική αλλά καθόλου αληθοφανής; Το γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι κάνουν κακές και ανόητες πράξεις. Ωστόσο κάποιες φορές αυτές μεταφέρονται με τόσο στερεότυπο τρόπο στην οθόνη που δημιουργούν περισσότερο την εντύπωση μιας παρωδίας παρά μιας ρεαλιστικής απόδοσης των γεγονότων. Κανένας δεν μιλάει με τόσο υπερβολικό τρόπο ή κανένας δεν μπορεί να κάνει ακριβώς αυτά- έτσι δεν νομίζαμε; Και όμως, να που συμβαίνουν στην πραγματικότητα.
Κυρίες και κύριοι, υποδεχθείτε τον Ροντ Μπλαγκότζεβιτς, κυβερνήτη των Δημοκρατικών στην Πολιτεία του Ιλινόι. Ο κ. Μπλαγκότζεβιτς κατηγορήθηκε πριν από μία βδομάδα για διαφθορά καθώς οι ομοσπονδιακοί ερευνητές ανακάλυψαν κασέτα στην οποία εμφανίζεται να διαπραγματεύεται με σκοπό το οικονομικό όφελος την εξουσία που του δίνει ο νόμος να ορίσει ο ίδιος πρόσωπα για την πλήρωση κενής θέσης στην αμερικανική Γερουσία.
Το επίσημο ηχητικό ντοκουμέντο καταγράφει τον κυβερνήτη να διαβουλεύεται με τους συνεργάτες του σε γλώσσα και ύφος που δεν απαντάται ούτε σε ταινίες.
«Εχω χρυσάφι στα χέρια μου και δεν το ανταλλάσσω με ψίχουλα» φαίνεται να λέει αναφερόμενος στη έδρα της Γερουσίας. Προειδοποιεί δε τους υποψήφιους «αγοραστές» ότι αν δεν πάρει το ποσό που ζητεί, τότε θα καταλάβει ο ίδιος την περιζήτητη θέση.
Σε κάθε περίπτωση το γεγονός είναι τρομακτικό, όμως αυτό που το κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι η «υπό διαπραγμάτευση» έδρα δεν είναι άλλη παρά αυτή που έμεινε κενή μετά την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία των ΗΠΑ.
Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να εμπλέκει τον κ. Ομπάμα. Αντίθετα ο κ. Μπλαγκότζεβιτς εξοργίστηκε από το γεγονός ότι οι άνθρωποι του νεοεκλεγέντος προέδρου δεν υπήρξαν καθόλου συνεργάσιμοι. Μία εκ των υποψηφίων για τη θέση είναι στενή συνεργάτις του κ. Ομπάμα. Ο κυβερνήτης του Ιλινόι φαίνεται ξεκάθαρα να επιχειρεί να τη δελεάσει με αντάλλαγμα κάποια υψηλά αμειβόμενη διοικητική θέση.
Το ερώτημα είναι αν οι κασέτες με τον «Μπλάγκο» μπορούν να δημιουργήσουν πραγματικά πρόβλημα στη νεοσύστατη ομάδα του Μπαράκ Ομπάμα. Ορισμένοι Δημοκρατικοί φοβούνται ότι η αναίδεια του κυβερνήτη είναι τόση που μπορεί να εμπλέξει ως δήθεν συνεργάτη του τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο. Η διαφθορά βέβαια δεν είναι κάτι νέο σε αυτή την Πολιτεία. Ο κ. Μπλαγκότζεβιτς είναι ο πέμπτος από τους οκτώ τελευταίους κυβερνήτες του Ιλινόι που κατηγορούνται για διαφθορά. Τα ποσοστά αυτά ξεπερνούν ακόμη και αυτά που συναντά κανείς μεταξύ των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών.
Το πρόβλημα που αναδεικνύει αυτή η συμπεριφορά είναι ότι ανάλογα περιστατικά ενδημούν στην οικεία Πολιτεία του νέου προέδρου. Ο λόγος για τον οποίο οι ομοσπονδιακές αρχές κατέγραψαν τις συνομιλίες του κυβερνήτη είναι ότι τελούσε υπό παρακολούθηση λόγω υπονοιών για εμπλοκή του σε υποθέσεις χρηματισμού. Διαβάζουμε λοιπόν και ακούμε για έναν άνδρα ο οποίος, την ώρα που παρακολουθείται, διαπραγματεύεται την πώληση- και μάλιστα με το υψηλότερο δυνατό αντίτιμο- μιας έδρας στη Γερουσία των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα λέει στον εκδότη τοπικής εφημερίδας να απολύσει δημοσιογράφο που γράφει επικριτικά σχόλια προς το πρόσωπό του προκειμένου να λάβει η εφημερίδα την ενίσχυση που επιθυμεί από την Πολιτεία.
Εν τούτοις είναι μάλλον απίθανο να εκπλαγεί ο κόσμος από την αποκάλυψη ότι κάτι κακό συνέβη στο Ιλινόι. Αν δεν υπάρξουν αδιάσειστα στοιχεία εμπλοκής του κ. Ομπάμα, τότε αυτό το κρούσμα διαφθοράς δεν πρόκειται να τον πλήξει.
Αυτό όμως που θα έχει ίσως κάποιες επιπτώσεις είναι το προσφιλές στους Αμερικανούς «μαρτύριο» της νομικής διαδικασίας που θα ακολουθήσει. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη και αν δεν έχει κάνει κάτι λάθος ο κ. Ομπάμα και το περιβάλλον του, θεωρείται σίγουρο πως θα έχουν γίνει και θα έχουν ειπωθεί πράγματα τις τελευταίες εβδομάδες τα οποία δεν θα ήθελαν να δημοσιοποιηθούν. Ετσι λειτουργούν οι κυβερνήσεις. Πολλά από αυτά όμως θα τεθούν τώρα υπό τη βάσανο της εξονυχιστικής ανακριτικής διαδικασίας και της άγρυπνης προσοχής των μέσων ενημέρωσης. Θα απαιτηθεί λοιπόν πολύ λεπτός χειρισμός προκειμένου να μη βγουν στο φως όλα όσα μένουν υποχρεωτικά μυστικά στην πολιτική. Θα χρειαστούν εκπληκτικές χορευτικές ικανότητες για να αποφευχθεί τυχόν παραπάτημα. Οταν, π.χ., ερωτήθηκε ο κ. Ομπάμα για τη σχέση του με τον κ. Μπλαγκότζεβιτς, απάντησε: «Δεν είχα καμία επαφή με τον κυβερνήτη ή το γραφείο του και συνεπώς δεν ήμασταν… δεν ήμουν ενήμερος για ό,τι συνέβη». Ας σημειωθεί η αλλαγή από το πρώτο ενικό στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο στο μέσον της πρότασης.
Ο κίνδυνος λοιπόν είναι ξεκάθαρος. Ο κ. Ομπάμα θα επιθυμούσε να επικεντρωθεί τις επόμενες εβδομάδες στην ομάδα των συνεργατών του, στις άμεσες νομοθετικές προτεραιότητες της μελλοντικής κυβέρνησής του, στα σχέδιά του για την έξοδο από τον κυκεώνα των προβλημάτων που πλήττει τη χώρα του. Ωστόσο θα σπαταλήσει τον χρόνο του σε διαψεύσεις και στην προσπάθεια να διαβεί με προσοχή το «ναρκοπέδιο» προηγούμενων δηλώσεων πρώην συνεργατών του, καταγεγραμμένων συναντήσεων και προσωπικών συνομιλιών του.
Αυτό που αναμφίβολα επιθυμεί ο Μπαράκ Ομπάμα είναι να μοιάζει η μελωδία που θα «ανοίξει» την προεδρία του με μια οπερετική ουβερτούρα ελπίδας και όχι ασφαλώς με τα απρεπή μουρμουρητά ενός πολιτικού που ηχούν σαν μουσική υπόκρουση κάποιου τηλεοπτικού δράματος για τη μαφία.
© Τhe Τimes, 2008
