Oόρος «ασύμμετρη απειλή» εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από είκοσι χρόνια, όταν αμερικανοί στρατιωτικοί αναλυτές θέλησαν να περιγράψουν τη δράση μη συμβατικών ένοπλων και εθνικοαπελευθερωτικών ομάδων η οποία βασίζεται στην αναίρεση των παραδοσιακών κανόνων στρατιωτικής εμπλοκής.
Πρόκειται για ομάδες που χρησιμοποιούν ανορθόδοξες στρατιωτικές μεθόδους χαμηλού κόστους, οι οποίες αποσκοπούν σε δυσανάλογου κόστους αποτελέσματα. Στις ασύμμετρες απειλές συγκαταλέγονται οι επιθέσεις εθνικοαπελευθερωτικών, θρησκευτικών και ιδεολογικοπολιτικών ομάδων που στοχεύουν στην εξασθένιση του υπέρτερου σε στρατιωτικά μέσα αντιπάλου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επισήμανση του κ. Ντόκου ότι ο όρος «ασύμμετρη απειλή» θεωρείται ξεπερασμένος από τους ειδικούς επιστήμονες σε θέματα ασφαλείας. «Ηδη οι Αμερικανοί προτείνουν την απόσυρσή του ως ατυχούς ορισμού.Η Ιστορία άλλωστε βρίθει παραδειγμάτων όπου οι αδύναμοι χρησιμοποιούν ανορθόδοξες μεθόδους για να αντιμετωπίσουν τον ισχυρότερο αντίπαλομε χαρακτηριστικότερη τη σφενδόνα του Δαβίδ»!
