Καμένα Βούρλα, 30 Απριλίου 1999. Ανδρες της Τροχαίας σταματούν βυτιοφόρο για να το ελέγξουν για την παράβαση του μέτρου απαγόρευσης της κυκλοφορίας των φορτηγών. Την ώρα που γίνεται ο έλεγχος, ένα μικρό φορτηγό πέφτει με μεγάλη ταχύτητα πάνω στο βυτιοφόρο με αποτέλεσμα τα οχήματα να τυλιχτούν στις φλόγες. Επειτα από λίγη ώρα φθάνει το πρώτο όχημα της Πυροσβεστικής με πλήρωμα τρεις άνδρες. Ακολουθεί έκρηξη. Οι τρεις πυροσβέστες και το όχημά τους τινάσσονται σε απόσταση 150 μέτρων. Ο οδηγός του βυτιοφόρου, αν και είχε απομακρυνθεί σε απόσταση 200 μέτρων, σκοτώθηκε από χτύπημα λαμαρίνας στο κεφάλι. Το βυτίο με το προπάνιο τινάχθηκε σε ύψος 50 μέτρων, και αφού γκρέμισε μια στέγη διέσχισε μια απόσταση 700 μέτρων και προσγειώθηκε στο προαύλιο καφετέριας, η οποία ευτυχώς έτυχε εκείνη τη στιγμή να είναι κλειστή. Δεκατέσσερις ακόμα άνθρωποι τραυματίστηκαν από το ωστικό κύμα, αλλά και από τα κομμάτια των αυτοκινήτων.
Και όλα αυτά συνέβησαν σε ανοικτό δρόμο και μακριά από κατοικημένη περιοχή. Τι θα γινόταν αν η ίδια κατάσταση συνέβαινε μέσα σε ένα τούνελ;
Ως σήμερα τα βυτιοφόρα που μεταφέρουν επικίνδυνα φορτία υπόκεινται σε περιορισμούς κυκλοφορίας, ενώ απαγορευόταν η διέλευσή τους από τα τούνελ των εθνικών οδών που έχουν μήκος πάνω από 500 μέτρα. Το ΥΠΕΧΩΔΕ, μετά την απεργία διαρκείας των ιδιοκτητών βυτιοφόρων, προχώρησε στην άρση του περιορισμού αυτού για το τμήμα της Εθνικής οδού Αθηνών- Θεσσαλονίκης. Η απαγόρευση εξακολουθεί να ισχύει για τα τούνελ της Αττικής οδού και για άλλα μεγάλα τούνελ στο οδικό δίκτυο της χώρας.
Το 2005 σημειώθηκαν στην Ευρώπη των «25» 74 ατυχήματα, εκ των οποίων τα 31 είχαν συνέπειες δυσμενείς για το περιβάλλον. Το πιο θανατηφόρο των τελευταίων χρόνων σημειώθηκε στην Ισπανία, στο οποίο 216 άτομα έχασαν τη ζωή τους κατά την έκρηξη βυτιοφόρου που κουβαλούσε φυσικό αέριο.
Σήμερα, η νομοθεσία που διέπει τα επικίνδυνα εμπορεύματα είναι περίπλοκη. Κάθε κράτος-μέλος διατηρεί το δικαίωμα να ρυθμίζει ή να απαγορεύει τη μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων στην επικράτειά του για λόγους εθνικής ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος. Κάθε χώρα θα μπορεί επίσης να εφαρμόζει αυστηρότερους κανόνες, αν το κρίνει απαραίτητο. Στην Αυστρία, για παράδειγμα, επιτρέπεται η διέλευση βυτιοφόρων από μεγάλες σήραγγες συγκεκριμένες ώρες της ημέρας και με συνοδεία περιπολικών. Στις ΗΠΑ τα βυτιοφόρα περνούν πάνω από γέφυρες και μέσα από σήραγγες με συγκεκριμένους χρονικούς και άλλους περιορισμούς. Στην Ευρώπη οι περιορισμοί για τους οδικούς άξονες είναι αυστηροί. Ωστόσο η διαφορά με την Ελλάδα είναι ότι το εκτεταμένο δίκτυο σιδηρόδρομων στη γηραιά ήπειρο επιτρέπει τη μεταφορά επικινδύνων φορτίων με τα τρένα. Δυστυχώς στην Ελλάδα λόγω του ανύπαρκτου σιδηροδρομικού σχεδιασμού, τα βυτιοφόρα πρέπει να περάσουν από το οδικό δίκτυο.
Οπως πάντως σημειώνουν οι συγκοινωνιολόγοι το πρόβλημα δεν λύνεται με απαγορεύσεις, αλλά με αυστηρούς ελέγχους και τήρηση των προδιαγραφών από τους ιδιοκτήτες και τους οδηγούς.
