Τρία θέματα υψίστης σπουδαιότητας θα απασχολήσουν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που συνέρχεται σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες: η ενέργεια και το περιβάλλον, η χρηματοπιστωτική κρίση, καθώς και η ασφάλεια και η άμυνα. Η γαλλική προεδρία- η οποία ήταν εξαιρετικά επιτυχής (όπως τόνισε προχθές η υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη ), παρ΄ ότι αντιμετώπισε έκτακτες καταστάσεις όπως η σύρραξη στη Γεωργία και η οικονομική κρίση)- έχει επεξεργαστεί σε γενικές γραμμές το πλαίσιο συζητήσεων και (ενδεχομένως) αποφάσεων της συνόδου και για τα τρία θέματα.
Ωστόσο και οι περισσότεροι εταίροι είναι έτοιμοι να διατυπώσουν απόψεις και να υποβάλουν προτάσεις, όπως φάνηκε από τις συζητήσεις στην υπουργική διάσκεψη της περασμένης Δευτέρας. Ο προεδρεύων πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί κάλεσε να λάβει μέρος στη συζήτηση του οικονομικού θέματος τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ. Η συζήτηση αρχίζει σήμερα το απόγευμα για το ενεργειακό- περιβαλλοντικό με βάση τις απόψεις που διετύπωσαν το Ευρωκοινοβούλιο και η Επιτροπή, οι οποίες σε γενικές γραμμές συμπίπτουν. Θα αναφερθεί σχετικά ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Χανς-Γκερτ Πέτεριγκ και αναμένεται να υπάρξουν διευκρινίσεις σε ορισμένα σημεία, όπως λ.χ. στα όρια των ποσοστών εκπομπής καυσαερίων, ώστε οι «27» να έχουν μια πρόταση-απόφαση την οποία θα θέσουν υπ΄ όψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το τελικό κείμενο. Ορισμένες χώρες, όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία κ.ά., έχουν κάποιες αντιρρήσεις σε ό,τι αφορά το ενεργειακό, πιστεύεται όμως ότι θα διευθετηθούν.
Στο δείπνο θέμα συζήτησης είναι η οικονομική κρίση. Η γαλλική προεδρία διαπιστώνει ότι το οικονομικό σύστημα παραμένει «εύθραυστο» και γι΄ αυτό θα πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες για «ενίσχυση της σταθερότητας» όχι μόνο στον χώρο της Ευρώπης, αλλά και σε διεθνές επίπεδο.
Η γαλλική προεδρία θα ενημερώσει τους εταίρους για τα όσα έχουν γίνει ως σήμερα προς αυτή την κατεύθυνση και θα επισημάνει τα σημεία στα οποία θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή. Ο πρόεδρος Σαρκοζί αναμένεται να επισημοποιήσει τη (γνωστή) πρότασή του για μια σειρά διεθνείς διασκέψεις αποκλειστικά για το πρόβλημα της οικονομίας. Οπως άλλωστε τονίζει σε επιστολή του προς τους εταίρους, η κρίση που πλήττει σήμερα όλον τον κόσμο απαιτεί από την Ευρώπη μια «απάντηση ενιαία, ισχυρή,ταχεία και συντονισμένη», η οποία θα επιτρέπει όμως στην κάθε χώρα-μέλος της ΕΕ να είναι ελεύθερη να λάβει τα μέτρα τα οποία κρίνει κατάλληλα.
Η γαλλική προεδρία επιμένεικαι σ΄ αυτό έχει την αμέριστη υποστήριξη της Γερμανίας και της Βρετανίας, όπως και άλλων χωρών- ότι η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κρίσης και μακροπρόθεσμα. Η Επιτροπή έχει ήδη διατυπώσει συγκεκριμένες γενικές προτάσεις τις οποίες επεξεργάζονται οι κυβερνήσεις, δεν πρόκειται όμως η συζήτηση να επεκταθεί επ΄ αυτών.
Αύριο το πρωί θέμα συζήτησης θα είναι η ασφάλεια και η άμυνα. Η γαλλική προεδρία υποστηρίζει την έκθεση του Χαβιέρ Σολάνα για την «ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας» (του 2003) και ορισμένες σχετικές προτάσεις. Δεν αναμένεται ευρεία συζήτηση στο θέμα- υπάρχουν άλλωστε σοβαρές διαφορές εκτιμήσεων ιδιαίτερα στο ζήτημα της ενιαίας στάσης της ΕΕ έναντι της Ρωσίας.
Στο τελικό κείμενο των Συμπερασμάτων, το οποίο θα κυκλοφορήσει αύριο το απόγευμα, θα τονίζονται οι στόχοι και οι επιδιώξεις της ΕΕ σχετικά με την ασφάλεια και τις απειλές τις οποίες μακροπρόθεσμα μπορεί να αντιμετωπίσει η ΕΕ. Τέλος, θα γίνει μια επί τροχάδην αναφορά- δεν αναμένεται να λάβουν τον λόγο περισσότεροι από τρεις ηγέτες- στην Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Δεύτερη προσπάθεια για «Ναι» των Ιρλανδών
Τις βάσεις για τη δημιουργία ενός πολιτικού πλαισίου που θα επιτρέψει στις πολιτικές δυνάμεις της Ιρλανδίας να εξαγγείλουν εντός του 2009 τη διενέργεια νέου δημοψηφίσματος για τη Συνθήκη της Λισαβόνας θα επιχειρήσουν να θέσουν σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ.
Σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες ενδείξεις, οι ιθύνοντες της ΕΕ αναμένεται να «δώσουν» στους Ιρλανδούς τη διαβεβαίωση ότι η συνθήκη θα αναθεωρηθεί εν μέρει ούτως ώστε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να έχει εσαεί αριθμό επιτρόπων ίσον προς τον αριθμό των κρατών-μελών της ΕΕ και όχι μικρότερο από το 2014 και μετά, όπως σήμερα προβλέπει η Συνθήκη της Λισαβόνας.
Η ρύθμιση αυτή σε συνδυασμό με σειρά άλλων εγγυήσεων, εικονικών εν πολλοίς, όπως για παράδειγμα η διαβεβαίωση ότι δεν θα υποχρεωθεί η Ιρλανδία να νομιμοποιήσει λόγω του κοινοτικού δικαίου τις αμβλώσεις, εκτιμάται ότι θα μπορούσε να πείσει τον ιρλανδικό λαό να αλλάξει γνώμη και να ψηφίσει «Ναι». Κάτι που, ως γνωστόν, συνέβη το 2002, οπότε η ιρλανδική πολιτική ηγεσία κατάφερε έστω και με τη δεύτερη προσπάθεια να πείσει τους πολίτες της χώρας να εγκρίνουν την τελική φάση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης της Ευρώπης.
