▅ Μιλώντας στην εφημερίδα του Βατικανού ο πατήρ Γκαμπριέλ Φούνες είπε ότι δεν αποκλείει την ύπαρξη εξωγήινης ζωής και ότι νοήμονα όντα υπάρχουν στο Διάστημα
▅ Ο αστρονόμος του Πάπα είπε ότι οι εξωγήινοι θα μπορούσαν να είναι απαλλαγμένοι από το προπατορικό αμάρτημα
▅ Από τον Θαλή τον Μιλήσιο και τον Πυθαγόρα ως τον Αρθουρ Κλαρκ, οι άνθρωποι κοίταξαν με περιέργεια και ελπίδα το Υπερπέραν
Τα πράσινα ανθρωπάκια από τον Αρη ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, αλλά η ιδέα ότι κάπου εκεί ψηλά υπάρχει εξωγήινη ζωή μάλλον είναι αληθινή. Στην αρχή της νέας χιλιετίας επιστήμη και θρησκεία δεν αποκλείουν καθόλου την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών και όντων με νοημοσύνη στο Διάστημα. Μόλις χθες ο αστρονόμος του Πάπα είπε ότι αυτά τα πλάσματα θα μπορούσαν να είναι απαλλαγμένα και από το προπατορικό αμάρτημα. Οσο για την επιστήμη, μετεωρίτες από τον Αρη και η ανακάλυψη πλανητών έξω από το ηλιακό μας σύστημα έχουν ήδη ανοίξει τον δρόμο στη μεγάλη περιπέτεια της αναζήτησης άλλων κόσμων και – γιατί όχι;- άλλων πλασμάτων στο Σύμπαν.
Μιλώντας στην εφημερίδα του Βατικανού ο πατήρ Γκαμπριέλ Φούνες είπε ότι δεν αποκλείει την ύπαρξη εξωγήινης ζωής και ότι νοήμονα όντα, δημιουργημένα από τον Θεό, επίσης δεν αποκλείεται να υπάρχουν στο Διάστημα.
Στη συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στο «L΄ Οsservatore Romano» με τίτλο «Οι εξωγήινοι είναι αδελφοί μου» ο ιησουίτης πατήρ Φούνες εξηγεί ότι η αναζήτηση μορφών εξωγήινης ζωής δεν έρχεται σε αντίθεση με την πίστη στον Θεό.
Τόνισε μάλιστα ότι πολλοί είναι οι επιστήμονες που πιστεύουν στον Θεό. «Οπως υπάρχουν πολλές μορφές ζωής στη Γη,έτσι θα μπορούσαν να υπάρχουν νοήμονα όντα και στο Διάστημα, μερικά από τα οποία θα μπορούσαν να είναι απαλλαγμένα από το προπατορικό αμάρτημα» είπε.
Σε ερώτηση για την καταδίκη του Γαλιλαίου, πριν από τέσσερις αιώνες, ο αστρονόμος του Πάπα ομολόγησε ότι «έγιναν λάθη στο παρελθόν» αλλά έσπευσε να προσθέσει ότι «έχει έρθει η ώρα να γυρίσει σελίδα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και να κοιτάξει προς το μέλλον».
Ο πατήρ Φούνες είναι διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Βατικανού κοντά στη Ρώμη και συνεργάζεται με πολλά πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο. Σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τις σχέσεις της Καθολικής Εκκλησίας με την επιστήμη, το Βατικανό διοργανώνει το 2009 συνέδριο για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Δαρβίνου.
Η επιστήμη ασχολείται εδώ και αιώνες με το Διάστημα. Αστρονόμοι εξερευνούν τους ουρανούς, αστροβιολόγοι αναλύουν μετεωρίτες και αστροφυσικοί κρυφακούνε το Σύμπαν περιμένοντας ένα μήνυμα από το Υπερπέραν.
Ηδη από τη δεκαετία του 1980 μερικοί πολύ σοβαροί επιστήμονες δημιούργησαν το πρόγραμμα SΕΤΙ (από τα αρχικά των λέξεων Αναζήτηση για Εξωγήινη Νοημοσύνη- Search for Εxtra-terrestrial Ιntelligence).
Στην ομάδα αυτή ανήκει και η 64χρονη αστροφυσικός Τζιλ Τάρτερ, το μοντέλο της ηρωίδας που ενσάρκωσε η Τζόντι Φόστερ στην ταινία «Επαφή». Η υπόθεση εργασίας για την ομάδα του SΕΤΙ είναι η εξής: αν οι κοινωνίες των εξωγήινων επικοινωνούν, όπως εμείς, με ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δεν έχουμε παρά να απομονώσουμε από όλα τα κύματα που φθάνουν ως τη Γη όσα μοιάζουν με σήματα από το Διάστημα. Τα πιο μεγάλα ραδιοτηλεσκόπια που έφτιαξε ποτέ ο άνθρωπος, σαν αυτό στο Αρεσίμπο του Πόρτο Ρίκο, συμμετέχουν στο πρόγραμμα SΕΤΙ.
Μόνο που οι ερευνητές του SΕΤΙ δεν έχουν ακούσει απολύτως τίποτε. Προς το παρόν δεν έχουν λάβει ούτε ένα μήνυμα από τα 400 δισεκατομμύρια αστέρια που περιέχει ο Γαλαξίας μας.
Το αμερικανικό Κογκρέσο έκοψε τον προϋπολογισμό της ΝΑSΑ για το πρόγραμμα σε τέτοιον βαθμό ώστε η ομάδα μετακόμισε σε ένα μικρό γραφείο στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ.Αλλά στην εποχή της ψηφιακής επανάστασης οι επιστήμονες βρήκαν άλλο πανίσχυρο όπλο: το Ιnternet, που τους χάρισε τρία εκατομμύρια εθελοντές, οι οποίοι εργάζονται χωρίς καμία ειδική γνώση και χωρίς σχεδόν να το καταλαβαίνουν για το πρόγραμμα SΕΤΙ. Η ιδέα είναι απλή: το μόνο που χρειάζεται είναι ένας υπολογιστής και ένα πρόγραμμα που λειτουργεί από μόνο του όταν ο εθελοντής χρησιμοποιεί το κομπιούτερ του όπως κάθε ημέρα. Το πρόγραμμα ονομάστηκε SΕΤΙ@home και εξαπλώθηκε με αστρονομική ταχύτητα στο Ιnternet.
Από την εποχή του Θαλή του Μιλήσιου και του Πυθαγόρα οι άνθρωποι φαντάζονται ότι υπάρχει ζωή σε άλλα άστρα. Ο έλληνας μαθηματικός περιέγραψε ζωντανά όντα στη Σελήνη. Ο φιλόσοφος Επίκουρος έγραψε προφητικά ότι «υπάρχουν άπειροι κόσμοι,όμοιοι και διαφορετικοί από τον δικό μας». Είκοσι αιώνες αργότερα ο Ιταλός Τζιορντάνο Μπρούνο, εμπνευσμένος από τις εργασίες του Κοπέρνικου για την κίνηση της Γης και των πλανητών γύρω από τον Ηλιο, είπε ότι υπάρχει ένα άπειρο Σύμπαν στο οποίο υπάρχουν χιλιάδες κατοικημένα άστρα- μια ιδέα που του στοίχισε τη ζωή στην πυρά της Ιεράς Εξέτασης.
Στα τέλη του 19ου αιώνα η χρήση των τηλεσκοπίων έφερε την επανάσταση στην αστρονομία. Ο μύθος για τους «έξυπνους» Αρειανούς ξεκίνησε το 1877, όταν ο ιταλός αστρονόμος Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι νόμισε ότι είδε κανάλια και διώρυγες στην επιφάνεια του Αρη- «αποδείξεις» για την ύπαρξη ενός εξωγήινου πολιτισμού, όπως νόμισε.
Ο τρόμος για τους Αρειανούς κορυφώθηκε τον Οκτώβριο του 1938, όταν ο Ορσον Γουέλς ανακοίνωσε από το ραδιόφωνο την εισβολή Αρειανών στις ΗΠΑ. Οι έντρομοι Αμερικανοί που ξεχύθηκαν στους δρόμους δεν είχαν ακούσει την εκπομπή από την αρχή: ο Γουέλς διάβαζε απλώς αποσπάσματα από το μυθιστόρημα του Χ. Τζ. Γουέλς «Ο πόλεμος των κόσμων».
Τη δεκαετία του 1970 ο ελβετός συγγραφέας Ερικ φον Ντένικεν έκανε θραύση με τις διαστημικές «Αναμνήσεις από το μέλλον» και το βιβλίο «Ηταν οι θεοί αστροναύτες;». Προφήτης του Διαστήματος ήταν φυσικά ο Αρθουρ Κλαρκ του μυθιστορήματος «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος». Παρουσιάζοντας τη συνέχεια του βιβλίου με τίτλο «3001: Η τελική Οδύσσεια», ο διάσημος βρετανός συγγραφέας, ο οποίος πέθανε πρόσφατα, είπε ότι πίστευε πως υπήρξε ζωή στον Αρη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
«Επίθεση από τον Αρη»
Κανένας δεν δόξασε τους εξωγήινους τόσο όσο το Χόλιγουντ. Στο σινεμά ξεχώρισαν τα ανθρωποειδή με το μεγάλο κεφάλι και τα περίεργα μάτια («Επίθεση από τον Αρη», «Σταρ Τρεκ», «Ολική Επαναφορά», «Το Πέμπτο Στοιχείο»), τα όντα των «Στενών επαφών τρίτου τύπου» (1977) και φυσικά το πιο συμπαθητικό εξωγήινο τέρας, ο «Ε.Τ.» του Στίβεν Σπίλμπεργκ (1982). Οι πρώτες ταινίες με Αρειανούς είχαν ήρωες τον Φλας Γκόρντον («Ο Αρης επιτίθεται», 1938) και περιέργως τους Αμποτ και Κοστέλο («Ο Αμποτ και ο Κοστέλο πάνε στον Αρη», 1953). Δύο χρόνια νωρίτερα είχαν κάνει την εμφάνισή τους στο σινεμά τα πρώτα ρομπότ. Εμοιαζαν με ανθρώπους, μόνο που φορούσαν ασημένιες στολές («Η μέρα που σταμάτησε η Γη», 1951).
