Είχε πράσινα μάτια, καστανόξανθα μακριά μαλλιά και γλυκό χαμόγελο, παρ’ ότι της έλειπαν δύο – τρία δοντάκια. Το μόλις πεντέμισι ετών κοριτσάκι ήταν το ιδανικό αθώο παιδικό πρόσωπο για τη φωτογράφιση. Το 1985 ο κ. Κ. Λαλιώτης, υπεύθυνος και τότε της επικοινωνίας στο ΠαΣοΚ, και ο κ. Κ. Κουλούρης, συγκεντρωσιάρχης, την επέλεξαν για την αφίσα του ΠαΣοΚ, την πιο πετυχημένη ίσως προεκλογική αφίσα που έγινε ποτέ για κόμμα.
Η κυρία Γιάννα Βελισσαρίδου, 28 ετών σήμερα και σπουδάστρια σε ιδιωτικό ΙΕΚ στην Κινησιοθεραπεία είναι αυτή που με το τότε παιδικό πρόσωπό της συνδέθηκε με τη θριαμβευτική νίκη του ΠαΣοΚ. Πέρασαν 22 χρόνια και η κυρία Βελισσαρίδου ούτε καν που θυμάται τον Ανδρέα, ούτε καν περνά έξω από τα γραφεία του ΠαΣοΚ και το σημαντικότερο συμβουλεύει σήμερα όσα παιδιά εμφανίζονται σε προεκλογικά σποτ να μείνουν μακριά απ’ αυτά γιατί όπως λέει «σου αλλάζουν τη ζωή χωρίς να σου προσφέρουν απολύτως τίποτε. Μόνο προβλήματα».
Από τότε η κυρία Βελισσαρίδου έκλαψε πολλές φορές. Εκλαψε το 1985 μόλις προσέφερε τα λουλούδια στον ιδρυτή του ΠαΣοΚ από φόβο, όπως λέει, βλέποντας το πλήθος κάτω από την εξέδρα να αλαλάζει. Εκλαψε εν συνεχεία στο σχολείο, επειδή ντρεπόταν που ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά που δεν φωτογραφήθηκαν ποτέ για αφίσες. Εκλαψε αργότερα επειδή την ξέχασαν. Οσα της υποσχέθηκαν τότε δεν έγιναν. Στενοχωριέται σήμερα που τα κόμματα δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε στους ψηφοφόρους τους. Αυτός είναι και ο λόγος που έγινε απολιτίκ. Δεν ανήκει σε κόμμα ούτε συμπαθεί κανέναν αρχηγό. Στις εκλογές ψηφίζει, αλλά φροντίζει πάντοτε και βρίσκει έναν τρόπο για να ακυρώνει την ψήφο της: «Κανένα κόμμα δεν με αντιπροσωπεύει, τα σημερινά κόμματα είναι ένα μηδέν» λέει.
Η Γιάννα Βελισσαρίδου επελέγη τότε τυχαίως για τη φωτογράφιση της αφίσας. Αν η μικρότερη αδελφή της Αγγελική δεν είχε κόψει τότε τα μαλλιά της, θα είχε επιλεγεί εκείνη, αφού ήταν πιο μελαχρινή και «έφερνε» περισσότερο για Ελληνίδα. Ο πατέρας της κ. Κ. Βελισσαρίδης εργαζόταν σε διαφημιστική εταιρεία, γνώριζε τον φωτογράφο κ. Δ. Γκανιάτα που συνεργαζόταν με το ΠαΣοΚ και τον κ. Κ. Λαλιώτη. Η γνωριμία του πατέρα της με τον κ. Λαλιώτη και εν συνεχεία με τον κ. Κουλούρη έβαλαν τη σφραγίδα της πρόσκαιρης δημοσιότητας στη ζωή της. Κάποια στιγμή τα δύο στελέχη του ΠαΣοΚ ζήτησαν από τον κ. Βελισσαρίδη να φέρει τις κόρες του για φωτογράφιση. Εκείνη την ημέρα φωτογράφισαν πάνω από 25 κοριτσάκια και κανένα δεν τους έκανε. Τελικά επελέγη η Γιάννα. Στάθηκε άνετα και υπομονετικά μπροστά στον φωτογραφικό φακό και ενθουσίασε τους πάντες.
Η αποστολή της όμως δεν είχε τελειώσει εκεί. Επρεπε να ζωντανέψει και την αφίσα. Μία ώρα πριν από τη μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση του ΠαΣοΚ στο Σύνταγμα, να και η Γιάννα, μαζί με τον πατέρα της και τους κκ. Λαλιώτη και Κουλούρη κάτω από την εξέδρα. Της είπαν ότι θα έβλεπε τον Ανδρέα για να γνωρισθούν και να ανταλλάξουν μερικές κουβέντες, ώστε να εμφανισθεί αυθόρμητη η «μεγάλη αγκαλιά». Η ώρα περνούσε και ο αρχηγός του ΠαΣοΚ δεν εμφανιζόταν· πήγε κατευθείαν στην εξέδρα. Επρεπε να γίνει πρόβα. Τον ρόλο του Α. Παπανδρέου ανέλαβε να παίξει ο κ. Λαλιώτης. Το κοριτσάκι θα έτρεχε στην αγκαλιά του, θα του έδινε τα λουλούδια και θα φιλούσε τον αρχηγό. Οι πρόβες πέτυχαν και όταν ο ιδρυτής του ΠαΣοΚ ανέβηκε στην εξέδρα, η Γιάννα άκουσε ξαφνικά ένα δυνατό «τρέξε και όπως είπαμε». Ετρεξε, έδωσε τα λουλούδια, έδωσε και το φιλί. Ο Ανδρέας τη σήκωσε στα χέρια του. Οταν τελείωσε η παράσταση, δεν γνώριζε τι να κάνει: «Περιφερόμουν στην εξέδρα. Τρόμαζα με το πλήθος» λέει σήμερα, αλλά τότε ποιος της έδινε σημασία.
Ούτε και τώρα της δίνει κανένας… Μόνο μία φορά, λίγο προτού αρχίσει μια τηλεοπτική εκπομπή συνάντησε τυχαία τον κ. Π. Παναγιωτόπουλο της ΝΔ. Αυτός της έκανε πρόταση για προσχώρηση στη ΝΔ. Εκείνη αρνήθηκε. «Τα κόμματα δεν με εκφράζουν» του είπε.