Το φίδι

Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε μια κοινωνία γεμάτη «αποκλίνουσες συμπεριφορές». Στην κόμμωση, στο ντύσιμο, στη διατροφή, στις σεξουαλικές προτιμήσεις, στις θρησκευτικές αντιλήψεις, στις ιδεολογικές πεποιθήσεις. Αλλά και στην προσωπική και κοινωνική συμπεριφορά που τη συναντάμε καθημερινά στις παραβάσεις και στα αλληλομουντζώματα των οδηγών και στη χουλιγκανική αντιπαράθεση των ποδοσφαιρικών οπαδών. Ευτυχώς, η ιστορική εξέλιξη των κοινωνιών πολλές φορές μάς έχει δείξει ότι αυτό που μπορεί να θεωρείται «αποκλίνουσα συμπεριφορά» σε μια χρονική περίοδο μπορεί να μετεξελιχθεί σε γενικώς παραδεκτή συμπεριφορά σε μιαν άλλη.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε μια κοινωνία γεμάτη «αποκλίνουσες συμπεριφορές». Στην κόμμωση, στο ντύσιμο, στη διατροφή, στις σεξουαλικές προτιμήσεις, στις θρησκευτικές αντιλήψεις, στις ιδεολογικές πεποιθήσεις. Αλλά και στην προσωπική και κοινωνική συμπεριφορά που τη συναντάμε καθημερινά στις παραβάσεις και στα αλληλομουντζώματα των οδηγών και στη χουλιγκανική αντιπαράθεση των ποδοσφαιρικών οπαδών. Ευτυχώς, η ιστορική εξέλιξη των κοινωνιών πολλές φορές μάς έχει δείξει ότι αυτό που μπορεί να θεωρείται «αποκλίνουσα συμπεριφορά» σε μια χρονική περίοδο μπορεί να μετεξελιχθεί σε γενικώς παραδεκτή συμπεριφορά σε μιαν άλλη. Και το αντίθετο φυσικά…

Στις σύγχρονες προοδευτικές κοινωνίες η διαφορετικότητα θεωρείται αντίστοιχη με τη μεταλλακτικότητα των γονιδίων. Μια μετάλλαξη οδηγεί τη ζωή σε άλλο μονοπάτι, σίγουρα διαφορετικό από τα προηγούμενα και πιθανά αδιέξοδο. Είναι όμως ο μόνος τρόπος που έχει βρει η φύση- και η κοινωνία- για να προσεγγίζει το μέλλον. Μία μόνο έκφραση «αποκλίνουσας συμπεριφοράς» δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να ανεχθεί η κοινωνία μας: αυτή που στρέφεται ενάντια στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Αυτή που δικαιολογεί κάθε πράξη βίας, ακόμη και τη θανάτωση όσων δεν ακολουθούν το γενικώς αποδεκτό ή απλά είναι διαφορετικοί από εκείνους που θεωρούν τους εαυτούς τους φορείς της μιας και μόνης αλήθειας.

Αυτή τη χειρότερη έκφραση «αποκλίνουσας συμπεριφοράς» την έχει γνωρίσει η κοινωνία μας με διάφορες μορφές, που την πιο αποκρουστική τη χαρακτηρίζει μία μόνο λέξη: φασισμός. Δεν πίστευα στα αφτιά μου, είχαν θολώσει τα μάτια μου. Δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Είχα ακούσει λάθος, είχα διαβάσει λάθος. Το ξανάκουσαμάλλον ο εκφωνητής έκανε λάθος-, το ξαναδιάβασα- δεν ήταν λάθος. Οτι ο Αλέξης Γρηγορόπουλος οδηγήθηκε στον θάνατο από «αποκλίνουσα συμπεριφορά». Οτι ίσως ο θάνατός του να είναι δικαιολογημένος- τι άλλο μπορεί να σημαίνει η φράση «αν έπρεπε να χαθεί αυτό το παιδί θα το κρίνει η Δικαιοσύνη»; Και πάγωσα, τρόμαξα, ξαναείδα ξύπνιος ένα εφιαλτικό όνειρο το βράδυ του περασμένου Σαββάτου. Το φίδι να βγαίνει από το αβγό του και να ψάχνει για παιδιά.

jgiannarakis@in.gr

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.